Buitenland.

Engeland. De schoolstrijd in Londen. In Londen is de schoolstrijd opnieuw ontbrand. Hoewel wij met de Ritualistische Episcopalen om hun invoeren van Roomsche ceremoniën in geenen deele sympathiseeren, toch houden wij het er voor, dat zij in zake den schoolstrijd zuiverder beginselen zijn toegedaan, I

dan de dissenters. Het is waar, van beide zijden wil men de kosten van het lager onderwijs uit de algemeene kas betaald hebben. Men denkt er nog niet aan, dat het de roeping der ouders is om te zorgen voor het onderwijs hunner kinderen, maar zoowel de Episcopalen als de Dissenters willen dat de school door den staat worde onderhouden. De vraag is alleen zullen er scholen door den staat bekostigd worden, die een algemeen Christelijken tint hebben, óf zullen zulke door de overheid onderhouden worden, waar het onderwijs gegeven wordt naar de godsdienstige gezindheid van de ouders der schoolgaande kinderen.

Nu is het er den Ritualistische Episcopalen wel om te doen, om ook door de school propaganda te maken voor hunne beginselen. Zoo worden de kinderen die scholen bezoeken, welke door Ritualisten worden geleid, er wel toe gebracht om godsdienstoefeningen bij te wonen die „Children's Masses" (missen voor kinderen) genoemd worden. Wij zijn daarmede evenmin ingenomen als de dissenters in Engeland. Maar de eisch dat in schoolzaken rekening gehouden worde met de ouders, kan niemand onbillijk vinden.

Stuitend is het feit, dat terwijl in 8000 plaatsen in Engeland de Ritualisten hun beginsel op schoolgebied kunnen doordrijven, en daarbij niet denken aan de rechten der ouders, die voor hunne kinderen een andere school begeeren. Nu zeggen de dissenters; wanneer gij Episcopalen in de 8000 gemeenten, waarin gij het monopolie van het onderwijs hebt, den weg

gemakkelijk gemaakt om voor andersdenkenden onderwijs te erlangen in overeenstemming met hunne godsdienstige gevoelens, dan willen wij met u spreken. Vóór dien tijd niet. Zulk een standpunt kunnen wij begrijpen, maar niet billijken. Ook wanneer men in Londen een meerderheid weet te verkrijgen, waardoor het mogelijk is de scholen, uitgaande van de „school boards" voor geheel de hoofdstad te handhaven, dan mag men er daarom geen gebruik van maken om een bestaand onrecht te bestendigen. De Ritualistische beweging wordt er toch niet door tegengehouden, al wil men de school van de Ritualistische propaganda vrijhouden.

De Engelsche bladen zijn gevuld met allerlei zaken het Ritualisme betreffende. Daar wij hierover al zoo dikwijls gehandeld hebben, zullen wij onze lezers er niet mede lastig vallen om mede te deelen, wat bisschop X of canon Y ten deze heeft opgemerkt. Wanneer de strijd een andere phase gaat intreden of wanneer er belangrijke incidenten in voorvallen, zullen wij daarvan mededeeling doen. Dit is zeker, dat de leider die de campagne tegen dé romaniseerende richting moet aanvoeren, door ons nog niet is ontdekt.

Denemarken. Zondagsviering.

In 1884 zond het internationale Comité van Geneve een afgevaardigde naar Kopenhagen met opdracht om te trachten, belangstelling te wekken voor een betere viering van den dag des Heeren. Deze zending heeft veel uitgewerkt, dank zij» ook de medewerking van den graaf A. von Moltke, die voorzitter van het Deensche comité voor Zondagsviering werd.

Sedert 1889 worden in Denemarken de brieven in de steden op Zondag slectits eenmaal besteld, op het platteland wordt niet één brief bezorgd. Het comité van Kopenhagen heeft eerst getracht van de winkeliers en handelaars te verkrijgen, dat zij vrijwillig Zondagsrust zou-

den nemen en geven, doch dit gelukte niet. In 1891 slaagde men er in om met de hulp van de groote meerderheid van werklieden-en patroonsvereenigingen, een wet door 's lands vertegenwoordiging aan te doen nemen, waarbij het open zijn van winkels of magazijnen na 9 ure verboden is. Er zijn eenige uitzonderingen.

Kappers, spekslagers en fotografen moeten eerst te 12 ure gesloten zijn. Op werkplaatsen en fabrieken, is de arbeid verboden ook na negen ure. Wanneer er noodzakelijkheid bestaat dat de arbeid doorgaat, moet de werkman minstens op twee Zondagen één Zondag vrij hebben. Men berekent dat de wet van '91 in Denemarken 40, 000 bedienden en 60, 000 werklieden van Zondagsarbeid heeft ontheven.

Men gevoelt echter, dat nog niet genoeg verkregen is met de sluiting van winkels en magazijnen te 9 ure. Vele patroons en bedienden willen, dat alle winkels den geheelen Zondag zullen gesloten zijn. Ook hebben de Kamers van Koophandel een petitie aan het ministerie gericht om het te vragen een voorstel op den Landdag te doen, om de reformatie in 1891 aangevangen, voort te zetten.

Hoezeer zijn wij in Nederland op dit gebied ten achter!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen