Voor Kinderen.

AAN VRAGERS.

Onderwerp — Ros — Huisdieren — Benhadad - Varken.

Eenige vrienden zijn in een lastig geval. Een hunner treedt in het huwelijk, eti natuurlijk hebben de anderen hem daarmee geluk gewenscht in dicht en ondicht.

In een der verzen komen deze regels voor :

Het paar, dat nu de sc^ooDste bahd Des levens samen vlocht, Blijv' steeds ons dankbaar lied gewijd. Ons hopend hart verknocht.

Nu zeggen eenige vrienden dat »de schoonste bandi m den eersten regel hioet zijn > den schoonsten bande Andere zeggen neen. Wie heeft nu gelijk?

Zooals het er thans slaat, z.ejgt het vers, dat de schoonste band nu het jonge paar vereenigt. De band is dus onderwerp., alzoo eerste naamval. De eerste regel is dus in orde.

Maar men kan er ook uitlezen, dat het jonge paar den band vlocht, die hen nu verbindt. Dan wordt het paar onderwerp., de band voorwerp., en dus vierde naamval. Dan moet het wezen »den schoonsten bande.

We zijn dus in het gelukkig geval beiden partijen gelijk te kunnen geven, 't Is al naar men 't. neemt. Alle twee gevallen zijn denkbaar, het komt, eerlijk gezegd, op het zelfde neer.

W.W. doet twee vragen, die allebei betrekking hebben op dieren. De eerste is : Welk onderscheid is er tusschen een •paard en een ros ?

»Rose ook wel »ors« of »horse was in de noordelijke landen van Europa de oude, algemeene caani voor een paard. In Ijet Engelsch heet dit nog hor< > e. De Saksers, die - omstreek 400 uit Duitschland naar Engeland overstaken hadden - twee aanvoerders : Hen^ist (hengst) en Horse (paard) geheeten.

Mettertijd kwarn > paard« of »peerd* in zwang, een Verkort, verbasterd woord, in vele streken overgenomen. > Ros« kreeg een beperkte beteekenis, en • zoo is het gebleven. ïPaarde is nu bij ons de algemeene naam. Elk ros is een paard, maar niet elk paard een ros.

Onder het laatste verstaat men een fisr, edel, moedig en schoon dier, dat door hooge personen veelal wordt gebruikt, veel geld kost en goed onderhouden wordt, in één woord een paard dat moed, kracht en schoonheid vereenigt. Wij lezen in Job-39 : 22—28 eepr prachtige beschtijving van het Arabische paard : »Zult gij het paard sterkte geven f Kunt gij zijnen hals met donder bekleeden ?

Zult gij het beroeren als eenen sprinkhaan ? De pracht van zijn gesnuif is eene verschrikking-Het graaft in den grond, en het is vroolijk in zijne kracht; en trekt uit, den geharnaste te gemoet.

Het belacht de vrees en wordt niet ontsteld, en keert niet wederom vanwege het zwaard. Tegen hem aan klettert de pijlkoker, het vlamnaig ijjer der spies en der lans. Met schudding en beroering slokt het de aarde op, en gelooft niet, dat het is het geluid der bazuin.

In het volle geklank der bazuin zegt het: Heah ! en riekt den krijg van verre, den donder der vorsten, en het gejuich." Zulk een dier is een strijdros, en wekt aller bewondering.

Maar als iemapd zei: De rossen voor de vuilniskar zijn beslikt* zou hij zich belachlijk maken, sRos« behoort in den verheven stijl.

De tweede vraag luidt: Wat moet men eigenlijk verstaan door huisdieren f Dat niet allen dit weten bleek mij onlangs aan een jongen, die muizen en ratten ook voor huisdieren hield.

Nu is er eenige aanleiding toe. Muizen en ratten toch bewonen vaak onze huizen, schoon ongenood. Daarentegen zijn kameelen huisdieren hoewel ze niet in de huizen der Oosterlingen wonen.

De zaak zit zoo. Onder de dieren zijn eenige soorten door den mensch getemd en geschikt om hem van nut en dienst te zijn. Zoo geeft de koe melk, trekt het paard den wagen, enz. ^

Zulke dieren nu werden van oudsher door den mensch zoo veel noodig gevoed, verpleegd en beschermd, " o. a. om hen tegen bops, wild gedierte te verdedigen. In zeer oude tijden waren de dieren soms'in de tenten of hutten, wat zelfs nu nog voortkomt. Ook kregen zij wel stallingen, kooien of schuilplaatsen dichtbij de woning der menschen. De dieren^ waren" in of bij het huis. Vand-iar de naam huisdieren, die thans wordt toegepast op alle dieren welke de mensch getemd heeft en in zijn eigen belang onderhoudt.

Daarom zijn kippen, katten, koeien, ganzen en honden huisdieren. Ze zijn ons welkom. Maar, ratten en muizen, torren en slakken dooden we of jagen we weg.

T. P. heeft in Koningen en Kronieken gelezen van Koning Benhadad, en vraagt nu of er meer koningen van dien naam zijn geweest. Voor zoover ik weet ja, en wel drie achtereenvolgens.

Ten Noorden van Kanaaa lag het groote, krijgshaftige rijk , van Syrië, dat ten tijde van Achab, den koning van Israel, veel oorlog voerde. Omtrent 700 v. Chr. werd het: door Assyrië veroverd. De hoofdstad was Damascus. Benhadad wil zeggen: zoon van Hadad; zoo heet een afgod uit Syrië. De eerste Benhadad waar de Schrift van spreekt, leefde ten tijde van koning Asa \'an Juda en sloot met dezen een verbond tegen het rijk van Israel.

De tweede Benhadad was een zoon van den eerste, en leefde tijdens Achab, koning van Israel, met welken hij oorlog voerde. Hij was een machtig vorst maar onbetrouwbaar, spilziek en goddeloos. Het liep slecht met hem af, want zijn hoveling Hazaël vermoordde hem en volgde hem op.

De derde Benhadad was een zoon van Hazaël, en voerde oorlog met Jerubeam de tweede. Hij verloor een groot deel van zijn gebied.

Onlangs, zegt B K., was ik in een winkel van allerlei benoodigdheden. Er kwam iemarid die twee varkens zou koopen. Ik kon niet blijven om te zien wat hij kreeg, maar wat kan hij bedoeld hebben?

Dieren toch onmogelijk. Neen, waarschijnlijk een soort van schuier, die bij het kastenmaken wordt gebruikt tot het opmaken en glanzen van meubelen. De borstel is van varkenshaar; vandaar-de naam.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen