Uit de Pers.

Men las in de Zuidhollandsche Kerkbode dit crltlsch verslag van een ooggetuige met opzicht tot de jongste Provinciale Synode van Zuid-Holland:

De provinciale Synode van Zuid-Holland werd dezer dagen te Rotterdam gehouden.

Zij werd wat opgehouden, daar onderscheidene broeders als mannen van singuliere gaven naar Art. 8 der kerkenorde door haar erkend wenschten te worden, en dus in hun gaven moesten worden gekeurd. Geen van hen kon echter toegelaten worden. Dit is wel een reden, om te waarschuwen tegen de blijkbaar bestaande neiging, om zich voor een man van singuliere gaven te houden. Zulke gaven zijn zoo zeldzaam. En dat er in één en hetzelfde jaar binnen de bescheiden grenzen onzer gereformeerde kerken in ééne provincie vier zulke mannen tegelijk gevonden zouden worden, is reeds vooraf onwaarschijnlijk.

Niemand besluite dan ook voortaan lichtelijk de Synode op te houden door een onderzoek te vragen. Vooral niet wanneer hij vroeger reeds één of meer malen zich aan zulk een onderzoek onderwierp. Och, mannen van singuliere gaven springen vanzelf in 't oog. Laat iemand dan althans wachten, tot hij ia de opinie der kerken en voor wie oordeelen kunnen, voor een man van singuliere gaven doorgaat. Dan is voor hem de tijd gekomen, om zich aan te melden. Eerder niet. Waartoe zal men toch zich zelven teleurstelling en aan de Synode vruchteloozen arbeid opdringen.

De bescheidenheid zelfs verbiedt dat. En zoodanige bescheidenheid, van den ootmoed onafscheidelijk wordt toch allereerst bij mannen van art. 8 geëischt.

De Synode besteedde echter, hoeveel van haar gevraagd werd, aan het onderzoek van getuigenissen en gaven alle zorg, geheel naar den regel, ook vroeger in de Nederd, geref. kerken gevolgd, en toonde, onder leiding van haren praeses, Ds. v. d. Valk vaa Scheveningen, een scherp, fijn en teeder oordeel ea een principiëele, waardige opvatting harer roepmg ia de behandeling en beslissing van_deze hoogstmoeielijke en gewichtige zaak.

Na dit oponthoud kwam de Synode tot haar agendum.

Het rapport over de opleiding tot den dienst des Wooyas, en over de eigen inrichting der herken was het groote middenstuk.

Aller aandacht was in de provincie dan ook op de behandeling van dit rapport, en. van de voorstellen der de futaten gevestigd.

Het voorstel van het rapport werd echter niet be. handeld.

Ook wij hadden gedacht en gehoopt, dat de voor. stellen van deputaten zouden behandeld worden, en dat, waar deze voorstellen afkeurenswaardig werden bevonden, andere zoor stellen daarnaast gesteld en aan het oordeel der generale Synode aangeboden zouden worden. Of wel, dat deze voorstellen der deputaten nauwkeurig nagegaan en waar eenige misstap bleek, geamendeerd zouden geworden zijn, om deze amendementen ter generale synode te brengen.

Dan had Zuid-Holland zich gewis verdienstelijk ge-. maakt tegenover de kerken. Trouwens de provinciale Synode had hiertoe wel eenige roeping.

Toch, al deed de Zuid HoUandsche Synode dit niet — toch liet o, i. zij zich niet ganschelijk onbetuigd, om voor zooveel aan haar stond te pogen, de deliberatiën en den arbeid in de aanstaande generale Sy. node in het gewichtig stuk der opleiding in goede richting te sturen.

De Synode nam toch de volgende resolutie aan:

De Prov. Synode der Geref. Kerken in Zuid-Holland :

Holland : lettende op wat door de Synode der vroegere Christ. Geref. Kerk omtrent de eigene inrichting voor de opleiding als voorwaarde der vereeniging bepaald en door de Voorl. Synode der Ned. Gerei. Kerken te 's-Gravenhage aangenomen is;

vaststaande in de overtuiging, dat aan de Kerken de bewaring der wa.irheid opgedragen is en dat aan het gesteld beding: »dat de Kerk hareeigeneinrich• ting tot opleiding van hare leeraren hebbe ten minste wat de godgeleerde vorming betreft" — in geen enkel opziclit mag worden te kort gedaan;

overwegende, dat de Kerken in de regeling dier eigene inrichting en de benoeming en het ontslag harer Leeraren geheel vrij dienen te zijn, en dat hét geld voor de Theol. School bestemd, ter harer be^ schikking moet blijven;

en !dat geene besluiten moeten genomen worden, die den vrede der Geref Kerken zouden bedreigen;

oordeelt, dat de voorstellen van deputaten voor de opleiding van dienaren des Woords, zooals zij daar liggen niet moeten worden aangenomen maar door de Generale Synode eene regeling zal moeten worden gevonden, waardoor de zelfstandigheid van de eigene inrichting der kerken vollediger gewaarborgd wordt, en waardoor tevens goed geregelde samenwerking van dez(; inrichting met de theol. faculteit der V. U. wordt verkregen.

Vestiging van de Theol. School en de V. U, in eene stad zal hiervoor noodzakelijk zijn.

Tot de aanneming van deze resolutie kwam de Provinciale Synode niet door gedetailleerde bespreking en overweging der voorstellen van deputaten der gene. rale Synode, maar door bespreking van de instructiën der dassen en van voorstellen door leden der provinciale Synode ingediend.

In de dassen en bij de afzonderlijke personen had de lezing van de voorstellen der deputaten van de generale Synode, of ook het oordeel over die voorstellen in geschriften uitgesproken, ongerustheid verwekt, dat er in deze voorstellen punten voorkwamen, • waartegen bezwaar moest worden ingebracht, zonder dat eenige classe die bezwarende punten op de rij af had aangewezen of ook eenig persoon de noodzakelijke wijzigingen in den tekst van de voorstellen van deputaten had voorgedragen, behalve op het punt der voorgestelde arbitrage bij geschil over benoemingen. Sommiger neiging was nu, om deze voorstellen, als er dan toch iets in voorkwam, dat bezwaarlijk moest heeten, natuurlijk wel in behandeling te nemen, maar om eenvoudig tot verwerping te besluiten, en te zien ot er mettertijd ook ergens van daan een beter voorstel zou komen, waartegen niemand iets wist te zeggen of te schrijven.

Maar nu bleek in de ProvincialeSynode & s.meerden kracht en waarde van eene meerdere vergadering der kerken.

Trouwens waar zou het ook heen, wanneer elk voorstel in zake het kerkelijk leven, dat niet volmaaii is en dus verbetering vraagt, daarom rm va3.^r verwor pen moest worden. En wanneer zal de tijd aanbreken, waarin een voorstel ter tafel komt, vraarmee allen aanstonds volkomen ingenomen zijn?

De overweging in kerkeraden, dassen en prov. synoden dieet immers ook juist, om tot het rechie bezien, tot de natiwkeurige toetsing en tot de noodza lijke verbetering van een belangrijk voorstel als dat over de opleiding in de generale Synode te komen. ^

Dit toonde de provinciale Synode van Zuid Holland M te gevoelen.

Er was zoo in het algemeen van bezwaren gesproken. Die bezwaren betreffen de zelfstandigheid der kerken in het oordeel over de opleiding van dienaren j, des Woords en in haar positie met betrekking tot it inrichting, die voor deze opleiding haar inrichting is; die bezwaren betreffen verder de samenwerking tiisschen de inrichting der kerken en de Theol. faculteii der Vrije Universiteit, die op particulier initiatief stcuni, Al formuleerde de prov. Synode deze bezwaren niet nader door aanduiding van hetgeen in de voorstellen der' deputaten moest gewijzigd worden om die bezwaren weg te nemen, toch verzweeg de prov. Synode die bezwaren niet geheel, maar sprak ze, zooals ze leven, in algemeene bewoordingen uit.

Maar tegelijk wees de Synode den weg aan, waarin deze bezwaren tot oplossing moeten komen, nanielijl; niet door verwerping, maar AOOÏ wijziging oizuivering van de voorstellen der deputaten voor zoover dit met het oog op de genoemde bezwaren noodig modit blijken.

Bezwaren zijn er, en de prov. Syn. al formuleerde zij de veranderingen niet, en bepaalde zij niet, of er weinig of veel gewijzigd moet worden, erkende toch, dat niet allen grond voor de geopperde bezwaren iu de betreffende voor.stellen ontbreekt. Aanneming der voorstellen, zooals zij daar liggen, zonder nadere revisie acht de Synode ongewenscht; maar inet die woorden •hzooals zij daar liggen'^ wijst zij tevens den weg aa waarin zij oordeelt, dat de volledige zelfstandigheid der kerken en de goed geregelde samenwerking verkregen moet worden, namelijk door de voorstellen van de Synodale deputaten, afgezien van de bijgevoegde marie te overwegen en voor zooveel noodig te corrige

Wij achten, dat deze houding van Zuid Holland zeer gewaardeerd moet worden, en in de gegeven omstandigheden van groote waarde kan zijn voor deu || vrede, den welstand en den goeden gang van zaken in de Gereformeerde kerken van ons vaderland, bepaaldelijk ook in de a.s. generale Synode. Vinde de gedachte van Zuid Holland, om kalm en u waardi; ! de ingediende voorstellen over de opleiding ter generale Synode te overwegen en met het oog op gegronde bezwaren te verbeteren in alle provinciën en straks in de generale Synode zelve de sympathie die zij verdient, om haar billijkheid en het merk van practischen zin, dat zij draagt.

Het zal nu aan de afgevaardigden van Zuid Holland, gelijk ook van de andere provinciën staan, om tet generale Synode in de voorstellen van de synodal deputaten de bezwarende punten aan te wijzen, beterins door amendeering te beproeven, en al aanstonds voor de samenbrenging van kerkelijke inrichting en Vrije Universiteit in eenzelfde stad te arbeiden.

Hoe jammer, dat in de provincie Friesland niet even Schriftuurlijke en kerkelijke geest heerschte.

Helaas, daar drong het partijwezen met veel van zijn nasleep te kwader ure binnen.

Iets wat we zeggen, niet om den uitslag, maar om de samenstelling der Synode en hetgeen aan die Synode voorafging.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen