Het Regeeringsvoorstel om

Amsterdam, 28 Mei 191S.

Het Regeeringsvoorstel om een tijdelijken gezant te benoemen bij het Vaticaan, met het oog op de belangrijke positie, die naar men verwacht de Paus bij de a.s. vredesonderhandelingen zal innemen, heeft in sommige Hervormde kringen het vuur van het antipapisme weer hoog doen opvlammen.

Protestvergaderingen worden gehouden. Petities worden naar de Tweede Kamer verzonden om dit voorstel niet aan te nemen. Een anti-roomsche actie wordt weer in 't leven geroepen. Het heet, dat het Protestantsche karakter onzer natie op het spel staat en dat we gevaar loopen onder Rome's heerschappij te komen.

Was nu het doel van de Regeering om een permanent gezantschap bij den Paus als Hoofd der Roomsch-Katholieke Kerk te vestigen, zoo zou een dergelijke protestbeweging ook onze sympathie hebben.

Hiervan is echter, gelijk de Regeering uitdrukkelijk verklaard heeft, geen sprake. Ze verklaarde, dat het hier een tijdelijken maatregel geldt, die alleen ten doel heeft om op de hoogte te blijven van eventueele pogingen om jtot vredesonderhandelingen te komen en daarbij ook Nederlands invloed te doen gelden.

Of de Paus metterdaad de aangewezen persoon zal blijken om als vredesmiddelaar tusschen de volkeren op te treden, is een vraag, die we niet kunnen beantwoorden. Nu ook Italië zich in den strijd gemengd heeft en dientengevolge de Duitsche en Oostenrijksche gezant het Vaticaan verlaten hebben, schijnt de invloed, die van het Vaticaan kan uitgaan, niet versterkt te wezen. Maar dit raakt een politiek vraagstuk, waarover onze Regeering alleen voldoende kan oordeelen. En wanneer ze verklaart, dat het tijdelijk gezantschap aan het Vaticaan onder de tegenwoordige omstandigheden een politiek belang is voor ons vaderland, dan heeft men in die verklaring te berusten.

Want hoeveel bezwaren men als Protestant ook moge hebben tegen den Paus als zich noemend Hoofd der Christelijke Kerk, toch zal niemand ontkennen, dat de Paus over een machtigen invloed beschikt en het een zegen zou wezen voor Europa en voor heel de wereld, wanneer het metterdaad hem gelukte aan dezen schrikkelijken oorlog een einde te maken.

Onze Protestantsche Kerken bezitten nu eenmaal niet een centraal gezaghebbend orgaan, waarvan zulk een invloed kan uitgaan. Des te meer echter zouden we het daarom op prijs stellen, wanneer de eer van als vredesbemiddelaar tusschen de volkeren op te treden, niet uitsluitend aan den Paus ten deel viel, maar naast den Paus daarbij ook een plaats toekwam aan onze Koningin, die als Protestantsche vorstin het Protestantisme kan gerekend worden te vertegenv? oordigen.

En juist dat kan wellicht het best bereikt worden, wanneer de Regeering door een tijdelijk gezantschap bij het Vaticaan voeling blijft houden met elke actie tot vredesbemiddeling, die van den Paus uitgaat.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen