Buitenland.

Frankrijk. Een strijd in de predikant e n-vergaderingen in de laatste tijden.

Het is alsof wij uit Erankrijk niet anders dan boos gerucht kunnen mededeelen. Ditmaal komt het van de pastorale conferentie. In de laatste conferentie van Gereformeerde predikanten, behoorende tot de Evangelische partij, te Parijs gehouden, is besloten met 36 tegen 17 stemmen, om een voorstel van den predikant Nyegaard, waardoor liberale of moderne pre-. dikanten tot de vergaderingen toegelaten zouden worden, te verwerpen. Deze verwerping kunnen wij niet dan goedkeuren, doch het feit, dat het voorstel gedaan werd en dat een derde deel der vergadering er vóór stemde, toont ons opnieuw, hoe treurig het in Gereformeerde kringen gesteld is. In 1866 besloot de conferentie van predikanten, te Parijs vergaderd, de liberalen niet meer tot de vergaderingen toe te laten, waarin de conferentie van Nimes een tweetal jaren te voren, was voorgegaan. En nu wil eene aanzienlijke minderheid hen er weder in toelaten!

En waarom pleitte de voorsteller, de heer Nyegaard, daarvoor zoo sterk ? Omdat, indien men de liberalen toeliet, deze nieuw leven zouden bijzetten aan de debatten.

Men beleed dat de discussiën op de pastorale conferentien aan zekere matheid leden en dat de ijver en de belangstelling om ze bij te wonen aan het afnemen was.. Dit zou beter worden wanneer de liberalen maar opnieuw in de vergadering werden toegelaten! Zegt men ja, maar dan worden de heftige discussiën opnieuw gevoerd, die voor 1864 plaats hadden, en die eerst ophielden, wanneer de vergadering uiteen was gegaan; dan antwoordt men dat de verhouding tusschen de partijen eene gansch andere is geworden. De vroegere bitterheid is geweken, sedert de orthodoxen zich georganiseerd hebben en een officieuse synodale organisatie hebben verkregen, terwijl de liberalen ook vergaderingen zijn gaan houden met afgevaardigden uit de gemeenten enz. Bovendien, zoo zegt men, zijn de liberalen in die 23 jaar, heel wat behoudender geworden. Terwijl zij vroeger de stoutste ontkenningen deden hooren, zijn zij tegenwoordig heel wat meer behoudend geworden. In één woord de minderheid meende, dat de vroegere vijandschap tusschen beide partijen niet meer bestaat, zoodat men dwaas zou doen, wanneer men niet meerdere aaneensluiting zocht. Aan het einde van een artikel in de Eglise Libre, lezen wij, dat de zaak wel eens weder ter sprake komen zal, en dat - ude tijd., het nadenken, en de ervaring^'', zullen maken, dat de li • berale predikanten weder worden toegelaten!

Ach, hoe treurig, dat men nieuw leven in eene vergadering van herders en leeraars verwacht, door toelating van moderne predikanten, die de hoofdwaarheden van het Christendom loochenen! Welk een bewijs van geestelijke armoede wordt daardoor gegeven! Ons dunkt, dat de heeren predikanten stof genoeg hebben om met elkander te spreken, wanneer zij als herders en leeraars te zamen komen; zonder dat hunne besprekingen aan matheid behoeven te lijden, wanneer zij maar eens de vraag aan de orde stellen : »staan wij, Evangelischen, rrog op denzelfden bodem als onze vaderen, de Hugenoten ? Hebben wij het pand, ons toebelrouwd, getrouwelijk bewaard? Van waar de meerdere toenadering bij sommige zich noemende Evangelische predikanten en gemeenteleden tot de liberalen, tegen welke men nog een 25 jaren geleden zoo scherp positie nam ? Kan het ook zijn, omdat wij feitelijk tot hen zijn overgeloopen, vooral doordat wij in het stuk der Heilige Schrift, zekerlijk een fundamenteel stuk, eigenlijk het modernisme zijn toegevallen? Hoe staan wij tegenover het hart.der Gereformeerde leer: de verkiezing? Is de toon, dien wij in de bladen van het Protestantisme aanslaan, in overeenstemming met den ernst der tijden en met den geest, dien men in de geschriften en brieven der mannen die in de Kerken der woestijn leefden, en arbeidden, aantreft? ”

Ons dunkt, deze en dergelijke vragen mochten wel eens ter sprake gebracht worden.

De Franschen, die nog orthodox Gereformeerd willen heeten, zijn ver, zeer ver afgeweken, zoowel zij, die leden zijn der vrije kerken als die, welke tot de Fransche Gereformeerde staatskerk behooren. Tevergeefs zoeken wij naar teekenen, die op eene herleving van het Gereformeerd beginsel wijzen. Tevergeefs zien wij er naar uit of er nog mannen te vinden zijn, die de lijnen, door Merle d'Aubigné en Gaussen geteekend, doortrekken.

Waarlijk de uitdrukking van Père Hyacinthe,

dat de zonen der Hugenoten van dezen tijd, slechts »stofgoud" zijn, terwijl hunne vaderen met sgoud" vergeleken worden, geeft niet duidelijk weder, hoe het in dezen tijd met de Gereformeerde Kerken in Frankrijk gesteld is. Wanneer het zoo doorgaat, dan is de tijd niet verre meer, dat zonder gevaar voor heftige discussiën, Evangelischen en liberalen samen kunnen vergaderen, omdat het duidelijk werd, dat beiden op één fundament staan.

Moge de Koning der Kerk dit genadig verhoeden !

Amerika. Henri Ward Beecher. Strijd voor matigheid.

De Amerikaansche bladen van den laatsten tijd zijn gevuld met artikelen over den bekenden Amerikaanschen prediker Henry Ward Beecher, broeder van mevrouw Beecher-Stowe, schrijfster van de Negerhut. Meer dan 40 jaren heeft Beecher groote menigten rondom zijn kansel verzameld; ook stichtte hij eene school, die men wellicht het best de sensationalistische zou kunnen noemen, omdat het hun, die de methode van Beecher volgen, voornamelijk te doen is, om sensatie te maken. De meest bekende prediker dezer school is zekerlijk Dr. Talmage, de man, die het zoozeer verstaat om de geestelijke en lichamelijke ellende, die iu de achterbuurten van New-York geleden wordt, te schilderen. Vooral op het einde van zijn leven sprak Beecher het onverholen uit, dat hij een voorstander was van de toepassing der evolutie-theorie op geestelijk gebied; m, a. w. hoe langer zoo meer kwam hij er voor uit, dat hij een apostel des ongcloofs was. Beecher oefende op het laatst van zijn leven vooral grooten invloed uit op staatkundig terrein. Vandaar dat zijn afsterven door zijne partij als een groot verlies wordt aangemerkt.

Ook heeft het Amerikaanschen publiek zich eenige weken bezig gehouden met de zaak van een Roomsch priester te New-York, Dr. Macglijnn. Deze geestelijke toonde hart te hebben voor de armen, eerst streed hij voor hunne belangen, door zich te begeven op het terrein der staatkunde, vervolgens verliep hij in het spoor van het socialisme en communisme. Openlfjk gaf hij zijne instemming te kennen met de geschriften van een socialist, genaamd George, die op verdeeling van goederen aandrong! De superieuren aan Mac-glijnn poogden te vergeefs hem tot andere gedachten te brengen, zoodat eindelijk de aartsbisschop een ander in zijne plaats als herder over zijne parochie benoemde. Hem werd bevolen zich naar Rome te begeven, om zich te verantwoorden, doch hij weigerde te gehoorzamen. Wie weet hoe spoedig men Dr. Mac-glijnn genoemd vindt onder de socialistische drijvers!

In Amerika zijn onderscheidene staten, waar het verkoopen van sterken drank verbodenis: o. a. in Yowa. Het laat zich wel denken, dat dit toch in het geheim ook daar wel geschiedt. In Sioux-City in Yowa was een Methodistisch predikant, die zich veel mceite gaf voor het opsporen van drankverkoopers. Den 3den Aug. 1886 werd hij door een geweerschot van het leven beroofd, zonder dat men den dader kon machtig worden. Men dacht algemeen, dat deze doodslag gepleegd was om de voorstanders der matigheid schrik aan te jagen; doch wanneer dit het geval ware, dan is het doel niet bereikt; want er werden nog moedige mannen gevonden, die het werk van den methodistischen predikant Haddsck durfden voortzetten. Ten gevolge daarvan zijn nu alle drankwinkels in Sioux-City gesloten, terwijl 9 weerbarstige drankverkoopers gevangengenomen zijn. Over het algemeen is het verzet tegen het verbod van drankverkoop in sommige staten van Amerika veel minder dan men zou vermoeden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen