GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Uit de Pers.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Uit de Pers.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In de N. Prov. Gr on. Cour. wordt het/«/bliek behandelen van huislijke aangelegenheden ter sprake gebracht Met name de publieke behandeling van de huislijke aangelegenheden der staatkundige partijen.

Uit dit betoog is het onderstaanfTe waard ook voor de kerkelijke aangelegenheden overwogen te worden.

De antirevolutionairen, die hunne vergaderingen niet houden in het openbaar, maar hunne beginselen evenmin schuiven onder stoelen en banken, volgen dus naar onze meening den juisten weg. Zoo ook juichen wij het besluit toe van het bestuur der te Groningen gevestigde antirevolutionaire kiesvereeniging «Nederland en Oranje", die het ontwerp van een nieuw reglement heeft publiek gemaakt reeds voordat het is onderworpen aan de goedkeuring der leden. Deze en de nieuwe kiezers die er over denken zich bij hen te voegen, hebben nu den tijd om daarover een oordeel te vellen.

Daarentegen handelen zij, die hunne kiesvergaderingen in het openbaar houden, o. i. zeer dwaas. Immers, dan geven zij èn onnoodig prijs hunne vrijheid van overleg, en aanleiding tot verkeerde oordeelvellingen. De niet tot de vereeniging behoorende tegenstanders behoeven geen critiek te oefenen over en hun voordeel te doen met al hetgeen besproken wordt. En allerminst is het wenschelijk-, dat aan het gi-oote publiek ter oore komc, waarom een zeker getal kiezers wel den een en niet den anderen, al behooren beiden tot hunne geestverwanten, tot candidaat hebben gekozen. Zij willen niet vervallen in de fout der liberalen, die in 't openbaar op eene dikwijls zeer ongepaste wijze de meer of minder loffelijke eigenschappen van personen bespreken en hunne eigene zoogenaamde vrienden niet zelden voorgoed onmogelijk^ maken. En, ofschoon wij nu niet zouden vreezen dat in het niet tweedrachtig gezelschap vau de anti-revolutionaire kiesvereeniging een dergelijk onverkwikkelijk schouwspel ten tooneele zou worden gevoerd, zoo is het toch zeker, dat in den regel het spreken over personen, onvermijdelijk bij het stellen van candidaturen, ^tot de meest teedere zaken behoort. Aangenomen al, dat alle personen, die worden genoemd, even achtenswaardig en oprechte voorstanders uwer beginselen zijn, het kan wezen, dat gij de candidatuur ongeschikt oordeelt van A. omdat hij niet populair, vau B. omdat hij een slecht redenaar, van C. omdat hij met weinig verstand bedeeld is. Gij kunt die meening gerust uiten in een besloten gezelschap, maar zoudt gij het ook willen doen in eene openbare vergadering ? Zeker niet, omdat dit voor die personen, wordt er ook geen kwaad van hen gezegd, minder aangenaam is. Én zoo zal allicht eene candidatuur ingang vinden, die bij vrije bespreking niet in aanmerking gekomen zou zijn, althans om de eene of andere reden minder ge wenscht zou zijn geacht.

Wij vertrouwen alzoo, dat de anti-revolutionairen rustig zullen voortgaan op den rechten door hen ingeslagen weg.

Geldt veel hiervan ook niet op kerkelijk terrein ?

Niet slechts toch, dat men zichzelven op die wijs noodeloos verzwakt, maar men legt ook den last der noodzakelijke gedeeldheden en verschillen te zeer op schouders die daarvoor niet berekend zijn.

Het grootere publiek moet, om zijn geestdrift te behouden, in een ideale voorstelling blijven leven.

Zoo is het met onze vaderlandsclie geschiedenis. Zoo is het in het huisgezin, waar vader et en moeder verkeerd doen, door aan de kinderen mogelijke verschillen te laten merken. Zoo is het in den krijgsraad, waaruit bange zorg nooit naar de troepen moet uitgaan, of ze zijn ontmoedigd. Zoo is het op staatkundig terrein. En zoo ook in de kerk.

Dat maar alles uitkramen wat ge vveet, en zeggen wat u voor den mond komt, is valsche royaliteit; het is liefdeloos; het is onbescheideii.

David wist ook te spreken, f> hoe hij heimelijk geraadslaagd had.'"

Binnenskamers moet het leed gedragen, voor het publiek hpude men, ook bij gedeeldbeid, elkanders eere op. Dat ook de Gereformeerden in den lande it mochten bedenken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 12 februari 1888

De Heraut | 4 Pagina's

Uit de Pers.

Bekijk de hele uitgave van zondag 12 februari 1888

De Heraut | 4 Pagina's