GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De Wachter.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Wachter.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

De wijze, waarop en in de Bazuin en in de Wachter strijd wordt gevoerd tegen de Heraut, de Kerkbodes, de Vrije Universiteit en al wat niet met de „schoolmannen" meegaat, maakt zwijgen plicht.

Zoolang de bestaande verbittering voortduurt, en in plaats van ernstige principieele bespreking kracht wordt gezocht in persoonlijke aanvallen, heeft een debat geen nut.

Een polemiek op deze wijze voortgezet, baart voor ons kerkelijk leven alleen de wrange vrucht, dat de separatiegeest toeneemt en men, zijns ondanks, de leden onzer kerken drijft naar de Christ. Geref. kerk van Ds. Wisse en Ds. Van Lingen.

Het verblijdt ons, dat de bezadigder mannen dit gevaar beginnen in te zien en er tegen waarschuwen.

Incognitus, een pseudoniem, die toch niet zoo geheel ondoorzichtig is, staat met zijn hart aan den kant der School. De verschijning van de Wachter werd door hem aanvankelijk met blijdschap begroet. Maar het onverstandige drijven van de redactie deed hem thans in de Groninger Kerkbode deze ernstige klacht plaatsen:

Maar bovenal wil ons niet bevallen de toon waarin De Wachter zijne stem laat hooren.

Dat er verschil van gedachten is, is te verstaan; dat partijen hun eigen orgaan begeeren door hetwelk zij hunne jmeeningen den volke vertolken, is te verstaan en kan ook volstrekt geen kwaad.

Maar wel kan het kwaad, als men op een toon spreekt en een zekere wijze van uitdrukking kiest, die afstoot en kwetst.

Het is wel waar, dat men in de pennevruchten meestal ook den persoon des schrijvers proeft, maar men dient voor officieele aaangelegenheden toch vooraf te vragen, hoe men iets zegt en wat men zegt.

Men dient zich steeds rekenschap te geven. Dat moet ook de redactie van De Wachter.

En nu komt het ons voor, dat zij dit wel eens vergeet.

Want wanneer zij den volke kond doet, dat zij ook begeert dat er eenheid van opleiding worde verkregen, dan moet zij niet op zulk een manier gaan schrijven, die niet alleen den indruk wekt, dat dit een praatje voor de vaak is, maar stellig en beslist weerspreekt wat zij zegt, dat haar bedoelen is, en beslist eiken indruk bant dat zij partijen tot een wil brengen.

Men zij in dezen over en weer eerlijk.

Wil men werkelijk trachten de tweeheid der opleiding te doen verdwijnen, dan moet men niet steeds doorgaan met elkander allerlei minaardige dingen naar 't hoofd te werpen, en niet altoos door malkaar het haar uitkammen en de jas uitstoffen.

Dit is in de eerste plaats niet broederlijk, maar bovenal zoo iets bevordert volstrekt niet de bedoelde en gewenschte eenheid.

Men beginne, waar men oordeelt de zaak te moeten bespreken, principieel de zaken uiteen te zetten.

Wien is het niet pijnlijk, dat de Professoren Bavinck en Biesterveld de Theol. School vaarwel zegden ? Allen, die de Theol. School lief liadden, ja ook velen zelfs, die volstrekt niets met Kampen op hadden. Van die zijde zelfs hoorde men hun doen met minder vleiende bewoordingen aanduiden.

Wie, die de eigen inrichting lief heeft, deed het geen pijn, dat er zulk een aantal studenten Kampen verliet ?

Maar wie zal er nu aan denken er dag aan dag over te schelden en op een manier, die onwillekeurig aan de vischmarkt doet denken ?

Dat is niet nobel en fair! Daar moet men toch als tegenpartij, stel dat men dit is. te hoog voor staan, en zulks moet den Dienaar des Woords bovenal .te veel in zijn eere zijn.

Wil Dt Wachter spreken, dat hij het doe, maar dan ook op eene wijze, die niet prikkelt en oorzaak is, dat minder begaafden er oorzaak in vinden, anderen op te hitsen en in 't harnas te jagen.

Men beredeneere kalm en waardig de kwestie van den dag, maar verlieze zich niet in ironie !

Daarvoor is de zaak te hoog en te heilig, en dit zal geenszins de bedoelde en gewenschte eenheid bevorderen.

Het spreekt als een boek, dat elke partij voor het zijne kiest.

En wie zou het aan de mannen der „Vrije Universiteit" euvel duiden, wanneer zij met geoorloofde middelen en op oorbare manier de Kerken kunnen bewegen hun standpunt in te nemen.

Geen sterveling. Dat is juist de kracht van het betoog. Wij die de Theol. School lief hebben, die ons vastklemmen aan „het beding", aan overeengekomen voorwaarden, wij moeten juist een tegen-betoog leveren, even klemmend als het hunne. Wij maken ons niet sterk met spot en smaadredenen. Wat niet goed is mogen wij zeggen, ja dat moeten wij doen. Wie oordeelt, dat niet recht gehandeld is en wordt, hij zegge het, maar op eene eerlijke, loyale manier, brenge het de broeders en zusters in de Gereformeerde Kerken onder het oog en ijvere voor de zaak des Heeren en den welstand der Kerken, zooals Gods Woord dit eischt.

Dus op waardige wijze.

Men noeme het goed niet kwaad, zoo min als het kwade goed, doch zoeke de broederlijke liefde te betrachten.

Want al dwingt soortgelijk schrijven als in No. 9 van De Wachter dezen en genen een glimlach af, en al zullen sommige heetgebakerden de loftrompet er over steken, wie toch een klein weinigje doordenkt, zal moeten erkennen, dat men op deze manier niet kan winnen.

Dat men in socialistische kringen op zulk een wijze spreekt in betrekking tot de maatschappelijke verwikkelingen is te verstaan. Daar zit het revolutionaire voorop. Maar de mannen van „Patrimonium" en , , St. Jozef" slaan een geheel anderen toon aan, al bedoelen zij ook verbetering van den maatschappelijken toestand.

En nu moeten de „Patrimonium"-mannen bij ons in de leer gaan, doch indien het noodig is, dan verandere men het eens, en men ga bij hen ter school.

Van harte hopen wij dat de Kerken hare rechten zullen handhaven en behouden, maar wij gelooven ook evenzeer, dat er zeer veel verloren zal worden wanneer men voortgaat te doen zooals De Wachter doet.

Voor dit goede woord ^ij aan Incognitus onze dank geboden.

Vooral onder broeders van hetzelfde huis dient de strijd een heilig karakter te dragen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 8 maart 1903

De Heraut | 4 Pagina's

De Wachter.

Bekijk de hele uitgave van zondag 8 maart 1903

De Heraut | 4 Pagina's