'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 143

wederopbouw en toekomstplannen. de jaren 1945-1965

142

emeritaat was gegaan en terugkeerde naar Nederland. In een brief van faculteit aan curatoren van 20 mei 1948 werd hij voorgedragen voor een docerende functie van bescheiden omvang; daarnaast zou hij ook het wetenschappelijk werk in het laboratorium kunnen ondersteunen. ‘Door deze benoeming werd voorkomen dat de colleges na het candidaatsexamen uitsluitend door de lector dr. Jonker zouden worden gegeven.’ Doordat Woltjer het kandidaatscollege thermodynamica van Sizoo overnam, had deze tijd om een capita-selectacollege voor het doctoraalexamen te verzorgen. Verder kon Woltjer Sizoo ‘ook verder bij de algemene leiding van de practische oefeningen en het wetenschappelijk werk [...] bijstaan’ en bovendien was Woltjer ‘de beginselen van harte toegedaan’. Zijn leeropdracht werd daarna enkele malen verlengd.38 Een opmerkelijk naoorlogse benoeming aan de faculteit was die van dr. R. Hooykaas, die meteen in 1945 werd voorgedragen als buitengewoon hoogleraar in de geschiedenis van de natuurwetenschappen (vanaf 1948 gewoon hoogleraar). Deze benoeming kwam voort uit de gedachte dat de principiële bezinning op de vakwetenschap vanuit historisch perspectief ook een officiële plaats in het onderwijsprogramma moest krijgen, mede omdat een ‘bevredigende behandeling’ op de gewone colleges moeilijk was te realiseren.39 Sizoo had ook in de jaren dertig al gewezen op het belang van de studie van de geschiedenis van de natuurwetenschap voor het verhelderen van de relatie tussen geloof en natuurwetenschap en Sizoo kende Hooykaas van de cvng.40 Hij had Hooykaas in 1934 voor het eerst in contact gebracht met de vu.41 Hooykaas had toen gesproken op de negentiende wetenschappelijke samenkomst over ‘Natuurwetenschap en religie in het licht der historie’.42 Hooykaas was opgeleid als chemicus, maar was in 1933 in Utrecht gepromoveerd op een wetenschapshistorisch onderwerp.43 Aan hem werd naast het vak geschiedenis van de natuurwetenschappen, dat hij gaf aan alle studenten van de faculteit, ook het onderwijs in de mineralogie opgedragen, aangezien hij ook in dat vakgebied goed thuis was.44 Daardoor werd het aan de faculteit mogelijk daadwerkelijk het kandidaatsexamen f te behalen, dat officieel al sinds 1933 door de faculteit werd verzorgd, maar waarin tot dan toe nog niemand examen had kunnen doen. Bovendien werd op deze manier de mogelijkheid gecreëerd om in de toekomst studierichtingen toe te voegen waarin de mineralogie verplicht was.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen