1932 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 150

144 Aangenomen dat beperking van het kinderaantal, c.q. het voorkomen van de geboorte van een kind, ook voor een Christen geoorloofd kan zijn, welk middel zal hij daartoe aanwenden? Het Neo-Malthusiaansche stelsel is terecht altoos krachtig bestreden, niet om zijn middelen, maar om zijn geest, een geest die landen doortrekt en ondermijnend werkt aan de fundamenten der maatschappij. Het richt zich tot ouders, tot opvoeders, tot jonggehuwden, tot verloofden : past op, verwekt niet meer kinderen dan gij zeker weet te kunnen onderhouden. Wij maken het U gemakkelijk; ziet hier onze brochures, ziet daar onze adressen. Gij begaat een misdaad aan uw nageslacht, aan de maatschappij, aan uw vrouw, aan uw man, als gij onze waarschuwingen in den wind slaat. Dit geeft veld aan het Neo-Malthusianisme; gespeculeerd wordt op het egoïsme, de luiheid, de gemakzucht der menschen. En als het middel faalt en er toch zwangerschap intreedt? Welnu, weg met die ongeboren vrucht! Deze consequentie trekt de massa uit de leeringen der NeoMalthusianen en handelt daarnaar. Prof. Kouwer zegt: „Het Neo-Malthusianisme leidt onvermijdelijk tot minachting van de ongeboren vrucht, tot toepassing en verdediging van de vruchtafdrijving". En ik zou daar nog bij willen voegen : „het Neo-Malthusianisme leidt onvermijdelijk tot minder verantwoordelijkheidsgevoel van de jonge menschen en tot toename van het buitenechtelijk sexueel verkeer". Zoo wordt het huwelijk een bespotting; de kuischheid een belachelijke levenshouding. Zoo heeft het Neo-Malthusianisme duistere machten opgeroepen, die het zeker zelf niet gewild heeft, maar die zich, eenmaal groot geworden, niet meer laten verdringen. Dat het Neo-Malthusianisme het geweest is, dat den menschen de oogen geopend heeft voor den „gruwel" — zooals zij het noemen — van het groote gezin, staat vast. Maar de motieven der armoede, der moeilijke opvoeding, der zwakte van de moeder, van het te kleine huis en het te hard moeten werken zijn het niet meer, die tot kleine gezinnen voeren. Mr. van Heynsbergen schrijft in zijn boek over den „Abortus Criminalis" : „Het komt ons voor, dat de beteekenis van economischen nood als oorzaak van kinderbeperking wordt onderschat; daarentegen schijnt mij 't gebrek aan lust om kinderen te baren en op te voeden, aan lust om door harden arbeid

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen