Averechts.

Amsterdam., 17 Febr. 1893.

Uit Alkmaar werd de vorige week in een onxer couranten dit navolgende bericht :

Door 4 predikanten der Ned. herv. gemeente alhier, worden pogingen aangewend tot de stichting van een evangelisatiegebouw. Men begroot de kosten daarvan op ƒ10, 000, die bijeen zullen worden gebracht door rentelooze voorschotten van ƒ25. Het doel is, om jongens en meisjes van den slechten weg terug te houden en hen in staat te stellen, later een hun waardige plaats in de maatschappij te bekleeden.

Dronkenschap en ontucht zijn twee zonden, die allerwegen het maatschappelijk leven, vooral in de lagere standen, verwoesten. Daarom wenscht men den jongelieden op uitgaansavonden de gelegenheid te openen, te genieten om aldus verleidingen te ontgaan, terwijl mede voor daklóozen de gelegenheid zal worden geopend om voor matigen prijs te overnachten.

Dit pogen zal al wie in onzen volkstoestand belang stelt, toejuichen. En toch maakt het een zoo pijnlijken indruk, dat htï vier Synodale predikanten zijn, die aan deze inrichting hun krachten wijden.

Er zijn in Alkmaar op de 15 a 16, 000 inwoners even 7000, dio onder het Syno daal genootschap worden gerekend, enkele zielen uit Noordschermer, die kerkelijk tot A'lkm.aar hos. en, mee-yerekersd.

Voor deae 7000 zie'en zïju vier predikasten aaRwezi; ; '. Rekent mes ei e 7000 zielen op 1400 huisgezinr.e.'!, dan geeft dif derhalve 350 gezinnen per predikant. In vergelijking met wat men in .gtootere stedep, en zelis vaak ten plattenlande, vindt, akoo een uiterst gunstige conditie.

Daarbij komt dat Alkmaar klein van omvang ïs, de afstanden er dus geringer zijn, fta men elkander yan aangezicht tot aangezicht kent.

Zoo ergens, dan kon dus hier de geestelijke bedieaiiig nauwkeurig en per-soouSijk zijn. Niets en niemand behoefde er onverzorgd te blijven. En mits het Woord er aijn kracht deed, kon deze groep van 7000 zielen een toonbeeld zija van socialen ert gee-: telijken v.'elB-tand.

En zijt). toch schijot het zoo heel anders te

zijt). Reeds onder het jonge geslacht schijnt dronkenschap en ontucht zoo sterk te heerschen, dat de vier predikanten > den aagiasstal niet meer met kerkelijke middelen zuiveren kurir.en, en , nu hun toevlucht namen tot een gezelschapslokaa!, waar men 's avonds de jonge menschen lokken zal, om ze uit kroeg en .slop te houden.

Nu, natuurlijk, als de Synodale kerk er geestelijk derwijs ingezonken i? , dat er door pr-ediking oi huisbezoek geen redden meer aan is, dan dies'.t het toagejuicht, dat men de toevlucht neemt tot extra-ordinair-s middeier^, .1^ ook al ware het o, i. versta.iajger geweest, dat patticulic-re leden der kerk zulk een zaak hadden aangevat.

Maar voor de vier predikanten is en blijft het toch ook zoo een testimonium paupertatis d. i„ eea gataigeuis van hun gees'elijk onvermogen.

onvermogen. Ze komen er toch openlijk door betuigen, dat hun prediking, hun catechisseren, hun huisbezoek zehs, ia een zoo klein stedeke, en over 350 gsïinnen per man, niet meer ia staat ïs, om een dam tegen den .-ïtroom dsr ongerechtigheid op te werpen.

Zoo gaat daze kerk haar kr.icht zoeken in wat niet kerkelijk is, ia gewone sociale middelen.

E.i de uitkomat z, gi j^og moeten toonen, f het op den duur niet eer schadelijk dan oed werki, indien Kien den jongc-lisden niet n het huisgeBiti, maar buiten het huisgezin en zegen poogt toe te brengen, die naar ods ordinantiën altoos aan het huiselijk even moet verbonden blijven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen