Buitenland.

Frankrijk, Gebrek aan predikanten. Het bedroevend verschijnsel, dat schier in lle Kerken in de laatste jaren minder jongelieden zich willen geven om baar als herders en leeraars te dienen, trekt veler aandacht. Ook een politiek blad als de Duitsche Reich bote en andere politieke en kerkelijke bladen bespraken deze ernstige zaak. Het Fransche Pro testantsche blad Le Christianisme noodigde zijn lezers uit hun gevoelen daarover kenbaar te maken. Meer dan dertig voldeden aan dat f verzoek, en uit de ingekomen antwoorden bleek dat de oude geest der Hugenooten nog menigeen bezielt.

De redactie van Le Christianisme kwam tot het stellen van haar vragen door het feit, dat bijna in al de Protestantsche Kerken van de oude en van de nieuwe wereld te weinig jonge­ j lieden zich voorbereiden om geroepen te worden iw tot den dienst des Woords. Niet het minst hebben daarmede de zwakke Gereformeerde Kerken van Frankrijk te worstelen; niet alle vacaturen kunnen bezet worden, en men is ge­ e noodzaakt gemeenten, wat den predikdienst g betreft, te combineeren of mannen als predikan­ v ten te beroepen die niet gestudeerd hebben. a De redactie stelde daarom baren lezers de drie z volgende vragen: d

ie, is het ook u opgevallen, dat er steeds meer gebrek komt aan predikanten? ; d e

se. veiklaatt gij dit feit uit het ongeloof dat dezen tijd beheerscht, uit onzen theolcgischen en kerkelijken toestand, uit het onvoldoende tractement onzer predikanten, in bet bijzonder uit de onvastheid, die de scheiding van Kerk en Staat in dit opzicht gebracht heeft, of uit andeie oorzaken ? ; l p d

3e, Welke zijn de middelen die verbetering kunnen brengen?

Uit de antwoorden blijkt, dat het afnemen van het aantal studenten in de Godgeleerdheid, niet alleen de predikanten met zorg vervult. Met grooten nadruk wijzen de antwoorden ook van gemeenteleden op de Theologische faculteiten die de geloofsbelijdenis der Kerk niet onderschrijven. „De jongelieden die zich voor de predikdienst voorbereiden, gaan vol vromen ijver naar de Universiteit en verlaten haar voor het meerendeel als ongeloovigen. Zij, wier geloof niet geheel verduisterd werd, treden in het ambt, maar omdat de Bijbel voor hen niet Gods Woord is, zoo is hunne prediking ledig en dor, zij kunnen geen geloof wekken, omdat zij zelf geen geloof hebben". „Het kwaad is niet ongeneeslijk; het eenige geneesmiddel is: eene grondige verandering van het Theologisch ond«wijs en terugkeer tot het geloof der apostelen."

Een ander gemeentelid schrijft: „Het voornaamste onzer ellende is het ontbreken van levend geloof in onze Fransche maatschappij. Het aantal van ben wier geloof vaststaat, en zóo vast is dat anderen daardoor ook tot geloof gebracht worden, wordt al kleiner. Al is het Theologisch onderwijs zuiver, daardoor wordt het gebrek aan geloof niet vergoed", „De Theologie beschouwt men steeds meer als een deel van het menschelijk weten, op één lijn met de rechtswetenschap, de letterkunde, de geschiedenis en de wijsbegeerte staande". Naast die hoofdoorzaak hebben wij ook oorzaken van finantieelen en socialen aard. „De bezoldiging onzer predikanten was steeds onvoldoende, en dit - is erger geworden ten gevolge van het duurder worden van de levensmiddelen." „Ook de sociale positie van den predikant is gedaald. De predikant genoot vroeger algemeene achting, veel meer dan tegenwoordig, doordat het ongeloof toenam. Ook heeft, door de scheidicg van Kerk en Staat, de predikant het karakter van ambtenaar verloren. Juist die uitwendige dingen oefenen op den Franschman grooten invloed en schrikken van den dienst des Woords nog meer af, dan de geringheid van het inkomen.

Gaston Tournier, een van de voormannen der Jongelingsvereenigingen in Frankrijk, sprak het uit, dat vóór alles de heftige Taeologische strijd die er gevoerd wordt, jongelingen afschrikt om predikant te worden. „Wanneer een ernstig jongmensch de onderscheidene uitingen in den kerkelijken strijd der laatste jaren gelezen heeft, kan ik het verstaan, dat hij niet verlangt ambtgenoot van de onderteekenaars van zulke artikelen te worden". Ten tweede wijst Tournier op het zwevende en weifelende in de belijdenis der geloovigen zelven. „Hoe kunnen wij er ons aan geven - om de zielen van het volk te veroveren, wanneer wij niet weten wat wij gelooven, of wanneer wij vreesachtig gemaakt door het ongeloof der liberalen, van onze geloofsbelijdenis de scherpe punten afsHjpen ? "

Wederom anderen meenen, dat men de op zich zelf juiste stelling, dat men als eenvoudig gemeentelid de Kerk evengoed dienen kan, als wanneer men predikant wordt, misbruikt, en wijzen er op, dat menig jongmensch, terugschrikkend voor den ernst en de verantwoordelijkheid van den dienst des Woords, zich troost met de overlegging, dat hij ook in andere beroepen zijn plicht als Christen volbrengen kan.

{Slot volgt.)

WINCKEL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen