GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Voor kinderen.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor kinderen.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

VELERLEI.

Nu bijna een eeuw geleden woonde op zeker dorp een schoolmeester, die tegelijk, althans voor een deel, het werk deed van den predikant. Dat was nu eigenlijk wel niet zooals 't behoort, maar het was toen een booze tijd; een predikant was daar niet te krijgen en de boeren dachten: Beter dat de schoolmeester ons zoo goed hij kan Gods Woord verkondigt, dan dat de kerk ledig staat. En daar hadden zij gelijk ia.

Nu zij hadden ook nog reden om dankbaar tezijn, want de meester was niet alleen een verstandig man die zeer goed kon spreken, maar ook een godvreezend man, die hun het Evangelie kon verkondigen, als een die zelf ondervonden heeft, dat het een blijde boodschap is. Dat deed hij ook getrouw. Maar hij deed nog meer. Hij zocht ook de menschen in hun huizen op, de gezonde en de zieke en sprak met hen over de eeuwige dingen. Vooral in dien tijd liep men gevaar die te vergeten, wijl de tijdelgke zoo in de war liepen, dat niemand wist wat er uit worden zou.

De meeste dorpelingen vonden dat de meester zijn werk goed deed. Eén echter dacht er anders over. Dat was de schoenmaker. Wel was hij ook een godvreezend man, maar ongelukkig verbeeldde hij zich dat hij en hij alleen in alle dingen het wist. Als er een weg moest gemaakt worden of een put gegraven of een nieuwe brandspuit gekocht, in al die dorpszaken had de schoenmaker 't hoogste woord. En o wee, als men anders deed dan hij meende dat het wezen moest. Dan werd hij geweldig boos, en keek de lui haast niet meer aan.

Erger was, df.t hij ook zoo deed omtrent dingen, die van vrij wat meer belang waren dan de eerste. Er waren vele vrome menschen op het dorp en dikwijls werd er dan over des Heeren Woord gesproken. Dan was onze vriend er altijd bij, om het uit te leggen gelijk hij dacht dat het wezen moest. Dacht iemand er dan anders over, dan zei de schoenmaker: »Och, zwijg, gij weet er niets van, " en wie daar iets tegen zei, kreeg het geducht met hem aan den stok.

Dat de dorpelingen van den schoenmaker juist niet veel hielden, begrijpt gij. Doch daar hij de eenige in zijn vak op het dorp was en netjes en vlug werkte, had hij toch altijd veel te doen.

Van tijd tot tijd kwam de schoolmeester ook onzen schoenmaker bezoeken, en vermaande hem dan wel eens om niet zoo altijd te twisten en het hoogste woord te hebben. Maar de ander zei: »ik moet wel zoo doen; ze weten er "niets van. Eén kan maar gelijk hebben."

»Ja maar, " zei de schoolmeester, »niet alle menschen zijn net als gij. De Heere heeft in al zijn werken een groote verscheidenheid, ook in de menschen. We zijn niet allen schoenmakers, ook niet allen schoolmeesters. De een ziet dit, de ander dat beter in. Gij kunt niet verlangen dat ze allen in alle dingen net denken, spreken en doen als gij."

»Dan zou er zeker minder twist zijn", sprak de schoenmaker knorrig. Nu daar had hij gelijk in — maar

Niet lang daarna zat de schoenmaker in de kerk, waar de schoolmeester sprak. Waarover kan ik u niet zeggen. Maar wel dat ieder het mooi vond, behalve natuurlijk de schoenmaker. Die had dezen keer op al 't gehoorde ontzaglijk veel aan te merken. De anderen spraken hem tegen en 't gevolg was dat onze man zoo boos werd dat hij zeide: »Nu, ik kom niet meer bij den meester in de kerk." En zoo deed hij ook.

(Slot volgt.)

GODS WOOKD.

EEN OUDE, GOEDE RAAD.

Bij 't opslaan van het Boek der boeken. Prent, lezer, diep in uw gemoed. Dat wie dat Woord wil onderzoeken. Het als Gods Woord omhelzen moet.

Geen enkel weten kan u baten. Geen vluchtig lezen hier volstaan; Alle eigen wijsheid zij verlaten, Een ander oog u opgedaan.

Voordat ge u dan begeeft tot lezen, Val nedrig uwen God te voet, Opdat Hij u nabij mag wezen Met zijn gena, zoo groot als goed.

Begeer zijn Geest, dien besten zegen ; Vraag een ootmoedig, leerzaam hart. Zoo komt de Heiland zelf u tegen. Met al zijn heil bij vreugd en smart.

Een ander Raadsel.

Een goed vriend, die zeker het raadsel las van den man, die in geen zeven jaar jarig was geweest, zendt er ons ook een, dat er volkomen bij past. We hopen, dat de lezers er gelukkiger mee zullen zijn dan met het voorgaande :

»Mijn vriend heeft 20 jaar lang op den koristen dag zijn verjaardag gevierd. Sedert vier jaar doet hij het op den langsten dag." Ploe kan dat?

CORRESPONDENTIE.

Om meer dan één reden konden we ettelijke vragen ditmaal niet beantwoorden. We hopen het spoedig te doen.

E. J. [H. te Z. Uw brief ontvangen; spoedig nader.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 16 oktober 1892

De Heraut | 4 Pagina's

Voor kinderen.

Bekijk de hele uitgave van zondag 16 oktober 1892

De Heraut | 4 Pagina's