Uit de Pers.

Schrift gebruik. Onder dit kopje gaf Ds. Lamaa in de Geref. Kerkbode voor Drenthe en Overijsel het volgende stukje :

Wie zal de huisgezinnen tellen, waarin het verval zoo groot geworden is, dat de H. Schrift er niet meer wordt gelezen, het gebed er verstomd is, en aan kerkgaan niet meer wordt gedacht? Voorwaar, een allerdroevigst verschijnsel!

Maar daartegenover zijn er gelukkig ook nog vele andere gezinnen, waarin deze getrouwigheden worden bewaard. Met name wordt het lezen van het Woord van God niet nagelaten. Niet weinigen hebben de uitnemende gewoonte, bij iederen maaltijd de H. Schrift ter h nd te nemen en een hoofdstuk of een gedeelte van een hoofdstuk er uit voor te lezen. In de meeste gezinnen geschiedt dit driemaal per dag. Zoo hier en daar treft men wel eens een huisgezin aan, waarin de Schrift alleen des Zondags gebruikt wordt, omdat men in de week geen tijd meent te hebben. Dit geeft wel wat te denken. Soms ook blijkt het, dat door dezen en genen de dag begonnen wordt zonder het lezen van Gods Woord. Eerst als de zon hare middaghoogte bereikt heeft, wordt de Bijbel voor den dag gehaald. Dit is ook niet, gelijk het behoort.

De een zegt dan, dat het 's morgens niet kan; maar bij een ander, die in dezelfde omstandigheden verkeert, blijkt het wél te kunnen. In het afgetrokkene kan men lang en breed redeneeren, over wat kan en wat niet kan, maar in de praktijk blijken vele dingen mogelijk te wezen, die in de theorie niet mogelijk zijn. Indien hier een wil is, dan is er ook wel een weg. Eer men zijn dagtaak begint, wordt het lichaam met spijze verkwikt, maar niet minder behoort de ziel met de woorden des levens te worden gevoed.

Echter ook bij het geregeld lezeB der Schrift is er verschil in methode. Sommigen lezen te hooi en te gras. Ze kiezen hoofdstukken uit, lezen bepaalde gedeelten, en slaan andere stukken voortdurend over. Men bladert in den Bijbel, tot men meent een geschikt kapittel te hebben gevonden, of men leest het gedeelte, waarbij men toevalligerwijze het Woord heeft opengeslagen. Dit is voorzeker een geheel verkeerd gebruik der H. Schrift, waarbij het dan niet te^ verstaan is, waarom God zelf maar niet alle hoofdstukken door elkander geworpen en door elkander geroerd en geschud heeft. Het is een miskenning van den gang en den groei der gedachten Gods in de Schrift. Feitelijk een bijgeloovig, ''érgenwillig en heidensch gebruik van het met zooveel Goddelijke zorge en en aanbiddelijke wijsheid samengestelde heilige Boek. Wij ontkennen daarmede niet, dat de Heere bij oogenblikken in bijzondere omstandigheden de ziel zijner kinderen kan verkvvikken en onderrichten door een woord der Schrift, dat hij als het ware bij toeval, — maar het is bestiering, — onder hunne aandacht brengt.

Anderen lezen de Schrift achtereenvolgens ' an de eerste tot d.e, laatste b-adzyde, beginnende bij Genesis I en eindigende bij Openb. 22. Dit is een voortreffelijk gebruik. Onwillekeurig krijgt men op die wijze een inzicht in den gang der Openbaring, een overzicht van de heilshistorie, men ziet de bloem zich 'ontplooien, men ziet de vrucht zich zetten en rijpen. Vooral wanneer de gezette lezing niet machinaal geschiedt, maar de aandacht bepaald is bij hetgeen gelezen wordt.

Echter is er een weg, die nog uitnemender is. Sommigen lezen n 1. Oud-en Nieuw Testament geregeld nevens elkander. Daardoor voorkomt men, dat men negen maanden in het Oude tegen drie maanden in het Nieuwe'Testament vertoeft. Enkelen volgen den regel van drieën; 's morgens b.v. beginnende bij Genesis, 's middags bij de Psalmen, en 's avonds bij Mattheus. Op deze wijze is er regel, orde en voortgang in het lezen van Gods Woord, en tegelijkertijd is er afwisseling, wat vooral zoo gewenscht is met het oog op de kinderen. Wel is de gansche Bijbel Gods Woord, maarniet ieder Bijbelboek spreekt even duidelijk en stichtelijk tot verstand en hart. Leviticus heeft 27 hoofdstukken, en houdt de aandacht dus, bij drie hoofdstukken për dag, negen dagen lang in beslag; en men zal toestemmen dat dit Schriftgedeelte wel een rijkdom van schatten bevat, maar dat het zonder uitlegger niet voor kinderen alléén zwaar is om te vei'staan. Het ongelezen te laten kan geen aanbeveling verdienen, want ook in het lezen van die gedeelten der Schrift, welke men slechts ten deele verstaat, ligt meer vormende kracht, dan men oppervlakkig wel denkt. Wie a leen maar leest, wat hij begrijpen kan, komt nooit een stap verder. Ook het onbegrepene, maar met aandacht gelezen, laat een zekere hoeveelheid vruchtbaar slib na in de ziel. Maar dan moet er ook afwisseling zijn, welke men vanzelf verkrijgt, wanneer men het oude en het Nieuwe Testament gelijktijdig in volgorde doorleest.

Nevens dit geregelde en tevens afwisselende gebruik van Gods Woord, heeft men dan in sommige gezinnen de aanbevelenswaardige gesoonte, vooral wanneer de kinderen grooter worden, te lezen een artikel der Belijdenis, of van de Leerregels, of een berijmden psalm, of een bladzijde uit een dagboek of stichtelijk werk. Men kan dit varieeren naar verkiezing.

De Schrift blijve echter steeds nummer één! Voor het lezen van een gedeelte van Gods Woord behoort altoos tijd te wezen, al is het geen gebod, dat het telkens een geheel hoofdstuk moet zijn. Beter vijf verzen gelezen met stipte aandacht, dan vijftig verzen met een innerlijke ongedurigheid en met een verlangen, dat het maar uit mocht wezen. Maar het lezen over slaan, — dat nimmer ! Er zijn christenen, die eerder hun eten zou laten staan, dan het lezen der Schrift over te geven. Ze hebben te veel eerbied en respect voor Gods Woord, dan het deze krenking en minachting aan te doen. Dat laat hun conscientie hun niet toe!

Heel stichtelijk is het, wanneer één voorleest, en de anderen hebben allen een bijbeltje voor zich, en lezen mee. Dat is kostelijk om de afleiding, de verstrooiing der gedachten tegen te gaan. Men blijft er dan beter bij!

Deze dingen mogen immers wel eens worden herinnerd, nietwaar?

En de Godvruchtigen nemen ze < er harte.

Wehalig, die een God heeft voor zijn hart. En op zijn beurt een hart heeft voor zijn [God.

Hij is getroost in de allergrootste smart.

Gehoorzaam ook aan 't allerkleinste gebod.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen