Veceenigingsleben

WAT DE ZENDING DOET.

XIII.

„De zuivere en onbevlekte 'godsdienst voor God en den Vader is deze: weezenen weduwen te bezoeken in hunne verdrukking en zich zelve onbesmet te bewaren van de wereld. De weezenzorg" — aldus zegt de bekende Joh. van der Steur te Magelang onder beroep op bet geciteerde bijbelwoord — „behoort naar recht en orde van de kerk uittegaan. Helaas, wat is de kerk hier in Indië? De kerk bier kan niet doen wat hare heilige taak moest zijn".

In December 1910 vroeg de Weeskamer den heer Van der Steur een opgave van al de kinderen, welke geweest waren en nog waren in het gesticht, dat hij te Magelang grondde om daarin de taak te vervullen, welke naar zijn inzien de taak der kerk was. En toen de heei Van der Steur aan de gegeven opdracht voldeed, bleek, dat in het Opvoedingsgesticht „Oranje-Neusau", uitgaande van de.„Vereeniging van Christelijk leven en onderling hulpbetoon", sedert de oprichting waren opgenomen 1019 kinderen, en dat er van die 1029 op dat oogenblik nog 500 aanwezig waren.

Van die 500, welke 31 December 1910 in het gesticht waren, waren er 309 opgenomen ten gevolge vaa overlijden der onders; iié c omdat ze door de vaders of moeders verlaten waren; 8 wijl de vaders of moeders in de gevangenis zaten; 4 tengevolge van krank zinnigheid van vader of moeder; 54 omdat de ouders, schoon nog levend, blind of verlamd, ziek of idioot, of verarmd waren; terwijl er 7 krachtens vonnis werden opgenomen en 2 werden gevonden.

Bij die 500 waren er 473, welke ali Europeanen bekend waren en in het bezit waren van geboorte-of erkenningsakte, terwijl van 2 7, Amboneesche of Afrikaansche kinderen of vondelingen, de nationaliteit niet met zekerheid was vast te stellen; die 17 werden als Amboneezen ingeschreven.

Zoo heet het in het laatste jaarverslag, maar d.d. 16 April 11. schrijft de heer van der Steur ons nader: „De eerste kinderen nam ik op in April 1893, dus nn 10 jaar geleden. Sedert dien hebben wij opgenomen 1119 kinderen en afgevoerd als aan de maatschappij teruggegeven 592. Heden hebben wij de zorg voor 522 verpleegden".

Én dan schrijft hij verder: „Ik heb nog het Militair Tehuis, en verder nog een hulpfonds voor gepensioneerde militairen, zijnde ziekenfonds, begrafenisfonds, holpbank en spaarbank. Per week expedieeren wij 1500 Christelijke bladen aan het leger en aan de vloot, naar de zeemanshuizen, waar men onze taal spreekt, zingt en God aanroept, naar alle zeemanshuizen, waar Nederlandeche zeelieden komen.

De arbeid van „papa" van der Steur, die allerwegen zoo gunstig staat aangeschreven en o.a, van ons vorstelijk huis steeds sympathie mocht ondervinden, verdient dat ten volle. Moge die arbeid, uit liefde tot den Heere Jezus ondernomen en voortgezet, ook verder rijk gezegend worden.

Naast de inrichting van den heer Van der Steur willen we noemen de Witte-Kruis-Kolonie te Salatiga, die het waarlijk ook wel verdient, dat er een woord aan wordt gewijd. Het doel der kolonie is, voedsel en onderdak te verschaffen aan arme inlanders, die in nood verkeeren. Hiermee gaat gepaard de geestelijke opheffing der verwaarloosden uit de inlandsche maatschappij. Het hoofddoel is echter, te zoeken naar het' heil der menscheu door hun te vertellen van Jezus, die machtig is, allen, lijk of arm, Europeaan of inlander, te redden van de zonde, welke de oorzaak is van aller ellende hier op aarde.

Gedurende het jaar 1911 werden 124 nieuwelingen in de kolonie opgenomen. Daarvan gingen er 51 weder heen, terwijl bovendien 37 anderen de kolonie verlieten. Veel had men met ziekte te kampen, doch slechts 7 sterfgevallen kwamen voor, die alle ouden of zwakken en verwaarloosden betroffen.

Eiken Woensdag werden er aan arme desamenschen en bedelaars van 30 tot 80 malen eten verschaft en eenige centen uitgereikt. Minstens 7000 maal werden geneesmiddelen verstrekt, dank zij de beschikbaarstelling daarvan door het Gouvernement. Aan niet minder dan 80Q0 zielen werd in bijeenkomsten en bij huisbezoek de blijde boodschap verkondigd. De bij de kolonie behoorende school werd geregeld door plm, 60 leerlingen bezocht.

Van Salatiga uit wordt ook veel gedaan voor de emigratie van Javanen naar Midden-Celebes, De plm. 120 kolonisten van de kolonie te Kalawara Napoeti in het Paloedal zijn Javanen, die bijna alle eerst in de Witte-Kruis-Kolonie te Salatiga zijn geweest en van daar zijn uitgezonden. Men meende eerst, dat de evangelisatie in het Paloedal het best zon kunnen geschieden door de oprichting van scholen, aan welke de volwassen jongens van Salatiga zouden kunnen werken; maar het bleek, dat die jongens nog te veel nieuwelingen waren in de streek.

Daarom heeft men br, Zuppinger van de kolonie naar Midden-Celebes gezonden. Deze werkt daar nu in het Paloedal en te Koelawie, met br. Samson, Naar die beiden thans oordeelen kunnen, is er daar in Midden-Celebes een geopende deur voor het Woord Gods, vooral in Bora en Siga. Mevrouw van Emmerik-Cleverly, de directrice van de kolonie te Salatiga (haar man is zeer lijdende) schrijft ons dan ook d.d. II April j.l, : „God geve, dat er zendelinen mogen worden uitgezonden om den armen eidenen in Midden-Celebes tot Christus te rengen, voordat zij gevangen raken in de neten van den Islam".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen