Inwendige Bending.

DE ZORG VOOR WEEZEN.

I.

De barmhartigheid, die menschen toonen aan den wees, is niet anders dan een klein vonkske van den vuurgloed der barmhartigheid, waarmee God voor het kind, dat door vader en moeder verlaten is, zorgt. In het Oude Testament worden de weezen dikwijls als in éenen adem genoemd met vreemdelingen, weduwen en armen. Daarom is het niet te verwonderen, dat verscheidene Wettelijke bepalingen, omtrent de armen genomen, ook op de weezen toepasselijk zijn. Zoo lezen wij o. a. in Deut. 14:29 en Deut. 16 : 11, dat de wees zijn aandeel moet hebben van de offer-en tiendmaaltijden, en Deut. 24 : 19, dat de op den akker vergeten garf voor den vreemdeling, voor den wees en voor de weduwe moet blijven liggen.

Menig voorschrift des Ouden Verbonds leert ons, dat God niet alleen voor het brood van den wees zorgt, maar voor zijn gansche leven in al zijn verhoudingen. »Gij zult geene weduwe noch w^M beleedigen, '' zegt de Heere (Exod. 22 : 22) en »Gij zult het recht van den vreemdeling en van den wees niet buigen" (Deut. 24:17) en: Verdrukt de weduwe, noch den wees, den vreemdeling, noch den ellendige" enz.

Wie nu des Heeren geboden omtrent de zorg voor de weezen gehoorzaamt, heeft van God zelf de belofte, dat hij gezegend zal worden Daarentegen is hij »vervloekt, die het recht van den vreemdeling, van den wees en van de weduwe buigt". Gods kinderen luisteren ook naar deze bevelen des Heeren. Letten wij o. a. op Job, die mocht bekennen: »Ik bevrijdde den ellendige, die riep, en den wees, die geen helper had"; alsmede dat hij nooit zijn bete alleen gegeten had, maar daarvan aan den w^« gedeeld. Van Mordechai vernemen wij, dat hij Esther, toen zij geen vader of moeder meer had, tot een dochter aannam. Salomo waarschuwt elkeen, toch niet op de akkers der weezen te komen, omdat »hun verlosser sterk is, die ook hunne twistzaak tegen u twisten zal" (Spr. 23 : lo). In het Nieuwe Testament vinden we slechts een enkele maal van weezen gesproken. Jakobus roept in zijn brief de kerk van Christus toe: »De zuivere en onbevlekte godsdienst voor God en den Vader is deze: Weezen en weduwen bezoeken in hunne verdrukking, en zichzelven onbesmet bewaren van de wereld.”

Doch, hoe dikwijls wij ook in de Heilige Schrift aan de weezen herinnerd worden, toch vinden wij daarin geen duidelijke aanwijzing, hoe de zorg voor de weezen in Gods kerk moet worden ingericht. Vreemd is het daarom niet, dat er zoovele uiteenloopende opiniën omtrent deze belangrijke zaak zijn, zoowel in de oude kerk als in de dagen onzer vaderen.

Laten wij nu eerst zien, hoe de oude kerk over de weezen waakte.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen