Het spreekt wel vanzelf,

Het spreekt wel vanzelf, dat niemand op het Synodaal Convent als Afgevaardigde van een Kerkeraad of ook als Gedeputeerde van een Classis kan worden toegelaten, tenzij hij zijn Lastbrief en Instructie kunne vertoonen.

Dit is een uiterst gewichtig punt, en waar men, om teleurstelling te voorkomen, wel op letten mag, want al gold het den besten broeder, men zou hem niet mogen toelaten, zoo hij niet gelast was.

In dit ééne toch, of men gelast of nietgelast verschijnCf!/ gaapt heel de breede klove tusschen de Gereformeerde kerkregeering en de Hiërarchie.

Afs ge daar zit in een Synodaal Convent, waaraan ontleent ge dan det recht om daar te zitten, uw bevoegdheid om daar te adviseeren en uw macht om meê te besluiten?

Denk die vraag eens wel in.

En dan moet ge toestemmen: Niet aan u zelven persoonlijk. Dan toch kon een ieder er komen.

Ook niet aan uw belijdenis. Want dan had daar ieder belijder toegang.

Ook niet aan uw ambt. Immers dan zou elk ambtsdrager dit recht evenals gij bezitten.

Neen, ook ki-achtens uw ambt zit het Synodaal Convent niet. geop

Wel zit ge, krachtens uw ambt in den Kerkeraad, Ieder die in het ambt bevestigd is, klopt aan de deur van den Kerkeraad aan en moet binnengelaten worden en zitting ontvangen.

Dat vloeit .uit het ambt.

Maar zoo is het op een Synode of een Synodaal Convent niet.

Daar moet ge dus door een andere macht binnengeleid worden.

Vrage: Door welke macht.'

En kerk. dan luidt het antwoord: door een

Het Convent of ook de Synode is: eene samenkomst niet van personen, maar van kerken.

Daarom zou de Synode eigenlijk dan eerst recht Synode zijn, zoo ge al de kerken zAven saam kondt brengen.

Nu dit echter niet gaat, en ge onmogelijk zelfs alle Kërkeraden in hun geheel, groepsgewijze, in een lokaal saam kunt voegen, is door onze vaderen geoordeeld, dat elke kerk zich zou laten vertegenwoordigen.

Een Synode is dus een saam vergadering van mannen, die elk of paarsgewijze hun plaatselijke kerk oi kerken representeeren; en een ieder die daar verschijnt, is al wat hij op dat Convent is, alleen door de zending en machtiging van zijn kerk.

Hij komt er niet als bestuurder over de kerk, maar als boodschapper of gezant van een kerk, en de oorspronkelijke macht en bevoegdheid om te besluiten rust niet in hem persoonlijk, maar in zijn kerk.

Niet hij heeft die macht, maar zijn kerk, en hij kan dus op het Synodaal Convent geea macht hoegenaamd uitoefenen, tenzij zijn kerk die eerst op hem legge, hem daarmee bekleede en hem daarvan voorzie.

Laat zijn kerk hem los, dan is hij weer machteloos, en alleen zoolang zijn kerk hem die macht schenkt en verleent en laat, heeft hij macht. En of hij nu Dominee of Ouderling of Diaken is, dat is al om het even.

Niemand, hoog of laag, is op het Convent of op een Synode iets, dan door de kerk die hem zendt, volmachtigt en instrueert.

En vandaar nu de gebiedende noodzakelijkheid, dat een ieder, die door zijn kerk gezonden is, dit bewijze door een stuk er van over te leggen.

Dit stuk heet een Credentie-hriei of volmacht, en om te laten zien, hoe men dit vroeger deed, lasschen we hier een enkelen van de vele voorban len Credentie-hrieven in.

Het is er een, die gediend heeft voor de Synode te Dordrecht, in den jare 1574 geschreven, en afgegeven door de toenmalige Classe van Voorn, Putten en Overflakkee.

Hij was van dezen inhoud:

Genade ende vrede van Godt den Vader door Jesum Christum, Amen.

Wy en konnen, seer lieue Broeders ende medehulpers in den Heere, Godt onsen Vader nyet genoech prysen voor syne onuutspreke-! licke weldaden ons in synen beminden Sone bewesen, door wyens bloedt hy Syne kercke verlost hebbende de selfue nv wederom van des Antichristes tyrannie ende ondrachelicke jucken is ontlastende ende suyuerende. Alsoe dat selfue op den huydigen dach is blyckende inde welcke hy syn Dienaers te samen gheeft s te comen opdat Hy sonder twyfell door die b macht synes Gheests den selfuen geue te verhandelen dat tot verbreydinge syns Coningryckx sail Dienen.

Daerom dat wy nae begeerte der Broederen tot Diuersche reysen in den naem des Heeren versamelt syn geweest nyet alleen bedenckende wat noodich soude syn in sulcken versamelinge te proponeren, maer oock welcke personen daer alderbequaemste soude mogen toe syn om van onsentwegen Ende wt onzer aller namen met den Broederen te handelen. Soe seynden wy dan onsen seer weerden.ende Lieuen Broeder ende mede Dienaer Gerard S h h d dum Gallinaceum ende met hem eenen Ouderling met namen Jan Commers ende onsen Lieuen Broederen den selfuen volle macht ende auctoriteyt geuende omme te mogen handelen ende concluderen, in alle kerckelicke saecken soe wel int ghene sy van ons nae wtwysen haerder Instructie by laste ontfangen hebben, als int ghene dat oock van andere gedeputeerden wt namen haerder kercken geproponeert sal werden. Ende alsoe wy den selfuen wel soe kennen dat sy met die gansche versamelinge Gods Woordt alleen in saecken des geloofs, ende in de ordeninge der kercken der alderbest gereformeerder kercken exempel tot haer eenich rechtsnoer sullen nemen, soe en twyfelen wy nyet den selfuen onsen gecommitteerden alsulcken auctoriteyt te geuen als of onse gansche Classe van Voorn, Putten ende Ouerflackee ende een yegelicke kercke bys onder in de selfue gelegen daer tegenwoordich waer. Hier entusschen bidden wy den Vader onses Heeren [Jesu Christi dat Hy v o Lieue Broederen door synen Gheest bystae ende uwe verstanden regieren tot vermeerderinge synes Coningryckx, verwoestinge des Antechristendoms ende vertroostinge syns armen verdruckten volckx. Syt den Heere beuolen. Datum wt den Br iel wt last ende onder Segel der ganscher classe, A*. 1574. Desen 13 Junij.

[Eigenhandige onderteekeningen].

Andries Cornelias, Dienaer des woordts in den Briell.

Hertnanus Qeldraeus, Dienaer in Abbebrouck.

Joliannes GulJiemius, Dienaer in Helleuoet.

Jownnes Ossius, Dienaer des woorts int Zuytlandt.

Johannes Wilhelmi, Dienaer in den Nieuwen Hooren.

Jacobus Orphaeus, Dyenaer in Heenvliet.

Floris Gerrits, Dienaer te Swartewaell.

Hector Claijssen Schepene, Dienaer des woordts in Ryckaeyen.

Wilhelmus Adriani, Dienaer des wordts in Oostvoren.

Johannes Steenbergen, dienaer des woorts in Geervliet.

Albertus Allardi, dienaer des woorts in Goeree.

Godefridus Bax, dienaer des worts in Rooen.

Jan Mathijs, Ouderlynck. Jaïcques van den Dyche. Willem Willems, apteecker. Willem, Pieterssen. Michiel Jooaten, dieacken. Cornelia Hendericxs. Kryn Ghysbertss. Lenaert Corneliss. Jacop Janss, diaecken.

[Opschrift].

Aen den dienaeren des woordts, ouderlingen ende diakenen nu ter tydt versamelt in den Synodo onsen seer lieuen broederen tot Dordrecht.

Hieruit ziet men hoe streng onze vaderen dit namen.

Ze schreven niet maar: Dezen en dien persoon zenden we u. Neen, er wierd uitdrukkelijk in vermeld, dat zij hem zijn macht en bevoegdheid gaven. Voorts wierd deze bevoegdheid omschreven en verklaard dat alle kerken als tegenwoordig zouden zijn. En eindelijk wat alles zegt, er wierd niet verklaard, dat men vanzelf aah de besluiten gebonden zou zijn, mzaxbeloofd, dat men ze voor bondig zou houden; edoch onder het uitdrukkelijk voorbehoud: voor zoover dit den Woorde Gods conform zou zijn.

Vier punten dus: 1°. het noemen van den gezonden persoon; 2". de verklaring dat men hem volmachtigt; 3". de belofte om de besluiten voor bondig te houden; en 40. het stellen van een grens, dat alle besluit ter zij zou worden gelegd, dat niet den Woorde Gods conform mocht zijn.

Niet dus een volmacht in den dwazen zin, alsof vooraf elke Kerkeraad delibereeren moest over elk punt en een besluit nemen, en dat nu voorts iemand gezonden wierd, om die stem over te brengen. Dan toch ware alle Synodale samenkomst geheel overbodig geweest, en had men evengoed de zaak per brief kunnen afdoen, en een bureau het resultaat der gehouden stemming kunnen opmaken.

Neen, dat niet.

Onze vaderen begrepen, dat een besluit alleen rijpt uit overleg en onderzoek, en dat zulk een overleg niet kan gepleegd door elke kerk apart, maar alleen als alle saam zijn.

Geen andere weg stond dus open, dan om aan zijn gelasten Deputaat volmacht te geven om mede te delibereeren en te besluiten, onder belofte van bondigverklaring; en dien eenig goeden weg sloegen onze vaderen in.

Geen andere weg wordt ook thans bewandeld.

En het zal daarom noodzakelijk rijn, dat elke Kerkeraad aan zijn Afgevaardigden een Credentiebrief meêgeve, waarin de vier genoemde punten duidelijk instaan.

En wat aangaat de Classicale Deputaten, die niet door één kerk, maar door meerdere kerken sa& m gezonden worden, aan deze zal eveneens zulk een CV^^iJW^ïVbrief zijn uit ' te reiken, ditmaal namens alle deze met name genoemde kerken te teekenen door den Moderator tenzij alsnog alle opgekomenen op het Classicaal Convent konden teekenen.

Gemakshalve was het misschien wenschelijk dat een model voor deze beide soorten van Credentie-hrltven rond wierd gezonden of publiek gemaakt.

Niet, om een Kerkeraad die in eigen tijl schrijven wilde te binden, maar om ijstand te bieden aan wie van deze gebodene hulpe mocht wenschen gebruik te maken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen