Zending.

HET ARBEIDSVELD.

De akker, zegt de Heere Christus, is de wereld.

Dien akker te overzien, opdat men wete waar werk te doen zij en ook wijl »de oogst is de voleindiging der wereld" en het voleinden van den zaaitijd een der duidelijkste teekenen door Christus als teeken zijner toekomst gesteld, is een der eerste voorwaarden voor een Zendingsarbeid, welke dien naam verdient.

Nog altijd ontbreekt aan dat overzicht veel, zeer veel. Zelfs voor een zoo betrekkelijk klein gedeelte van den akker als onze Oost is in dit opzicht nog 't meeste te doen. Eerst na dien arbeid zullen we kunnen weten hoeveel we eigenlijk nog niet weten.

Evenwel er is, Gode zg dank, groote vooruitgang. Ga een eeuw terug, vergelijk daarna het Toen en Thans, en ge zult zien hoe onze kaarten en globes veranderd zijn, gelijk voor der menschen oog heel het gelaat des aardrijks.

Doch hetzij die verandering ontstaan zij door nieuwe toestanden, hetzij alleen uit betere kennis van land en volk, in beide gevallen is het de kerk van Christus die, in gehoorzaamheid aan zijn gebod, den roem voor een goed deel mag dragen, deze dingen bewerkt, het onbekende bekend gemaakt, het verborgene ontsloten te hebben.

Wat vroeger als ultima Thule, terra incognita, onbekend Zuiden, wierd aangeduid of door een witte plek voorgesteld, is thans doorvorst en open. We kennen nu streken, wateren, bergen en volken, waarvan vorige geslachten niets wisten en — bijna overal waren de kruisgezanten, de boden van Goede Tijding, ook de mannen die voorgingen en den weg bereidden.

Dezelfde drangreden, die Paulus er toe bracht Azië te bereizen, Griekenland en Spanje te bezoeken, was het die in later dagen mannen uitdreef naar het verre Oosten, naar Midden Afrika en naar de eilanden der zee en de wouden der wilderiiis. Elliott, Egede, Livingstone en zoovele anderen bewijzen het en hun werken volgden hen na.

We weten thans tot op zekere hoogte hoe het staat in de niet-Christelijke wereld en kennen voor een groot deel de Heidensche in al haar zedelijke ellende en verdorvenheid. We zien dat nog altijd als in de dagen der apostelen de prediking des Evangelies »aan alle creaturen" noodig blijft; dat de heidensche wereld nog steeds de grootste is in gebied, maar ook dat zij dagelijks krimpt.

Toen honderd jaren geleden een Engelsche schoenmaker, later de berosmde zendeling Carey, op de nood der heidenen wees, zeiden lieden, die het wezenlijk goed meenden, tot hem: ^Jongeling, bemoei u met uw eigen zaken. Als God wenscht de heidenen te bekeeren, zal Hij 't wel doen zonder uw hulp."

En een Nederlandsch predikant uit dienzelfden tijd wist voor de verwaarloozing der Zending in die dagen dan ook geen andere ontschuldiging, dan dat het zulk een moeilijke taak was naar Indië te gaan als prediker.

Thans telt ons kleine rijk meer dan 12 Zendinggenootschappen, ontwaakt de kerk tot hetbesef harer dure roeping en is er begin van betere dagen merkbaar. En al houden we niet van cijferen op 't gebied van het Godsrijk, toch zegt het iets dat het aantal vrijwillige studenten voor de Zending in N.-Amerika sinds 1886 thans vijf duizend bedraagt, waarvan reeds 200 naar de heidenen zijn gegaan.

Nu heeft onder het bestel Gods de kunst en wetenschap onzer dagen inoeten bijdragen om der zending dien krachtigen stoot te geven wiens uitwerking reeds wordt gevoeld. «Onbekend maakt onbemind." Wie geen liefde voor de zending koestert staat nog buiten haar, leeft er niet in en onderzoeke zich zelf ernstig, uit wat oorzaak. Doch de groote factor onbekendheid verdwijnt steeds meer. Handel, spoorweg en stoomboot brengen de menschen snel tot elkander, vernietigen de afstanden, maken alles bereikbaar. Een reis van zes dagen, eischte vroeger zooveel weken, ja maanden. De telegraaf voert in enkele seconden het nieuws over land en zee zoo snel, dat er geen berekening van is. De wereld, " schreef iemand onlangs, »wordt steeds kleiner." Reeds heeft een jonge vrouw de geheele aardbol in drie en zeventig. dagen omreisd."

In zulke nieuwe toestanden worden ook voor de zending, met betrekkelijk geringe kosten dingen mogelijk, die vroeger met de grootste offers niet te verkrijgen waren. En daarbij achten we het een opmerkelijk feit — hoe natuurlijk ook te verklaren — dat het »meer en meer'' mogelijk wordt, zich met één taal overal te redden", nergens verlegen te staan. We bedoelen niet het Volapuk met zijn zeer betwijfelbare levenskracht, maar de taal der Angel-Ssksen, het Engelsch.

Deze taal toch is nu reeds de taal van een 125 millioen menschen, die Christenen heeten, wordt meer en meer alom beoefend, gelezen en verstaan, en-voor handel en verleer het verkeersmiddel tusschen velerlei volkeui Het Engelsch moge niet door de meeste menschen gesproken worden (het b. v. ten deze voor 't Chineesch moeten afleggen) onder de talen der invloed oefenende volken, de talen van godsdienst, kunst en maatschappij van belang staat het wel degelijk vooraan. Daarbij is voor den Westerling geen taal gemakkelijker aan te leeren o, a. wijl het Engelsch zoowel Germaansche als Romaansche bestanddeelen bevat en op wonderlijke wijs vereend heeft. Dat zulk een taal nu een soort wereldheerschappij krijgt, is voor de verkondiging van Gods Woord en den arbeid der zending van te meer belang omdat tegelijk de dragers der taal, de Europeesche, Araerikaansche en AustraUsche Angel-Saksen letterlijk over de breedte der aarde zich verspreid hebben en overal zijn te vinden.

Wel wordt in die taal het evangelie den heidenen niet verkondigd, ('t was een fout der Engelschp zendelingen, dat ze poogden de heidenen te verengelschen, b.vi in de taal) maar toch is deze bekendheid der Engelsche taal met het oog op de zending te vergelijken met de 'algemeene verspreiding van het Grieksch in de oude wereld. Men weet hoe ook toen daardoor de snelle verbreiding der blijde boodschap is bevorderd. En al staan nu eenerzijds de kansen niet gelijk wat onzen tijd betreft, anderzijds staat hier tegenover, dat ook juist de Angel-Saksische volken, mede door de oorzaken boven vermeld op het gebied der zending zulk een ontzaglijke groote plaats innemen. Ja het schijnt zelfs dat de beteekenis steeds grooter wordt te meer als we zien op Amerika, waar het aantal arbeiders en arbeidsters aan en voor de zending klimt met den dag en heel de geloovige pers zich evenzeer de zending aantrekt als zij in bijzonder daartoe geschreven bladen warme bepleiters en talentvolle helpers vindt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen