1934 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 13

o nieuw leven, doordat de oude gcnencombinatie verlaten wordt De noodzaak van de bevruchting brengt ook meestal een erfelijk andere samenstelling De uitdrukking , zich voortplanten ' blijkt dus wel erg verkeerd Niet het individu, doch de soort plant zich voort Het individu heeft hierbij een voorname functie reeds vervuld, doch heeft verder nog bestaansrecht als openbaring uit de diepte Ik noemde het verlaten van de lijn der erfelijkheid Bmnen de soort loopen namelijk een groot aantal lijnen, nauw verbonden, steeds versmeltend en weer splitsend Zulke variëteiten of rassen onderscheiden zich van elkaar n bepaalde vaste punten die men genen noemt Alle ras"-? i ebben het soorteigen maar ieder ontplooit het op zijn manier BIJ zeer zuiver geselecteerde zelfbevruchiende planten die een z g n ,Reine Lmie" vormen blijft de bepaalde genencombinatie het genotype behouden Bij den menscii is ieder nieuw individu echter tevens een nieuw genotypr Dus cij de geslachtelijke voortplanting ontstaat practisch telkens een erfelijk novum, dat echter nog altijd m de soort geworteld blijft *) Er is ook een voortplanting, waarbij leier nog zoo ingewikkeld genotype behouden blijft, n 1 de ongeslachtelijke voortplanting, zooals die bij het stekken wordt '•oegepast Dan wordt zonder meer een deel van de plant een nieuwe plant Uit deze mogelijkheid werd wel eens geconcludeerd, dat het plantenmdividu geen eenheid zou zijn Na het doorsnijden hadden we twee helften die door regeneratie twee eenheden worden Daaruit volgt echter nog niet dat er tevoren geen eenheid was W e wisten reeds, dat het levensprincipe m alle deelen weikt en aanwezig is Met de splitsing der deelen splitst blijkbaar iets van het levensprincipe, de ziel, af Over het hoe kan men veel denken en praten maar het is zoo Ook bij de dieren komt ongeslachtelijke voortplanting voor Dat ze bij werveldieren met gevonden wordt kan om technische redenen zijn doordat alle lichaamsdeelen te sterk gespeciahseera zijn om zoo maar direct onafhankelijk te gaan leven De sterke specialisatie zou kunnen blijken uit weefseiculturen van werveldieren, waar zoo n weefsel niet weer teruggaat tot een embryonaal weefsel en een dier wordt Dit is echter een werkverdeelmg door onderdrukking van de andere potentie s, de cellen blijven ) Men gelieve op te merken, dat soort hier in een meer exacten zin ge nomen is, als te voren In het voorafgaande deel van hoofdstuk 3 was binnen de soort nog geen onderscheid tusschen de genotypes gemaakt. Voor de duidelijk held IS in hoofdstuk 3b weer zoo gedaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen