Het Vrij Beheer.

Het referaat dat Mr. L. J. van Apeldoorn op de Classikale conferentie te Leeuwarden hield en waarop we in ons vorig nummer de aandacht vestigden, was reeds in het licht verschenen terstond na afloop dezer conferentie. Zelfs had Mr, van Apeldoorn de vriendelijkheid gehad, het ons toe te zenden en was het alleen de schuld van de post, dat dit exemplaar ons niet had bereikt.

Ook na de lezing van dit referaat, dftt zich grootendeels grondt op de studie, door Mr. van Apeldoorn gemaakt over de Kerkelijke goederen in Friesland, kan niet anders dan den schrijver dank worden gebracht voor dit klaar en helder betoog, waardoor over de rechtspositie der aloude kerkelijke goederen zooveel licht wordt verspreid.

Het onderwerp zelf ligt te ver buiten den gezichtskring onzer Kerken om er hier dieper op in te gaan. Slechts tweeërlei zij hierbij opgemerkt. Vooreerst, dat ook Mr. van Apeldoorn in zijn inleidend woord erkent, dat dè volkomen zelfstandigheid van het beheer tegenover de kerkelijke organisatie een zeker niet gewenschte toestand is. Vooral bij de tegenwoordig zoo actueele quaestie van de predikantstractementen blijkt dit, want terwijl de kerkelijke goederen zeker meer dan genoeg opbrengen om de predikanten uit hun lijden te verlossen, hangt het juist van de willekeur der kerkvoogden af, hoeveel ze van de inkomsten dezer goederen voor het predikantstractement willen besteden. Maar hoezeer Mr. van Apeldoorn daarom een andere verhouding van de kerkvoogden tot het bestuur der Kerk wenschelijk zou achten, zijn juridisch gevoel spreekt te sterk, dan dat hij de historische feiten verwringen zou ten dienste van de opportuniteit. En in' de tweede plaats, dat de critiek, door Mr. van Apeldoorn geoefend op degenen, die het recht der Synode bepleitten om het beheer te regelen, met name op wat Prof. Cannegieter daarover schreef, zoo afdoende is, dat de Synode zich wel dubbel bedenken mag, voordat zij haar handen naar het vrij beheer uitstrekt.

»I1 y a des juges 4 Berlin* heeft Mr. Van Apeldoorn aan de Synodale machtlief hebbers toegeroepen. En over het eigendomsrecht beslist ten slotte niet de Synode met haar decreten, maar de echter.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen