1929 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 63

55 hiervan. Elke groep heeft een bepaalde werking tengevolge. En de menigvuldigheid en gecompliceerdheid der levende wezens is een zwakke weerspiegeling van de gecompliceerdheid der chromosoom-moleculen. Dat röntgenstralen zulke sterke werkingen hebben is niet verwonderlijk, ftllicht zullen enkele groepen verschuiven of afsplitsen. En het evolutieproces is niets anders dan evolutie van eiwit-moleculen. Ook de bekende Przibram heeft dergelijke beschouwingen geleverd. Ze zijn de zuivere voortzetting van de richtlijn in de erfelijkheidsleer, die (met De Vries) de stoffelijke genen eerst nog als organoide deeltjes beschouwde. Het antwoord op vele vragen luidt, dank zij de cytologlsche erfelijkheidsleer geheel anders dan vroeger. Laat ons zien wat we hieraan gewonnen hebben. Wat is eenindividu? — Een combinatie van genen, die alles aan het individu bepaalt bij een gegeven milieu. Deze combinatie is zuiver van het toeval afhankelijk en kan ten allen tijde terugkeeren. Vandaar dat Couklin ergens zegt: „Indien de Griekan en Romeinen de oneindige reeks van toevallan hadden gekend, waaraan elk menschelijk wezen zijn ontstaan te danken, heeft zouden zij het Noodlot niet alleen aangebeden hebben, maar zouden zij het tot vader van alle goden en menschen gemaakt hebben." Rlle oudere beschouwingen over individualiteit vervallen of vervagen bij dit licht. Zoo ook de v r a a g : Wat zijn twee verschillende soorten? Het moderne antwoord is : Ongeveer hetzelfde, dezelfde kern, maar met bovendien meer dan bijv. twintig verschillende merken. Terwijl men dus vroeger z e i : Er is een soort en nog een soort, dw.z. er zijn twee dingen die als geheel qualitatief verschillen, is het nu geworden een min of meer quantitatief verschil, wat genen meer of minder. De ingewikkelde kruisingsresultaten tussohen twee soorten hoopt men dan ook later mendelistisch te kunnen verklaren. (U mer'kt, dat de erfelijkheidsleer hier naar physica en chemie gezien heeft). De consequentie van deze nieuwe opvatting is, dat we het erforganisme kunnen pellen a.h.w. We kunnen de eigenschap voor rood weghalen, die voor harenvorming, die voor bladgroenvorming, enz. Wat er dan aan recessieve tegenvoeters overblijft weten we niet, doch we zien niets meer van de eigenschappen. Ik zou dus van de civetkat een kat in het algemeen kunnen maken door alle bijzonderheden af te pellen, en verder gaande tenslotte bij zoog-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen