Dr. van Baarsel.

Zooals in de pers reeds werd medegedeeld, heeft Dr. J. J. van Baarsel, Hervormd predikant fte Hei-en Boeicoop, j.l. Zondag aan zijn gemeente bekend gemaakt, dat hij niet langer predikant in de Hervormde Kerk kon blijven en tot de Gereformeerde Kerken wenschte ov.er te gaan.

De niet altoos even aangename ervaring, in den jongsten tijd opgedaan met predikanten, die de Hervormde Kerk verlieten, om zich bij onze Kerken aan te sluiten, zou allicht huiverig maken, om, nu wederom een predikant tot dezen stap besloot, hem deswege een eerebrevet uit te reiken.

Zooals we reeds vroeger opmerkten, staat de zaak van een gewoon lidmaat en van een predikant in de Hervormde Kerk niet gelijk. Wanneer een lidmaat in de Hervormde Kerk tot het inzicht komt van het bederf dat de Hervormde Kerk aankleeft, en daarom zich bij de Gereformeerde Kerk wil voegen, bestaat er geen het minste bezwaar om zulk een lidmaat met open armen te ontvangen. Zelfs mag onzerzijds de poging nooit worden opgegeven om zulke Gereformeerden, die nog in de Hervormde Kerk zich bevinden, tot een breken met de Hervormde Kerk te bewegen.

Maar met de predikanten in de Hervormde Kerk staat het anders, omdat zij nog altoos een ambt bezitten, en een goed herder de kudde niet verlaat, maar veeleer pogen zal, wanneer hij_tot de overtuiging is gekomen^ dat de Hervormde Kerk niet de rechte stal der schapen is, niet alleen zelf de Hervormde Kerk te verlaten, maar ook zijne gemeente daaruit te leiden.

Het herdersambt, hem toevertrouwd, verplicht hem daartoe.

Intusschen schijnt het in het geval van Dr. Van Baarsel anders te staan. Door het lezen van de "brochure, die indertijd Dr. A. Kuyper over de Kerkvisitatie schreef, kwam hij tot het inzicht, dat hij aan het iComedieSpel" der kerkvisitatie niet langer mocht deelnemen en weigerde hij daarom aan de kerkvisitatie mede te werken. Het Classicaal Bestuur van Gouda bemoeide zich nu met deze zaak, en zooals in de Nieuwe Rotterdammer Courant reeds meegedeeld werd, was een schorsing te verwachten.

Dat bij die schorsing, die aanstaande was en consequent tot afzetting had moeten leiden, wanneer Dr. van Baarsel het hoofd niet boog, de toestand voor hem uiterst moeilijk werd, stemmen we gaarne toe. Noch zijn Kerkeraad noch zijne gemeente was blijkbaar bereid hem als predikant te blijven handhaven, wanneer een banvonnis over hem werd uitgesproken. En al zou de vraag kunnen gesteld worden, of het niet juister ware geweest, dit banvonnis af te wachten, toch begrijpen we, dat Dr. van Baarsel, die r^eds lang gevoelde, dat bij in de Hervormde Kerk het niet uithouden kon, besloot zulk een afzettingsvonnis te voorkomen en vrijwillig heen te gaan, om zich bij de Gereformeerde Kerk te voegen.

En in elk geval zijn we dankbaar, dat Dr, van Baarsel, die ónder de beste leerlingen van Prof. Visscher behoort, en wiens proefschrift reeds toonde, hoe hij van huis de Gereformeerde belijdenis ifeastoegedaan, nu ook getoond heeft, met die belijdenis ernst te maken. Moge hij spoedig in onze Gereformeerde Kerken een nieuwen werkkring vinden en stelle God hem voor onze Kerken tot een zegen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen