1923 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 41

^5 leert de einheitlichkeit van ziel en lichaam. Debater had gaarne bemerkt, dat het feit, dat deze inleiding naar Gereformeerde metthodologie is bewerkt, beter tot uitdrukking ware gekomen. De heer DE GAAY FORTMAN antwoordt, dat de tweede alinea van punt 6 door hem min of meer ironisch bedoeld is, waardoor de bedenking vervalt. Verder stelt Ds. Koffyberg de zaak te gemakkelijk voor. De beginselen leiden wij, als christenen, af uit Gods Woord. Wij moeten ons nu verder afvragen, hoe de feiten, die de natuurwetenschap heeft aan het licht gebracht, onze beginselen kunnen bevestigen. De Bijbel is geen handboek der natuurwetenschap. De methode, die Dr. Koffyberg aangeeft, is zeer gevaarlijk, zoowel voor theologie als natuurwetenschap, zoowel voor geloof als intellect. De VOORZITTER merkt op, dat niet-vakgenooten onze moeilijkheden niet mogen onderschatten. Voor den christen-bioloog, die de Heilige Schrift als bron der Waarheid aanneemt, blijven de feiten der natuurwetenschap. Met het eerste punt van zijn résumé brengt de inleider ons in de richting der ,,evolutie" en dit is voor .preker nog een vraagpunt. Hij kan niet beoordeelen, of de gejevens, die de palaeontologie aan de hand doet, alle op feiten gebaseerd zijn. Dwingen de feiten der palaeontologie tot aanname van een langen ontwikkelingsduur of laten zij de mogelijkheid open voor andere oplossingen. Voor de ontogenetische ontwikkeling blijkt een korte tijd toereikend. Voor de beoordeeling van de oorzaken van het uitsterven zou hij willen uitgaan van de feiten uit historischen tijd, waarbij de mensch een groote rol speelt. Als een diergroep locaal uitsterft, zou hij uitwendige factoren vermoeden, maar bij uitsterven over de geheele aarde meer denken aan inwendige factoren. De inleider ontkent, volgens zijn betoog, dat de gangbare exegese van Genesis I de juiste zou zijn. De heer DE GAAY FORTMAN geeft dit laatste toe, acht het echter geen bezwaar, indien onze opvatting maar niet de mechanistische is. Hierna brengt de VOORZITTER den dank der vergadering over aan den heer De Gaay Fortman voor de behandeling van dit belangwekkende onderwerp en sluit dit gedeelte der vergadering. Na de pauze houdt Dr. J. Hekman een voordracht over: ,,Het teleologisch principe in de pathologie". Aan de discussie namen deel de H.H.: De Gaay Fortman, Heidema, Bruin, Gerbrandy, Woltjer en L. Bouman, die door den inleider breedvoerig werden beantwoord. De Voorzitter brengt aan Dr. Hekman ten slotte den hartelijken dank der vergadering over voor de behandeling van dit belangwekkende onderwerp.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen