Vergun mij,

Geachte Redactie!

Vergun mij, ondergeteekendg, ook eens een plaatsje voor het navolgende in de Heraut.

Zooeven kwam mij de Bazuin van 13 Mei in handen, waarin mijn aandacht trok het stukje gericht aan Dr. Kuyper — getiteld: Door een beeld over de kerkelijke kwestie. — De schrijver is het met het beeld van Dr. K. niet eens, en nadat ik dat stukje gelezen had van T. Bos in de Bazuin, was ik het met zijn beeld Ook niet eens; zooals het hem ging kwam ook mij een ander beeld voor den geest, ook werd er een Boom voor mijn geest geroepen.

Tijdens de Hervorming was door Gods goede hand deze Boom geplant op een door bloed doorweekten grond; deze Boom groeide en bloeide; gaf van zich een heerlijken geur zoo ver als de wind hem kon drijven; hij was als een Boom die verstandig maakt, onder zijn schaduw werd men verkwikt. Rijk en arm waren één, wanneer zij onder zijn loof te zamen

waren. Dien zegen van God aan een menschenkind gegeven kon de Satan niet verdragen; deze zaaide allengs eenig onkruid in dezen vruchtbaren grond, opdat de menschen door de vruchten daarvan mochten verlokt worden en, bedwelmd zijnde, overgaan tot twist en alle zonde, om alzoo allen vrede te storen. Maar daar God mannen begenadigd had van alle rangen en standen met verstand, verlicht door zijn Geest om zijn Woord als Richtssnoer ook in dezen te onderzoeken, hebben zij onder biddend opzien gezamenlijk uit dat Woord zoo veel bouwstof bij elkander vergaard, als genoegzaam was om een drie dubbelen muur ©m dezen Boom te trekken, den eersten met 37 poorten, den 2den met 52, en de 3de had 5 poorten. Deze poorten waren alle voorzien van opschriften waaruit genoegzaam bleek wie de bevoorrechten waren om binnen deze muren te wonen en van de vruchten en het genot van dezen Boom te deelen. Op voorschrift en naar de meening van Gods Woord, werden deze poorten bewaakt van wachters die toe moesten zien, dat er geen vreemden of vijanden binnen kwamen, want allen, die het met de opschriften der poorten niet eens waren, werden niet en mochten niet toegelaten worden. Maar de Satan, arglistig als hij is van den beginne, loopt deze muren al om en om, of hij ook met den eenen of anderen wachter een gesprek kan beginnen; mocht het zijn dat ik hem een anderen uitleg kan geven aan een opschrift boven deze of gene poort, opdat ik maar binnen kan komen; en ben ik binnen den eersten muur zoo dacht hij, dan zal ik verder wel gelukken. En ziet, op een zekeren tijd gelukt hem dat; de Satan wist het zoover te brengen dat de wachter de poort open doet om verder te gaan. Op een oogenblik ook dat de wachters niet wachten en de listen des Satans niet begrepen, kwam deze weder nader, en zoo veel wist hij te weeg te brengen dat er meer en meer zijner volgelingen werden toegelaten om op dezen Boom takken in te enten van verschillende vruchten, begeerlijk en schoon van buiten, maar vol bedwelmend vocht.

Daar ondervonden de wachters al weinig jaren daarna wat ze gedaan hadden, de vijand nam toe; het zaad was gestrooid; de kinderen aten begeerig van het onkruid, — tot eindelijk de treurende Sionnieten en getrouwe wachters op zij werden gedrongen (1816) om alle poorten open te zetten; en er werd om dezen driedubbelen muur een houten heining gemaakt van Regelementenhout met hekken voorzien. Die nu al te verdacht voorkwamen of daar iets op tegen hadden bleven buiten; het gevolg nu was dat de goede God zijn zonlicht als het ware benam door donkere wolken, en dat het heldere licht werd gemist om Zijn Woord in dezen te onderzoeken. Nu meenden eenigen in 1834: ij moeten een natuurlijken tak van dezen boom afzagen en elders planten, en dan ja, dan zullen wij beter waken, en een nieuwen muur maken. En wat wonder nu, deze tak van zoo een boom is het edelst hout dat er groeit, maar de boom zelf nu staat daar, van God geplant, gewond met verschillende valsche takken, en nog met een litteeken van een afgezaagden tak. 'Men kan zien dat hij er door geleden heeft, en de sappen welke eerst toegevoegd werden aan dien nu afgezaagden tak, zijn verdeeld onder deze valsche takken. Treurende nu over deze wonde, weent de ware Sionniet bij al zijn zonde en schuld; och dat we gewaakt en gebeden hadden, wij, o, Heere wij en onze vaderen hebben gezondigd bekeer ons en wees ons genadig; — en zoo pleit hij op Zijn beloften, en schept moed op Zijn Woord: ls de vijand aankomt als een stroom zal de Geest des Heeren zijn banieren opheffen; en als die groote hovenier zal Hy die valsche takken verbranden; — en welezen ook in Gods Woord Richt. 6:1: aar de kinderen Israels deden dat kwaad was in de oogen des Heeren; zoo gaf de Heere ze in de handen der Midianieten, zeven jare», en in vers 6 lezen wij, hoever het komen meest. Zij riepen tot den Heere, en de Heere Gód is zoo nederbuigend goed, dat Hij door middel van een profeet, vers 8, 9, en 10, ook bestraft: aar gij zijt mijne stemme niet gehoorzaam geweest, en toen werd het Gods tijd en Hij kwam neder, niet zooals wij het zouden verwachten, maar tot een man die aan het dorschen was, dezen wilde de Heere gebruiken als een middel; dezen zwakke in zich zelven; en de Heere zeide: a in deze uwe kracht. En een Gidsen klaagde dat ook hij de armste in Manasse en de kleinste in zijns vaders huiswas, maar de Heere zeide tot Hem: k zal met u zijn; en ziet, Gideon begint in zijns vaders huis, niet daarbuiten met degenen die hem volgen willen om daar vreedzaam te leven; — hij begint in zijns vaders huis, — en nu lezen we nog een ernstige vraag in vers 31 — Zult gij voor den Baal twisten, — en een herinnering aan wat de Geest Gods werkt, lezen we 34 en 35: an deze en gene zijde der Jordaan kwamen zij zamen enz, , en in het 7de Hoofstuk lezen wij dat een Gideon een groot leger wilde nemen; maar de Heere zeide : Dat Israël niet tegen mij beroeme en zegge: Mijne hand heeft mij verlost." En God heeft er maar driehonderd uitverkoren om de vijanden te verslaan, — in vers 22 : als die driehonderd met de bazuinen bliezen, zoo zette de Heere het zwaard des eenen tegen den anderen.

Zoo geeft ons Gods Woord meerdere voorbeelden wat God gedaan heeft, en deze geschiedenis van Israël en Gideon brengt in onze dagen wel ernstige vrsgen onder Gods volk.

Hebt gij uw zonde leeren kennen en schuld in deze als Israël Richt. 6:7? wat injvers 10 staat, zinkt dat in uwe ziele ? verwacht gij het van uwe kracht en wijsheid en goed beleid ? lees dan vers i4, 15 en 16, voor wien is uw strijd, en waar zijt gij over verbolgen ? vers 29, 30, en 31.

En was Manasse niet een stam, nochtans verdeeld, maar zij kwamen saam, niet waar ? En behoort gij ook tot geene van Gideons bende, zijnde maar driehonderd?

En behoorf gij ook onder de vijanden des Heeren en van Gideon, dan zult ook gij eenmaal door den Geest des Heeren verdreven worden en uw zwaard verheffen tegen hen die met u zijn.

Mijnheer de Redacteur, dat is het resultaat mijner overdenking over hetgeen ik in de Bazuin las. Mocht het als een middel in Gods hand gebruik worden, want de Heere wil zich wel eens van slijk bedienen, om onze oogen te openen! Wij hebben het verdorven en er zal geen redding komen dan met schuld en zelfverloochening, tegen al wat ons lief is in, te gehoorzamen. God bewerke mij, ellendige, en ons allen daartoe, Zijn Naam tot eere om de verdiensten van onzen Heere Jezus Christus, die een Eeuwige verzoening heeft teweeg gebracht voor zijn volk, hetwelk toch één is in Hem.

Uw Dw. Dienaar. H. W. L. D. ...

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen