Ingezonden Stukken.

{Buiten verantwoordelijkheid van de Redactie!)

Mijnheer de redacteur !

Treurig moet het gesteld zijn met de gemoedstoestand van den man, die zich in een gebouw bevindt, hetwelk wegens deszeffs vermolmdheid ieder oogenblik dreigt in te storten, ondanks dat een vriendenhand hem den weg wijst, om dat gebouw der verwoesting zoo spoedig mogelijk te verlaten, hem toeroepende : > Red u om uws levens wil", en die nochtans liever onder de puinhoopen wenscht te worden begraven, dan die vriendenhand wederkeerig de hand toe te steken, teneinde spoedig uit zijn benarden toestand te geraken; — of wel met den kapitein, wiens schip in d diepte wegzinkt en die evenwel niet in de reddingboot wil stappen, welke de reddingslieden met. gevaar van hun eigen leven hem ten dienste stellen, doch liever met zijn schip in die diepte wegzinkt dan de hem aangeboden reddmgsplank aan te pakken; dat moge schoon schijnen, doch ik geloof niet, dat het met Gods Woord bestaanbaar is.

Deze gedachten beheerschten mij, toen ik uit uw geacht blad de Standaard voor 8 dagen dezer kennis nam van het door Prof. J. H. Gunning gezonden schrijven aan de ze Kamer der Staten Generaal naar aanleiding van het gesprokene door den Minister van Koloniën, den heer Keuchenius, in de zitting dier Kamer op 29 November 11. waarbij voornoemde Minister in korte trekken den treurigen toestand schetste, waarin het Synodale Genootschap (N. H. Kerk) zich bevindt, en zich daarbij tevens beriep op een gelijksoortig oordeel o. a. van Prof. J. H. Gunning, indertijd door dezen geuit en thans, helaas, nog geldig; en hierop vermeende Prof G. zich te moeten rechtvaardigen, en wel met deze woorden:

I. dat ik de Ned. Herv. kerk van harte liefheb en haar, ook zooals zij thans verkeert onder de kerkordening van 1816/52, welke ik afkeur i) met vrijmoedigheid, hoewel met droefheid dien".

Dus de woorden van den Minister Keuchenius worden door Prof Gunning gebillijkt.

2 »dat ik, niet ondanks, maar vanwege die liefde, zeer nadrukkelijk haar organisatie, gelijk die thans is, bestrijd'^ I),

Dus ZHGel. blijft in het vermolmde gebouw, zal ondanks dat ZEd. wel ziet en waarneemt, »dat het de moriaan is geschuurd", hier en daar een nieuwe plank inbrengen - zal dus alle mogelijke middelen aanwenden om haar te bestrijden^ doch hij blijft en men zal hem laten blijven, totdat, alle mogelijke middelen tevergeefs beproefd zijnde, het geheele gebouw in elkander stort; want het is op zand gebouwd.

Terwijl die mannen, welke, het gevaar ziende, dat huis met al haar uitwendige , versierselen manmoedig verlieten, tot loon voor dat gedrag met eene »bul" werden vereerd, waarbij hun »verstoring van orde" enz. wordt ten laste gelegd.

Daarom zij Prof. Gunning toegeroepen: «Bezint, eer gij begint", want er is reeds zoo langen tijd aan het geboutv veranderd en verfraaid en alle verfraaiing helpt niets — want ) het gebouw (der reglementen) staat niet op den rotssteen.

Ontvang, geachte heer Redacteur! dank voor de welwillende plaatsing.

UEd, toegenegen dienaar in onzen

Heere f. C.

JOH. F. STIELER.

Amsterdam, 10 Dec. 1888.

I) Deze woorden zijn door mij onderstreept.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen