Misverstand.

Van den heer Van Alphen uit Ampenaa ontvingen we onderstaand schrijven, dat we gaarne met ons antwoord hier inlasschen.

Bitter teleurgesteld, na ruim 3 jaren lijdens en wachtens, acht de ondergeteekende, J.J. van Alphen, zich verplicht, nogmaals getuigenis af te leggen, doch titans niet meer tegen de handelingen der oud-Deputaten tot de Zending onder Heidenen en Mohammedanen der Geref. kerken, maar tegen het gedrag dier kerken zelven.

Immers in antwoord op zijn verweerschriften verzoek om eer-en ambtsherstel aan de Generale Synode van 1896, ontving hij het volgend schrijven:

Den heer J. J. VAN ALPHEN te Ampenan, eiland Lombok, N.-Indië,

WelEdele Heer en Broeder l

De Generale Synode van Middelburg in Aug. 1896 gehouden, besloot in haar zitting van 28 Aug. j.l.:

ten eerste, niet terug te komen op het ontslag van den heer J. J. van Alphen en dies te blijven bij het bepaalde in art. 124 van de acta Syn. V. Dordt 1893 ;

ten tweede, terugkomende op het aangeteekende in art. 233 dier acta, te verklaren, dat het ontslag van den voormaligen zendeling der Gereformeerde kerken J, J. van Alphen beschouwd moet worden te zijn geschied sSalvo honore";

ten derde, dit besluit op te nemen in de acta dezer Generale Synode en daarvan schriftelijk kennis te geven aan den heer J. J. van Alphen en aan de Gereformeerde kerkeraden te Batavia en Soerabaia.

Hetwelk doende,

De Generale Synotli-voorkoemd,

(w.g) B. VAN SCHELVEN, Praeses.

W. J. DE. HAAS, 2de Scriba.

Middelburg., Sept. 1896.

Alzoo heeft voorn. Synode door het"^ïSalvo honore" aan het ontslag van den ondergeteekende toe te voegen, het niet schuldig uitgesproken, en de bekende acte van beschuldiging te niet gedaan en niettegenstaande dat, het vonnis gebaseerd op die acte gehandhaafd en bestendigd en mitsdien zich schuldig gemaakt aan contractbreuk; in het »bewijs van uitzending" toch komt het volgende voor:

, De Commissie neemt harerzijds aan, gesnoemden broeder met zijne echtgenoote voor jrekening der Christ. Geref. kerk naar Soemba jte zenden, en belooft voorloopig een maansdelijks inkomen van ƒ200 (zegge twee honderd sgulden), zonder voor den toekomst een vast , tr? iktement te bepalen, als dat zij voor hem ïzorgen zal, gelijk het de gemeente des Heeren sjegens hare Evangeliedienaars betaamt.

Werd Z.Eerw, , wat God verhoede, ten eenigen stijde wegens eigen schuld, door de Christ. j Geref. kerk ontslagen als Zendeling-Leeraar, »dan is deze vrij van alle finantieele verpHchjtingen jegens hem en de zijnen."

Aan deze verbintenis hebben de kerken zich niet gehouden, maar die trouweloos verbroken. Want niettegenstaande volgens haar eigen getuigenis, de ondergeteekende het amlst des Evangelies met eer heeft vervuld, hebben zij hem, als ware hij een groote misdadiger, uitgestooten, met smaad en schande overdekt en hem en zijn gezin aan de ellende prijsgegeven.

Daarom protesteert hij en zal hij blijven protesteeren, totdat de kerken haar dwaling erkennen en hem recht doen.

J. J. VAN ALPHEN,

ontslagen Zend.-Leeraar der Geref. kerken in Nederlcmd.

Ampenan., Juni 1897.

Hooggeachte Redacteur!

Mag ik U beleefdelijk verzoeken dit protest een plaatsje te willen geven in uw geacht blad de Heraut.

Hoogachtend,

Uw dw, dienaar.,

J. J. VAN ALPHEN.

Dit protest berust op een misverstand, doordien de heer Van Alphen de uitdrukking: salvo honore, toont niet te verstaan.

De kerken kunnen aan een Dienaar des V/oords ontslag geven op tweeërlei wijze, óf salvo honore et stipendia, óf salvo honore alleen.

In het eerste geval blijft hij én zijn radicaal behouden én zijn traktement. In het tweede geval daarentegen behoudt hij enkel zijn radicaal, maar ontvangt hij geen geldelijke uitkeering meer.

Salvo honore heeft aJzoo met schuldig of niet schuldig niets uitstaande. Het is een afgekorte uitdrukking voor: salvo honore ministri, d, w. z.: zoodat hij zijn waardigheid als Dienaar behoudt.

De kerken hebben alzoo uitgesproken, dat zij, na al het gebeurde, den heer Van Alphen in dezen dienst niet continueeren konden, maar hem uit dezen dienst moesten verwijderen. Maar tevens, dat de beweegredenen, die hiertoe geleid hadden, niet van zulk een aard waren, dat hem de mogelijkheid om elders beroepen te worden, moest worden afgesneden.

Dit sta hier eenvoudig als verklaring, opdat de heer Van Alphen zelf tot rust voor zijn consciëntie kome, en niet uit een niet door hem verstane uitdrukking conclusiën trekke die niet opgaan.

Voor het overige laten we ons als redactie niet met dit geding in, maar verheugen er ons over, dat de heer Van Alphen op Lombok een zoo goeden werkkring van heel anderen aard vond, waarin God hem zegene.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen