Tot wat demonische

Amsterdam) 14 April 1916,

Tot wat demonische uiting de oorlogshartstocht een volk prikkelen kan, blijkt wel het best uit de reeks citaten, die de Avanti, bet hoofdblad der socialisten in Itahë, dezer dagen uit de Italiaansche pers meedeelde. Indien de Avanti niet voor de juistheid der aanhalingen instond, zou men nauwelijks gelooven, dat zulk een schandelijke taal aan een menschelijke pen ontvloeid k< > n zijn. De K'ólnische Zeitung vertaalde enkele dezer citaten, die door de I^Hc'uive Rotterdammer w^ï& QXi overgenomen, waaraan wij ze op onze beurt ontleenen :

Er was uen warm Dad in zwart bloed noodig na zooveel vochtige lauwheid van moedermelk en broedenranen. Er was een flinke begieting met bloed noodig. Vooreerst zijn er teveel van ons. De oorlog haalt een menigte menschen weg, die slechts leefden omdat zij waren geboren. Hoivee! zijn er, onder de duizenden krengen (woordelijk scarogne"), die in den dood zijn verecnigd en zich nog slechts door de kleur der uniformen, onderscheiden, over wie wij behoeven te wéenen of die wij ons ook maar behoeven te herinneren? ' Ik verwed er mijn hoofd onder, dat men om ze te tellen niet al zijn vingers en - toonen noodig heeft, — Men houde ons niet om ons gemoed te roeren de tranen dei moeders voor !^Waar dienen na een zekeren L-tftijd de moeders nog anders voor in dan om te huilen ? De oorlog is bovendien nuttig voor den, landbouw en den niode^en tijd. De slagvelden geVen vele jaren lang een aanzienlijk hoogere opbrengst als welke andere bemesting ook. Wat een mooie kool zullen de Franschen niet eten waar de Duitsche infanteristen zich ophoopen, en wat een dikke aardappels zal men in de eerste jaren in Galicië oogsten ! Wij willen den oorlog liefhebben en hem als fijnproevers genieten, zoolang hij duurt".

Terecht schreef de Avanti boven deze aanhalingen: Gekken of misdadigers; want men vraagt zich werkelijk af, of hier krankzinnigen dan wel bandieten aan het woord zijn.. Ergerlijker verheerlijking van den oorlog, waarbij alle menschelijk gevoel met de voeten getreden wordt, is wel nooit gehoord, En te dieper treft dit, omdat Italië meestrijdt met die volkeren, die juist beweren den krijg tegen Duitschland te hebben aangebonden om aan het militairisme en oorlogsgeweld een einde te maken en voor de beginselen der humaniteit op te komen, We zeggen dit niet om Duitschland geheel van .schuld viij te pleiten, want wat ook door sommige Duitsche schrijveri tot lof van den oorln|T gezegd is, kan, al toonde het zeker niot zulk een .sciiaiidelijk kitraktér, loili van ( tirisirlijk sl, iinlfHiii( uit niet anders dan veroordeeld worden. Maar wel wijzen we op deze uitlatingen in de Italiaansche pers, onVdat ze aantoonen, hoe het kwaad heusch niet alleen bij één volk schuilt, maar elk der oorlogvoerende volkeren wel de hand in eigen boezem mag steken. De oorlogsfurie die over Europa kwam, heeft hartstochten ontketend, die den mensch beneden het dier doen zinken. Ook het dier kan wreed zijn, maar zijn wreedheid verheerlijken doet het dier niet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen