Amsterdam’s statistiek.

Het Amsterdamsche Bureau voor de statistiek heeft ook dit jaar weer een vakboekje uitgegeven, waarin men, in cijfers uitgedrukt zoo wat van alles wat in Amsterdam omgaat op de hoogte kan komen. Ons boezemt natuurlijk 't meest belang in, wat over de kerkelijke verhoudingen wordt gemeld.

Amsterdam telt — om dit op den voor^ grond te stellen, — thans 647.125 mannelijke en vrouwelijke bewoners. Hoe groot de woningnood is blijkt wel daaruit, dat het tekort aan woningen wordt g.schat op 16.765. Toch is het niet te doen om deze algemeene cijfers, maar om die welke betrekking hebben op den kerkdijken toestand van Amsterdam. En dan deelt dit handboekje ons mede, dat er in Amsterdam 80 gebouwen zijn voor godsdienstoefeningen bestemd, en 196 leeraren-of geestelijken, die voor het zieleheil van de Amsterdamschtf burgers zorgen. Zijn zulke cijfers nu niet met recht schreiend te noemen ? Amsterdam bevat bijna een tiende deel van de bevolking van heel ons vaderland, en denk u nu in, dat voor zulk een wereldstad er maar 80 kerkgebouwen en lokalen zijn, daarbij ook de kleinste lokalen, waarin een of ander groepje bijeenkomt, nu meegerekend. Zeker, de . grond in Amsterdam is duur; de bouwkosten zijn hoog; de kerkgebouwen moeten dus wel zoo worden ingericht, dat zij zoo veel mogelijk hoorders kunnen bevatten. Maar 80 kerkgebouwen op de 647.125 zielen geeft maar 1 kerkgebouw op de 8000 inwoners. Indien men ook eens naging, hoeveel comediegebouwen, bioscopen en andere plaatsen van vermaak in Amsterdam werden gevonden, zou men dan ook als resultaat vinden, dat er maar 1 van deze plaatsen van vermaak op de 8000 inwoners was ? En indien voor al deze paleizen van het vermaak het geld toestroomt, waarom kan de Kerk zich dan niet meer uitbreiden ?

Hetzelfde geldt natuurlijk evenzeer van het aantal predikanten, geestelijken enz. dat ook, al is er dan één geestelijke of predikant op de 4000 inwoners, toch veel te gering is. Het aantal geneeskundigen bedroeg 396, dus bijna tweemaal zooveel als dat van de predikanten en geestelijken. De verhouding moest juist omgekeerd wezen. Een doctor heeft alleen voor de kranke menschen te zorgen, een predikant ook voor de gezonden.

Dat het kerkelijk leven te Amsterdam niet hoog staat, blijkt dan ook wel daaruit, dat nog maar 38.6 pCt. van de Amsterdammers, die in het huwelijk treden, toont prijs te stellen op een kerkelijke huwelijksbevestiging. Het leeuwendeel daarvan komt nog stellig toe aan de Roomsche Kerk, die het huwelijk als een sacrament beschouwt, en het zal al veel zijn, wanneer voor de Protestanten het percentage de 25 pCt. haalt. Beschouwt men nu de kerkelijke huwelijksbevestiging als een teeken, dat er nog altoos zekere behoefte is aan kerkelijk meeleven, dan kan men hieruit afleiden, hoe onkerkelijk het overgroote deel van de bevolking geworden is. En kan dit anders waar de Kerk zoo stiefmoederlijk tegenover deze bevolking optreedt ?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen