Uit de Pers.

Over „de papieren eeuw" schrijlt in het Ceref. Volksblad Ds. J. P, Tazelaar alsvolgt:

Onze eeuw werd eens door iemand betiteld als de papieren jeèuw. Gij hoort er misschien vreemd van op, lezer. Mogelijk zegt gij: dat de eeuw, die wij beleven, die van den vooruitgang, der beschaving, de eeuw van stoom en electriciteit genoemd wordt en zelfs ook de hoog verlichte eeuw, weet ik, maar haar nu ook de papieren eeuw te noemen, komt al heel weinig overeen met de hooge eere, die haar gewoonlijk van alle zijden wordt toegekend.

Toch is het zoo, De papieren eeuw. En die haar zoo noemde, was niet iemand, die zijn tijd ten achter was, 't Was niemand minder dan de dichter Göthe, die door zijn machtigen geest zijn eeuw heeft beheerscht. Hij sprak eenmaal: »Wij leven in de papieren eeuwd. En wie er een weinig over nadenkt, stemt toe, dat het ongetwijfeld een der meest eigenaardige en karakteristieke namen is, die haar kunnen worden gegeven. Heel onze eeuw wordt eigenlijk door het papier beheerscht.

Toen Götlie dat zei, had hij niet het oog op stroo-of pak-of behangselpapier. Het laatste zou echter best kunnen. Want in de kunst, om alles wat grof en leelijk is mooi voor te doen komen, heeft onze eeuw het ver gebracht. Ook de schrikkelijkste dingen durft men nog een eenigszins behagelijk kleedje om '.e hangen. Wat vroeger onvoorwaardelijk veroorJ^eld werd, weet men tegenwoordig zóó te plooien, dat men zegt; »'t Is zoo heel erg nog niets. Wacht er u voor, lezer, dat gij door dat vruchteloos w.; gdoezelen der zonde u zelveu en anderen niet misleidt. De uitspraak: «papieren eeuw» heeft echter een andere beteekenis.

De man, die haar bezigde, had daarmede het oog op den \> tx% van boeken, couranten en tijdschriften die in onzen tijd in het licht komen. Hij doelde dus niet op wit papier, waar niets opstaat, maar op papier, dat met letters bedrukt is, letters, die u vertolken al wat in ons hoofd en hart omgaat Al haar neigingen, al haar hartstochten, al haar idealen. De drukpers brengt tegenwoordig een overstelpende massa boeken onder de menschen. Menigeen leest niet anders dan de courant. Velen lezen niets dan romans. En vaak nog wel van de meest zedelooze en vuile, die er ooit kunnen zijn.

De verderfelijke invloed, die van slechte boeken uitgaat, is niet te berekenen. De berg vao romans is een vuu^spuwenden berg gelijk, die brandende lava uitstort en alles rondom zich schroeit en verzengt. Wacht er u voor lezer, en mijd ze als het hol van een adder. Wat men vroeger zich schaamde uit te spreken, wordt tegenwoordig schaamteloos op papier gezet en allerwege verspreid.

En vergetende het oude spreekwoord: sPapier is geduldig«, worden in onze verlichte eeuw de meest onmogelijke dingen en de meest flauwe verzinsels als zoete koek met smaak genuttigd.

Ook nog in een ander opzicht kan men zeggen, dat wij in de papieren eeuw leven. Denk slechts aan het papieren geld. Welk een macht oefenen de bankbiljetten niet uit in de wereld Daarin ligt eigenlijk de spil, waarom alles draait. Het vermogen van vele zeer hooggeplaatste en invloedrijke menschen bestaat dikwijls geheel uit papier, uit aandeelen en acten, enz.

En de waarde er van rijst en daalt met den dag. Wie heden duizend gulden wint, verliest er morgen twee duizend, al naar de papieren rijzen of dalen. Menigeen is door de geldpapieren schatrijk geworden. Maar anderen heliben alles er mee verloren, wijl wat vroeger een groote som vertegenwoordigde, nu geen gulden waarde heeft. Een papieren rijkdom is vergankelijk en onbetrouwbaar evenals het papier zelL Hoe de geldpapieren een macht zijn, die de wereld beheerscht, blijkt uit allerlei spreekwijzen. ).> Dat loopt in de papieren«; . zeggen wij als een zaak .aal geld kosten zal, »Hij heeft goede papieren», zeggen wij van iemand, die een goeden naam heeft. »Diens papieren staan niet hoogiï van een persoon, die weinig geacht wordt. »Hij zit altijd in allerlei paperassen» is een uitdrukking voor een persoon, die zijn tijd met onbeduidende dingen doorbrengt.

Nog in een anderen zin leven wij in de spapieren eeuwt. Papieren noemen wij ook brieven van aanbeveling, getuigschriften, die noodig zijn tot het bekomen van een of andere betrekking. Wie goede getuigschriften heeft, krachtige voorspraak geniet, heeft in deze wereld veel voor. Wie ze mist, vindt overal gesloten deuren. Het ongeloof van onzen tijd rekent niet meer met den wil des Heeren, maar zoekt in alles de gunst der menschen. Doch niet de mensch, maar de Heere regelt en bepaalt ons aller lot.

Het ongeloof levert u geheel aan de willekeur der menschen over; het geloof vertrouwt op en zoekt sterkte bij den Heere. Het ongeloof maakt papieren menschen, die gij als het papier vouwen en plooien kunt zooals gij maar wilt. Al hebt gij nog zulke papieren, lezer, deze kunnen u voor de eeuwigheid, waarheen gij op reis zijt, niet baten. Als gij sterft, is het scheurpapier en anders niets. Dat gij toch, als een verloren zondaar in u zei ven, Christus Jezus tot uw voorspraak geloovig en biddend mocht leeren zoeken; dan hebt gij hulp en troost, beide in leven en in sterven.

Eens lag een koningin op haar sterfbed. Men bracht, al hare schatten bij de doodsponde. Doch zij wierp de bankbiljetten en edelsteenen verachtelijk van zich, roepende: «Dat heeft nu geen waarde meer voor mij. Het kan mij niet baten!« Voor goud gaan bijna alle poorten dezer wereld open. Maar aan de poorten des doods en der eeuwigheid heeft het niet den minsten invloed.

Doch wie gelooft in den Heere Jezus heeft een schat, die meegaat over dood en graf. De genade van Christus, die Hij om niet aan arme zondaren wil schenken, ontneemt dood en eeuwigheid alle verschrikking en doet met blijdschap sterven.

Ia het noorden van ladië werd eens een arme, oude man stervende gevonden bij den weg. De zendeling, die daar langs ging, wendde zich tot hem, en sprak hem toe: «Vriend, gij zijt den dood nabij, maar zijt gij ook bereid om te sterven ? « De grijsaard sloeg even zijne oogen op en zeide met zwakke stem: Het bloed van Jezus Christus, Gods Zoon, reinigt ons van alle zonden». Terstond daarop blies hij den laatsten adem uit. Toen hij in elkaar neerzonk, zag de zendeling, dat de man een stuk papier in de hand had. Hij bezag het en 't was een blad uit den Bijbel, waarop het Woord te lezen stond, dat hij als zijn troost in 't sterven had uitgesproken. Welk een tegenstelling met die stervende koningin! Al haar kostelijke papieren kunden haar geen rust of troost bieden. En het ééae blaadje uit het Woord van God was, door den Geest des Heeren, dien grijsaard tot sterkte en tot heil, zoodat hij welgetroost de eeuwigheid inging. Voor wie God vreest, is de Bijbel de grootste schat Lezer, hebt gij ook den Bijbel zóó lief leeren krijgen? Of stelt gij de papieren der wereld nog boven de heilige bladen van Gods Woord ?

Indien gij de papiereh der wereld uw troost en heil acht, loopt gij op ijs, dat onbetrouwbaar is, en onder uwe voeten wegzinkt. Maar wie het Woord des Heeren tot zijn sterkte bezit, heeft in leven en sterven een onwankelbaren grondslag onder de voeten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen