GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 193

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 193

Een geschiedenis van Natuurkunde en Sterrenkunde aan de VU

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

een andere universiteit. de jaren 1965-1987

192

over de wetenschappelijke inzichten van haar stichter.’48 Wat de nieuwe doelstelling nu concreet betekende voor de wetenschap was echter nog steeds allerminst duidelijk. Er bleven in de universitaire gemeenschap grote verschillen bestaan over de interpretatie en het belang van de doelstelling. Deze verschillen van inzicht hadden ook te maken met een veranderende visie op de zin en het doel van wetenschap. Sizoo erkende – in de taal van een nieuwe generatie – dat ‘waardenvrij onderzoek’ niet bestond. Toch was hij van mening dat het onderzoek aan de universiteit in eerste instantie zuiver wetenschappelijk moest zijn, ‘gericht op het verleggen van de grenzen van onze kennis, op de verdieping van ons inzicht’. Die gedachte had volgens hem zelfs ten grondslag gelegen aan de stichting van de vu: ‘Elk wetenschappelijk onderzoek is onderzoek van de door God geschapen wereld, waarin de mens gesteld is met de opdracht die wereld te kennen en te onderzoeken. En men kan God en de wereld daarin dienen.’49 Daarmee was hij nog weinig afgeweken van zijn opvattingen in de jaren dertig. Een jongere generatie zag echter liever een wat concretere invulling van het ‘dienen van God en zijn wereld’. Joh. Blok probeerde in een artikel in het vu-magazine de verschillende opvattingen die er leefden te duiden. In Bloks opinie kwam het onbegrip tussen ‘de generaties’ voort uit een nieuwe visie op de maatschappij, het geloof en de wetenschap: Na de laatste oorlog hebben de reformatorische christenen, ook aan de vu, zich zo solidair mogelijk getoond met de samenleving door hard mee te werken aan de opbouw. Zij hebben zich moderne mensen geweten. Zij hebben de industrialisatie bevorderd. Mede door hun harde werken is er welvaart gekomen en sociale zorg voor iedereen. [...] Nu blijkt, voordat hun generatie is uitgediend, het dienen van God en zijn wereld niet zo goed meer samen te gaan met het vooruitgangsgeloof. [...] De vaders hebben als ideaal een wetenschap, die koel en nuchter zonder emotie haar scherpe lijnen trekt met een kritisch gebruik van de logica, een wetenschap, die abstraheert en fundamenteel is. De zonen willen geen fundamentele wetenschap. Zij willen dat de universiteit iets nuttigs gaat doen, zoals de toepassing van de wetenschap door de machthebbers in de maatschappij bekritiseren. De grondslag, voor hen het symbool van het christelijke vooruitgangsgeloof van de vorige generatie, staat hierbij in de weg.50

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 281 Pagina's

'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 193

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 281 Pagina's