Gevaren.

Naar aanleiding van ons artikel: De prijs onzer vrijheid, schreef een geacht inzender ons het navolgende epistel, om veler oog te doen opengaan voor de gevaren, die het stelsel der Vrije kerk met zich brengt.

Zijn naam verzwijgen we natuurlijk, maar wat hij schrijft dient ter zake, en behoort in breeder kring gelezen en overdacht te worden.

Hij schreef dan dit:

Naar aanleiding van uw stuk, voorkomende onder het hoofd: »De prijs onzer vrijheid", in de Heraut van 11. Zondag zij 't mij vergund op te merken, dat de theorie van de vrijheid der Kerken — en zeker, genoemde theorie is schriftuurlijk, waarom ze dan ook gevolgd dient — gedrukt wordt door het bezwaar:

a. der van de gemeente afhankelijke positie der dienaren des Woords; en die afhankelijkheid neemt toe naarmate 't getal dienaren toeneemt.

b. dat de tractementen in vele plattelands-gemeenten — al zijn ook enkele van dezen gecombineerd inzake het beroepen van een predikant — te laag zijn, om af en toe een voor studie benoodigd boek aan te schaffen.

c. dat er, door de afhankelijke positie gedrukt, voor den dienaar des Woords gevaar bestaat, om ia tuchtzaken — vooral als dit gegoede-gemeenteleden aangaat — van de gehoorzaamheid aan Gods H. Woord af te wijken m. a. w. om inzake de tucht niet zonder aanzien des persoons op te treden.

(Hoezeer is 't, vooral ook met het oog hierop, dan noodig, dat de Kerken dienaren des Woords erlangen, die zich naar lichaam en ziel beide leerden overgeven aan den Driëenigen en Volzaligen Verbonds-God.)

d. dat vele gemeenteleden blijken geven van in de practijk zeer weinig te verstaan de les van 's Heeren Woord, dat »de arbeider zijn loon waardig is". Ja, ook toonen velen de behbtefi: eri Van ten dienaar dbS Woofds 7iiet tël ennen, of ook: niet te willen kennen. Terwijl er enkelen gevonden worden, die bereid zijn ook boven vermogen te geven, wat bemoedigend is.

Het verheugt ons dat deze stem opging, en we wenschen er iets aan toe te voegen.

Nog maar al te velen beelden zich in, dat de hiërarchische en clericalistische misbruiken in de kerk van Christus niets dan uitvindsels van den Booze zijn, en niet anders dan met opzet en kwade bedoeling in de kerk van Christus zijn ingedrongen.

Wat toch is schooner, wat is eenvoudiger dan het stelsel der Vrije kerken? Met dat stelsel zijn de eerste gemeenten begonnen. Dat stelsel zou dus vanzelf hebben stand gehouden, wanneer niet menschelijke boosheid al dit goede verdorven had.

En van deze beschouwing uitgaande, acht men dan ook, dat niets meer voor de hand ligt, dan om aanstonds tot dit stelsel van de Vrije kerken, met haar vrijwilligheidsbeginsel terug te keeren, om het paradijs op aarde in de kerkelijke wereld te doen herleven.

Dit nu is één kolossale historische dwaling.

Het heeft er eenvoudig niets van.

In de historie der kerken is men van het stelsel van Vrije kerken afgegaan, volstrekt niet uit boozen lust en kwaad opzet, maar omdat men in de praktijk gestuit is op bezwaren, waarvoor men uit den weg ging, in stee van ze in gehoorzaamheid aan het Woord onder de oogen te zien en te boven te komen.

En omgekeerd is het stelsel van Vrije kerken volstrekt niet een stelsel dat vanzelf goed loopt, maar integendeel een stelsel, dat ia deze zondige wereld op ongelooflijke bezwaren stuit, die aan de gehoorzaamheid der Christenheid de zwaarste proef stellen.

Het standpunt waarop onze correspondent zich plaatst is dan ook het eenig ware : Het stelsel der Vrije kerken is het stelsel dat de Schrift ons oplegt, ea daarom, en daarom alleen moet het gevolgd worden.

Niet om zijn begeerlijkheid, noch omzijn gemakkelijkheid, en nog veel minder om zijn vanzelfheid. Integendeel dit stelsel komt praktisch gedurig in harde botsing met de zondige uitbottingea.

Als het in de Schrift niet was voorgeschreven, zou het veel profijtelijker lijken er aanstonds van af te gaan; en alleen omdat het zoo moet, hebben wij er ons aaa te onderwerpen en het te volgen.

Maar juist als we den moed voelen om dit stelsel toe te passen, kan het niet anders of ook wij komen te stuiten op precies dezelfde bezwaren, waarop men in de eerste Christelijke gemeenten te stuiten kwam, en die haar al spoedig verleid hebben, om, gemakshalve, tot een aader stelsel over te gaan.

Die bezwaren zija nog veel meer ia aaatal, dan de geachte schrijver aangaf. Maar reeds wat hij aanstipt is uiterst gewichtig, en dient onder de oogen te worden gezien.

Vooral zoo men miaofmeerdeaindependentistischen weg opgaat, worden die bezwaren zelfs zoo overwegend, dat ze het kerkelijk leven vooral ia kleine gemeenten al spoedig verwoesten.

Veel, zeer veel wordt bij de handhaving van ons stelsel, én van de gemeenteleden én met name van de predikanten geëischt.

Zonder mannen vol van kracht ea des Heiligen' Geestes, die door hua heiligea moed imponeeren, en het heroïsme bezitten, om desnoods, ten prijs van elk offer, door te gaan en onverzettelijk hun plicht te doen, komea we er niet.

Het clericalisme is een zeer gevaarlijke klip, maar niet minder gevaarlijk is de klip van den oogendienst, die de ambtelijke waardigheid prijsgeeft uit vreeze van de gunst der gegoede gemeenteleden te verliezen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen