1908-1909 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 27

19 schap bij de natuurvolken", een centraal verschijnsel; zij doet, zegt hij, haren invloed gehleii op elk terrein van het leven en giet haar licht uit over den ganschen mensch. De religie heeft op de wetenschap haar stempel gezet en de kunst in bepaalde banen geleid. Het zoude uit dien hoofde misschien niet al te gewaagd mogen lieeten^ ook bij de behandeling van het vraagstuk, dat ons thans interesseert, aan het religieus besef als criterium ter groepeering te denken. Evenwel, het godsdienstig leven is bij velen een terrein, waarop men vreemden slechts bij uitzondering toelaat. Bovendien raag niet uit het oog worden verloren, dat het godsdienstig element bij zeer velen aan beteekenis belangrijk verloor en bij hen bezwaarlijk als representant van geheel het innerlijk leven kan worden aanvaard. Wij staan dus nog steeds voor de vraag: welke moet onze classificatie zijn. Het wil mij voorkomen, dat wij ons daarbij moeten baseeren op het complex van bijzondere psychische qualiteiten, hetwelk den eenen mensch van den anderen onderscheidt en met den naam van karakter wordt aangeduid. Wij laten bij de vaststelling van het kaï'akter buiten beschouwing, wat aan alle menschen gemeen is, en beperken onze aandacht tot het bijzondere, wat een bepaalden mensch kenmerkt. Door deze beperking wordt de beoordeeling van het innerlijk leven uitteraard vereenvoudigd. Toch zouden wij daardoor ons doel nog niet kunnen bereiken, ware het niet, dat verdere vereenvoudiging, door groepeering der karakters, mogelijk ware gebleken. In de leer der temperamenten is reeds sinds lang zulk eene groepeering verkregen, maar zij bevredigde niet. De verschillende pogingen om tot een betere groepeering te komen, kunnen wij voorbijgaan, nu Prof. Heijmans uit Groningen ons in het vorig jaar eene classificatie verschafte, welke naar mijne meening alleszins aan billijken eisch voldoet en van zeer veel nut kan zijn ook al mocht blijken, dat zij in sommige opzichten wijziging behoeft. In een voordracht, te Amsterdam gehouden, en later in het Nederlandsch Tijdschrift voor geneeskunde ') opgenomen, zet de hoogleeraar op 1) Prof. G. Heijmans, De classificatie der karakters, Nederlandsch Tijdschrift voor geneeskunde, 1907, II, pag. 1241 v. v.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen