1932 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 125

119 nisme, me toch wel ervan overtuigd heeft, dat hun argumentatie niet bijster sterk mag heeten, terwijl, als men liever niet van R.-Katholieke zijde voorgelicht is, de naam van iemand als Prof. Kouwer hier toch wel iets zegt. Wat moeten wij echter uit moreel oogpunt van het NeoMalthusianisme oordeelen? 'k Geef toe, het gaat niet aan elk voorstander daarvan daarom persé reeds te beschouwen als een zedelijk laagstaand mensch. Maar als men het een en ander van deze zijde leest, proeft men toch spoedig genoeg de sfeer, waarin men hier verkeert. We hebben in het Neo-Malthusianisme te doen met een typeerende uiting van de autonome moraal. Van gebondenheid aan hoogere normen is hier geen sprake; de mensch heeft zijn eigen leven en ook het leven van zijn nageslacht in eigen hand. En de zelfde typische wending van idealisme naar naturalisme, die men allerwege bij deze autonome moraal ontwaart, is ook hier frappant. Men begint met zeer idealistische vertoogen. Maar achter alles voelt men de moderne genotskultuur, de drang om vrij en ongehinderd zich uit te leven, de afkeer van alles wat eenige geestelijke en zedelijke inspanning kost. Men begint met a priori elke zedelijke zelfbeheersching te beschouwen als iets, dat de maat van deze krachten vèr te boven gaat, met het noodwendig gevolg, dat men ook inderdaad op den duur al meer voor eenige praestatie op dit gebied onbekwaam raakt, zoodat b.v. iemand als Dr. van 't Hoff in zijn brochure over het Neo-Malthusianisme rustig constateert, dat wij tenslotte allen in even erge mate egoist zijn en dat dan verder ook maar als vanzelf gerekend accepteert. Daar zou verder hier nog te wijzen zijn op de jammerlijke gevolgen, die het gebruik der Neo-Malthusiaansche middelen na zich heeft gesleept, als b.v. het buiten-echtelijk geslachtsverkeer, de prostitutie, enz. Maar omdat wij niet in de eerste plaats zijn om het Neo-Malthusianisme te bestrijden, laten wij dat alles liever rusten. Het ging er hier ons alleen om even te wijzen op het toch, dunkt me, niet onbelangrijke feit, dat de aanbeveling der anticonccptioneele middelen komt vanuit een geestessfeer, die gerust wel als typisch modern-naturalistisch gekwalificeerd mag worden, een sfeer, waaruit b.v. ook beschouwingen als van Lindsey in zijn : „Opstandige Jeugd"' en Wibaut in zijn : „Wordend huwelijk" stammen, en die men in wat meer verfijnden vorm toch ook vindt in geschriften als Van der Velde's : „Erotiek in het huwelijk".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen