Zending.

HET ARBEIDSVELD.

III.

Het is kwalijk te loochenen dat spijt allen vooruitgang in het werk der Zending, het heidendom en de valsche godsdiensten nog een macht vormen, die zelfs, gelijk we herhaaldelijk aatiKezen, in den laatsten tijd onder den invloed der beschaving geduchter wordt. De „blinde" heidenen worden wel »ziende", maar in gansch anderen zin dan de kerk van Christus dit wenscht.

Wie op de kracht en de ontwikkeling des Christendoms let, de torens van Zion telt, zal er licht toe kunnen komen met een opgeheven hoofd en bemoedigd hart aan 't werk te gaan, predikers uit te zendeut Maar vraag bijna allen die het deden: zij zullen u zeggen, dat de hinderpalen ontzaglijk zijn.

De verspieders die uitgezonden worden keeren al te vaak weer, en verhalen dat »de steden ommuurd en zeer groot zijn en zij kinderen Enaks gezien hebben." Wie Israels God niet tot steun heeft kan niet optrekken!

Een blik op de Zendingskaart zegt al aanstonds alles/ We vinden

1. Het Boeddhisme en de stelsels die er mee in verband staan, waarover we reeds meer spraken. Alles saam beheerscht het een derde (het zegt iets) van het menschelijk geslacht in Oost en Zuid-Oost Azië, Thibet, China, Japan, Siam en Birmah, d. w. z. 500, 000, 000 zielen, terwijl het reeds in het Westen aanhangers zocht en vindt.

2. Het Hindoïsme in Hindostan met bijna 200 millioen aanhangers.

3. Het Mdhomedanisme dat zich van Indië westwaarts uitbreidt over Azië en Noord-Afrika Oostwaarts over N.-Indië, steeds nieuwe veroveringen maakt en weinig of niets verliest Ook dit omvat 200 millioen zielen.

4. Hebben we het vervallen of wel bedorven Christendom, het Jodendom en verschillende secten die de geesten beheerschen als b. V. het Mormonisme. Ook het aantal hunner belijders, gelijk hun macht en Zendingsarbeid, ' is een gewichtige factor. Ieder weet het. Wel vallen zij niet onder hetgeen we gewoonlijk als voorwerp der »Uitwendige Zending" aanduiden" — Joden en Mormonen b. v. echter wel — maar voor hem die den Christus naar de Schriften belijdt, is het duidelijk dat b. v. de Grieksche kerk zich in een richting beweegt die telkens vijandig blijkt aan de waarheid, gelijk Gods Woord die openbaart, om van de onkunde enz. te zwijgen.

Gerekend zonder de Christenen en de Joden, die beide Goddelijke Openbaring bezitten, vinden wij bij de overige godsdiensten toch leerstelsels en bepaalde vormen, gegrond op zoogenaamd gewijde geschriften. De veda's, de Koran zijn hun wat ons de H. Schrift is. Zij hebben hun scholen, een priesterschap, in één woord min of meer geordende toestanden op godsdienstig gebied. Zelfs ontbreekt het niet aan godgeleerden, schriftgeleerden en wijsgeeren. Doch nu vinden we buiten dezen allen nog een machtig heir, bijna 200 millioen, van ruwe, gansch onwetende heidenen. We wijzen slechts op West-en Midden-Afrika, de eilanden der Zuidzee, de oorspronkelijke stammen van Azië en Amerika enz. Deze allen hebben geen gewijde oorkonden, geen geschreven taal, geen stelsel van godsdienst; slechts vage begrippen en ruwe vormen van eeredienst.

en ruwe vormen van eeredienst. Feitelijk is dus de toestand zoo, dat twee derden van de bewoners der aarde nog leven in volkomen onwetendheid aangaande den dienst des Heeren, en grootendeels de gelegenheid nog missen die te verkrijgen; dat voorts een deel derzulken meer en meer vijandig tegenover het Christendom komt te staan en het zelfs aanvalt.

het zelfs aanvalt. We bedoelen op het oogenblik niet hiervan de oorzaken op te sporen. We merken alleen aan, dat de geschiedenis der Zending in meer dan één opzicht raadselen biedt, dusver onoplosbaar. Is er een raadsel in de geschiedenis grooter dan dat van het Mahomedanisme, wat oorsprong, uitbreiding en levenskracht betreft? Wie verklaart waartoe deze reuzenmacht der dwaling, eens de helft der toenmalige Christenheid als een stroom overdekken mocht en nog altijd als een muur tegenover alles staat wat poogt de oude veste te heroveren, de afgevallenen te herwinnen? Zeker, er zijn oorzaken aan te geven, maar de ten volle bevredigende oplossing missen we nog.

We lazen dezer dagen wat een Engelsch officier uit authentieke bronnen meedeelt over Soedan de »aequatoriale provincie" ten zuiden van Egypte. Daaruit blijkt, hoe in dit uitgebreid gebied reeds geregelde toestanden waren gevestigd, orde heerschte de slavenhandel uit had, in 't kort, de weg. bereid werd tot het betere. Plotseling staat de Mahdi op, een dweepziek, wellustig maar fier, welsprekend, krachtig Mohamedaan. Hij weet duizenden voor zich te winnen en predikt den kruistocht tegen de overheerschers, de Egyptische regeering, als afvalligen van 't ware geloof. De Egyptische en Britsche troepen verslaat hij; een man als de edele Gordon valt door verraad. De Mahdi zegeviert en blijkt weldra een despoot en dwingeland. Hij wordt door vergif omgebracht, doch zijn opvolger voert thans met ijzeren hand de teugels van 't bewind. De slavenhandel bloeit weer; het land zinkt in barbaarschheid terug, voorlange jaren misschien, Wie verklaart dergelijke raadselen?

Doch hoeveel onoplosbaars en raadselachtigs zich op het Zendingsveld voordoet, duidelgk is dat een vruchtbare arbeid met de verschillende toestanden pas vermeld heeft te rekenen, en ook dat bij veel dat ontmoedigt er ook verblijdende teekenen en verschijnselen zijn. Eerst echter een opmerking.

Tegen de dwaling dat het woord ^zendeling" een algemeen begrip zou omvatten, dient gewaakt. Wij b.v. die predikers naar Indië zenden, behoeven geheel andere — niet wat de boodschap, maar de personen en hun hoedanigheden betreft — dan die voor Hindoestan passen. Want het Brahmanisnie is iets geheel anders, heeft niets gemeen met het heidendom bv. der Dajakkers. Wederom zijn voor onze Oost weer zeer verschillende mannen noodig, al naar gij hen zendt, tot de heidenen van Java, de veelgodendienaars van Sumatra of elders. Dat ligt aan het groot verschil der godsdiensten, die wij met een woord »heidendom" noemen; aan de geheel eigenaardige rol die het Mahoinedanisme vervult, aan den graad der ontwikkeling die een volk, meest tengevolge van den godsdienst dien het belijdt, be­

reikt heeft. Zeer terecht werd in het Zendingscongres, vóór twee jaar hier gehouden, gewezen op de noodzakelijkheid der goede opleiding tot zendeling, op het zeer vele dat hem noodig is. 't Wordt, naar ons voorkomt, al te veel vergeten. Althans ons is het soms zeer onbegrijpelijk hoe iemand in een paar jaar »klaar" kan wezen. Er is nog meer noodig dan dat »de liefde Christi dringt" al gaat dat vóór alles. Er is noodig een kennis, soms grooter dan bij den leeraar in Christenlanden wordt geëischt. En wij althans die in Indië den strijd hebben tegen een georganiseerde macht, met priesters, geleerden, boeken eeredienst en met politiekgodsdienstig karakter, wij behoeven althans voor een deel mannen zoo wel toegerust als er ooit uitgingen. Hier is het betere nooit de vijand van het goede.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen