GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Ons protest tegen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ons protest tegen

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ons protest tegen de opneming van een privaat schrijven in onze kerkelijke pers, waardoor een ernstige verdenking op sommige predikanten geworpen werd, wordt door de Rotterdamsche Kerkbode gedeeld. Ze merkt volkomen terecht naar aanleiding van deze publicatie op:

Erger dan de kwaal.

Velen onzer lezers zullen zeker in de vorige week kennis gemaakt hebben met de droeve correspondentie van een Gereformeerd predi kant met een kerkeraad, om een beroep uit te lokken. Hollandia sprak er het eerst over en de Rotterdammer nam het geheele stuk uit Hollandia over. Daar zal wel niemand zijn onder de predikanten of de gemeenteleden, die de handelingen van dezen predikant niet ten ze-crste afkeurt. Dat optreden is zoo geheel en al in strijd met het karakter van het ambt, dat men eenerzijds verontwaardiging gevoelt, mïar anderzijds medelijden met iemand, die tot zulk een manier van doen de toevlucht neemt, want, wat moet er wel bij zulk een predikant omgaan, als de Heere hem aan zijn zoaden ontdekt?

Toen wij het stuk uit Hollandia gelezen hadden, hebben wij ons echter afgevraagd: is het middel, dat men nu tegen dergelijke bande'> Dgen bezigt, niet erger dan de kwaal?

Liten wij eens zien 1

De eerste mogelijkheid, die bestaat is deze, dat de naam van dien predikant niet publiek gemaakt wordt, gelijk Hollandia nu al deed, om hem te spareii. Ér staat echter duidelijk in het stuk, dat deze predikant voor 4 jaar nog candidaat was en aan de Theologische School studeerde. Wie nu de handelingen der Curato rea opslaat zal vinden, wie voor 4 jaar aan de Theologische School het candidaatsexamen aflegden. Dat zijn er meerderen. Begrijpt nu eens, weik een toestand het is voor die predikanten, die part noch deel hebben aan zulk een han deling en die toch mede onder verdenking komen. Kan dat zoo blijven ?

De tweede mogelijkheid, die bestaat, is deze. dat de naam wel genoemd wordt; maar dan heeft men dezen predikant zoo wat vernietigd, Moet dat de manier van tuchtoefenen wor den in onze Geref Kerken ? Gaat het aan, om zulk een zaak op die wijze in de pers te behandelen? Moest de bezwaarde broeder, die den bep/usten brief in zijn bezit had, niet tot dien predikant zelve gegaan zijn of tot dien kerke keraad ? Moest die geen recht doen ?

Wanneer zulke speciale gevallen aanstonds in de pers behandeld worden, dan wordt de tucht Verlamd. Het moet er toch om te doen zijn, om dezen predikant te behouden, om hem terug te voeren van den heilloozen weg en niet om tiem te verderven. Dat „zulk een rotte appel hoe eerder hoe liever de mand uit moet", zooals de Rotterdammer schreef, lijkt ons niet bij zonder in overeenstemming met Gods Woord. Het slot onzer beschouwing is deze. De pers heeft terdege roeping, om in het algemeen misstanden en zonden te laken, maar zulke j^ir^/^/i? gevallen behooren o. i. niet iu de pers thuis, Dan wordt de remédié erger dan de kwaal. Als de naam van dezen predikant nu openbaar gemaakt wordt en dat zal er denkelijk wel van komen, waar is dan de behandeling van deze zuiver kerkelijke zaak begonnen ? In hsXpubliek en in de pers. — Is dat de weg ? Wanneer dat zoo voortgaat kan men iemand, die in de gemeente struikelt, ook aanstonds bijna met z'n naam in de courant laten zetten. Wat blijft er dan van de kerkelijke tucht over?

Ieder op zijn gebied, maar de pers neme het werk van Christus' kerk niet over. Dat is haar roeping niet.

Als wij ons niet vergissen, zullen de gevolgen van dit tevroeg publiceeren niet uitblijven.

L.

Wat de redactie hier zegt, is volkomen ad rem. De pers mag niet in de plaats treden van de kerkelijke censuur. Op algemeene misstanden kan zeker in de pers de aandacht gevestigd worden, maar zoodra hierbij bepaalde personen als 't ware met den vinger worden nagewezen, gaat de pers haar roeping te buiten. Het persoonlijke hoort op onze kerkelijke vergaderingen thuis, waar alleen recht kan gesproken worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 6 oktober 1907

De Heraut | 4 Pagina's

Ons protest tegen

Bekijk de hele uitgave van zondag 6 oktober 1907

De Heraut | 4 Pagina's