1944-1945 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 33

29 Als een man zijn schoonzuster ontmoet, moet hij deze zorgvuldig trachten te mijden. Hij mag niet uit dezelfde schotel eten als zij, hij mag haar hut niet binnengaan, mag ternauwernood tegen haar spreken en moet haar met een ,,aarzelende" stem groeten. Bij vele stammen is de relatie van een man tot zijn schoonmoeder aan groote beperkingen onderworpen. Wanneer op een eiland van de Nieuwe Hebriden een man zijn schoonmoeder ontmoet, moet de laatste opzij gaan en hem den rug toekeeren. Een man in Vanna Lava mag zijn schoonmoeder langs het strand niet volgen, zoolang haar voetstappen niet door den vloed zijn weggespoeld. Op een zekeren afstand van elkaar blijvend, mogen ze met elkaar spreken. Hij mag haar naam niet noemen, evenmin als zij de zijne. Ik wil met het noemen van deze voorbeelden volstaan. Zij zouden, en Freud doet dit ook, met een groot aantal zijn te vermeerderen. De hoofdzaak is, dat duidelijk is gebleken dat onder de primitieve menschen verboden bestaan, die betrekking hebben op de verhouding van den mensch tot zijn familie en schoonfamilie. Het blijkt dat men deze menschen zooveel mogelijk gescheiden wil houden. De reden van deze verboden is niet dadelijk duidelijk, want van het tegengaan van incest in den echten zin van het woord kan men hier moeilijk spreken. Toch zit volgens Freud achter al deze verbodsbepalingen de tendenz het incest te verhinderen. De auteur wijst er in dit verband op, dat de relatie van den man tot zijn schoonmoeder ook in de geciviliseerde landen altijd een bijzondere is. Er is veel wrijving tusschen die beiden, zij kunnen dikwijls niet goed met elkaar opschieten. Dat deze spanningen bestaan, blijkt ook uit de vele moppen, die dit onderwerp tot thema hebben. En Freud verzucht, dat het te betreuren is, dat in de hoogere culturen deze verboden zijn verdwenen; het handhaven ervan zou veel narigheid en onderlinge wrijving hebben kunnen voorkomen. Achter de onaangename houding, die een schoonmoeder tegenover haar schoonzoon aanneemt, gaan soms gevoelens van liefde schuil. De schoonmoeder identificeert zich met haar dochter en wordt zelf verliefd op haar schoonzoon. Omgekeerd ziet de schoonzoon de plaats van zijn moeder innemen door zijn schoonmoeder. Al de incestwen^chen, die hij had verdrongen toen het zijn eigen moeder betrof, komen nu weer boven. Zij worden gericht op zijn schoonmoeder. Deze redeneering volgend komt Freud tot de conclusie, dat de emotioneele spanningen, die er bestaan in de verhouding schoonzoonschoonmoeder, veroorzaakt worden door deze, zij het dan meer indirecte incestwenschen. De verboden, die in de primitieve culturen worden gevonden, versterken hem in deze meening. Naast de verboden, die het incestueuze verkeer moeten tegengaan, schenkt Freud groote aandacht aan de houding die de primitieve mensch inneemt t.o.v. het totemdier. Terecht geeft hij aan, dat de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen