Voor Kinderen.

VAN DE OUDEN VOOR DE JONGEN.

IV {Slot).

Het kort begrip dus van alles is, dat on^e bescheidenheid allen menschen bekend moet zijn en dat onze ouderen en meerderen allereerst recht hebben op eerbied en beleefdheid.

Dit wil nu niet zeggen, dat een kind of een raensch die God vreest de laffe vleierijen en complimenten na moet doen, die men in de wereld zooveel hoort en ziet. Neen vrienden, weest beleefd, maar niet om met pluimstrijkende, onware woorden om te gaan. Dat gebeurt nog al veel. Een wijs man zei daarom eens, toen iemand vroeg waar het woord Comptiment van < }aan komt. »Dit is een samentrekking van Completum Mendaomm d. i. één groote leugen."

Nu dat is niet waar; maar dat iemand zoo sprak is niet gansch onbegrijpelijk. Want onder sommige menschen en bij enkele volken is het maken van zijn compliment een ware kunst geworden, waar zelfs vaste regels voor bestaan. Maar toch is 'teen ijdele kunst. Als b. v. iemand, die mij nooit heeft gezien en mij zoo een keer ontmoet uitroept: »Verrukt u te zien!" dan kan hij dat niet meenen. En het blijkt dan ook dat hij mij na een halven dag weer vergeten is.

Neen vrienden, al die gekunstelde complimenten en strijkages en aangeleerde buigingen komen onder Christenkinderen en menschen niet te pas. Men kan daarbij heel knap wezen in al de wetten en kunstjes, van wat de menschen iwellevendheid" noemen, en toch eigenlijk een onvriendelijk barsch mensch zijn. En omgekeerd kan iemand wat plomp en ruw wezen in aijn doen, en toch wel beschouwd, zeer bescheiden en beleefd.

Een groot heer had een rentmeester, die altijd jegens zijn heer uiterst beleefd en voorkomend was. Op zekeren dag kwam de heer onverwachts op zijn landgoed en ging de achterdeur van het huis in, Aan de voordeur hoorde hij een groot geweld. Hij luisterde en vernam toen hoe de' rentmeester in ruwe woorden en ongepaste taal uitvoer tegen een der arbeiders, die vergeten had den stal schoon te maken. De man verklaarde, dat het hem niet was bevolen, maar de rentmeester zei van wel, en ging geweldig tegen hem te keer. Ten slotte bleek dat de Jongen, die de boodschap brengen moest, dit bad verzuimd. Doch ook nu bleef de rentmeester even toornig, en zei: »dan hadt je het moeten begrijpen, "

De heer zei niets, liet alles bedaard afloopen, schelde toen aan en deed den rentmeester roepen. Deze kwam en zie — dezelfde man die pas zoo woest had uitgevaren, was nu de beiee£dheid zelf, en had allerlei vriendelijke woorden. Men zow gezegd hebben dat hij de meest voorkomende man ter wereld was.

De heer vroeg niet wat er pas was gebeurd, maar maakte dat hij wist waar de arbeider woonde, op wien de rentmeester zoo geknord had. Denzelfden avond laat, ging hij naar de woning van den man, en klopte er aan, gekleed in een eenvoudigen jas, zoo dat men hem moeilijk herkenneu.

De arbeider deed open, nam zijn pet af, en vroeg wat de vreemdeling begeerde,

»Kent gij mij den weg wijzen naar het kasteel ? " vroeg de heer.

»Dit is ver mijnheer, en in het donker moeilijk te vinden."

»Ik zou er toch graag van avond komen." Ik moet "naar bed, zei de man, maar mijn oudsten jongen kan wel meegaan om 't u te wijzen". Dat gebeurde ook zoo.

Drie maanden later ontsloeg de heer den rentmeester uit zijn dienst, hoe beleefd de man ook altijd jegens hem geweest was. Maar den arbeider behield hij, ja verhoogde zelfs zijn loon.

Hoe dit kwam begrijpt ge. 'kHoop dat alle lezers het onthouden, het kan te pas komen.

DE MAALTIJD.

Forellen zijn fraaie visschen, met roode vlekjes. Ze zijn in Duitschland als e@n kostbaar en smakelijk gerecht bekend. Men vindt het meestal in de bergstrooroen, en het oog wordt aangenaam verrast, wanneer men die vischjes in het heldere water ziet spartelen.

Maar de forellen waaryan mijiJ vefh^al iets zal zeggen, waren van zuiver goud,

Een rijk koopman in Hamburg, genaamd Bohl, had een gastmaal voor 30 personen te zijnen huize bereid. Zijn vrouw, die voor den hoofdschotel iets buitengewoons wilde geven, koos forellen, want rm% minder dan een dukaat werd voor ieder stuk betaald.

De heer Bohl zeide nu tot zijn yrouw: »Hoor mijn lieve! wij kunnen dien d«rea .schotel ruim betalen en behoeven ons daarvoor niets te ontzeggen: maar vindt gij die uitgaaf niet ongeoorloofd? Is het niet zondig zulk een pracht ten toon te stellen? Wij moesten dit, dunkt mij laten. Denk eens, Ijpevele armen'wij hiermede zouden kunnen helpen; weet gij wat wij doen moesten? de forellen geven, doch zonder olie e« azijn."

De vrouw, die haren man kende, lachte vriendelijk en was met zijn voorstel tevreden.

De vriendenkring was aan den disch vereenigd en nadat een ruime voorraad uitgezochte spijzen gebruikt was, verscheen er een gedekte schotel; de koopman richtte toen het woord tot de aanzittenden:

> Mijne vrienden, " sprak hij, «hier zijn forellen, die mijne vrouw voor u bestemd had, " (maar toen hij het deksel wegnam, zag men in stede van forellen, 30 gouden ducaten liggen) sdoch j wij vonden dat op een burgerlijken disch, die visschen te prachtig waren; en daar er zoovele armen in onze stad zijn, maakten wij het ons eene gewetenszaak, u die visch aan te bieden. Ziehier echter de waarde van lederen visch, wilt de vriendelijkheid hebben, een ducaat te nemen en dien aan een uwer bekende armen te geven, en zegt. mij, of ik mij in mijne gasten bedrogen heb of ni»tr"

De aanzittenden waren getroffen over de andelwijze-van den heer Bohl en zeiden: Wij zullen nu een ducaat daarbij voegen en e armen zullen zich dubbel over onzen maalijd verheugen."

AAN VRAGERS.

Guerilla's zijn eigenlijk troepen gewapende landlieden in Spanje, die, als de vijand in het land komt, legen hem optrekken en een ongeregelden krijg voeren, die hem echter zeer gevaarlijk kan w orden. Ook bij de burgeroorlogen komen zulke Guerilla's voor. Het woord komt van ^'//^rz-ii, oorlog, en beduidt: kleine oorlog. Een xguerilla-oorlog" is dus een, die op de wijze als zoo even gezegd, gevoerd wordt. In den eersten tijd van onzen vrijheidsoorlog, kort na 1.5Ö8, werd hier te lande ook wel zoo gestreden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen