Onze discussie met

Amsterdam, Tl Jan. 1915.

Onze discussie met Dr.J. Schókking naar aanleiding van het geval te Bennekom gevoerd over de vraag, of een ambtsdrager in Christus' Kerk verplicht is zich aan de reglementaire bepalingen van de Synode te houden, ook wanneer deze een daad van hem eischen, die naar zijne overtuiging door Gods Woord hem verboden is, dreigt'een even klaaglijk'einde te nemen als de Rijn bij Katwijk's duin.

In plaats van op dit zoo uiterst gewichtige vraagstuk, waardoor de geheele positie van een ambtsdrager beheerscht wordt, een rond en duidelijk antwoord te geven, verklaart Dr. Schokking in voortzetting dezer discussie geen heil te zien. Niet alleen, omdat de maat aan zulk een debat in de pers gesteld, daardoor zou overschreden worden, ' maar vooral omdat daardoor weer opnieuw zou opgerakeld moeten worden het geheele geding, dat de Gereformeerde Kerken en de Hervormde Kerk verdeeld houdt, nl. of het geoorloofd is, wanneer de handhaving der belijdenis dat eischt, het kerkverband te verbreken.

Hier toch, zegt hij, na een enkelcitaat uit ons artikelte hebben meegedeeld, ligt hej; punt, dat de Gereformeerde Kerken en ons verdeelt. De eersten danken haar ontstaan en recht van bestaan aan . het niet langer erketmen van het kerkverband, terwijl onzerzijds zulks wel het ge-Val bleef.

. »Door deze vraag als hoofdpunt naar voren te-brengen — en we ontkennen allerminst dat dit eeri Hoofdpunt is — is dé discussie intusscheii gebracht" op het terrein van - het' algemeen verschil tusschen Gei-eformeerde Kerken en Hervormde Kerk.

Men zal ons daarom töesteihni"ei), 'dat een voortzetting daarvan geen nut kan hebben, want zij zou slechts eindigen door de erkenning van de Heraut, dat ten onrechte met het Kerkverband gebroken was, of door eene onzerzijds, dat het voorbeeld van de Gereformeerde Kerken zoo spoedig mogelijk diende gevolgd te worden«.

Mogen we hierop alleen dit antwoorden, dat de hier gegeven voorstelling niet juist is. We hebben den eisch om het kerkverband te verbreken, niet als hoofdpunt naar voren gebracht en daarvan zelfs met niet één 'wöord gesproken. Alleen wezen we tegenover het o. i. onjuiste beroep van Dr. Schokking op Art. 61 der D. K. O. er 'op, dat de erkenning van attestaties naar Gereformeerd Kerkreght alleen dan verplicht is, wanneer men zekerheid heeft, dat de Kerk, die deze attestaties afgeeft, zuiver is in de belijdenis. Zoo heeft Voetius, de grootmeester van het Kerkrecht, het uitdrukkelijk geleerd, en naar dien regel hebben onze Gereformeerde Kerken in de 17e en ISe eeuw gehandeld. De attestaties uit Kerken, die van Arminianisme verdacht werden, hebben ze niet aangenomen, en evenzoo hebben ze gehandeld met de attestaties van de Kerk van Zwolle, toen Ds. Leenhof daar predikant was (zie*Jhr. Mr. A. F. de Savornin Lohman, en Dr. F. L. Rutgers, De rechtsbevoegdheid onzer plaatselijke Kerken, 2e. uitgave blz'. 23 en 165), Indien hier dus van principieel verschil sprake is, dan raakt dit niet de Hervormde Kerk en de thans bestaande Gereformeerde Kerketi, zooals Dr. Schokking het wil doen voorkomen, maar. de Hervormde Kerk en hetgeen steeds als eisch van het Gereforrneerde beginsel door onze Gereformeerde vaderen is beleden en in practijk gebracht.

Intusschen zullen ook wij hiermede deze discussie sluiten. Voor den hoffelijken toon, waarop Dr. Schokking ons antwoordde, zijn we dankbaar, al betreuren we, dat hij op het principieele vraagstuk niet nader is ingegaan. Ons doel _ was niet om na te 'pleiten over hetgeen in 1886 bij de Doleantie is geschied, maar wel om tot helderheid te komen, hoe het door Dr. Schokking ingenomen standpunt, dat men aan de reglementen der Kerk gehoorzamen moet, overeen te brengen is met het Protestantsche en Gereforrpeerde beginsel, dat boven alle besluiten der Kerk staat het Woord van God. En op die vraag hebben we helaas géén antwoord bekomen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen