De noodzakelijkheid eener christelijke logica - pagina 97

87 werven en bezitten van menschelijke kennis, en het bestrijden en loslaten van menschelijke dwalingen. Alle kennis is kennis van iemand omtrent het voor hem kenbare. De kennis der menschen omtrent het voor hen kenbare is tegenover alle mystiek scherp te onderscheiden van de kennis die God heeft omtrent Zichzelf en het door Hem geschapene: de kennis der menschen behoort tot de kennis der schepselen omtrent het voor hen kenbare. Deze kennis is niet of wèl wetenschappelijk; de wetenschappelijke kennis rust op de niet-wetenschappelijke. Ook afgezien daarvan is laatstgenoemde onoverzienbaar rijk: het staan naar practische kennis leidt reeds dan, wanneer de kennende zich laat leiden door de ervaring der oudere generatie, vaak tot verrassende resultaten in techniek, bedrijf en staatsieven; het diepst en tegelijk het nuchterst is ze echter daar, waar men niet alleen ontzag heeft voor de ouderen, maar bovenal zich in ootmoed buigt voor het gezag van het woord Gods.

Alle kennis is als bezit te onderscheiden van den kennende als bezitter. Aan het bezitten van kennis gaat het verwerven daarvan of het leeren kennen vooraf. Het leeren kennen berust op een rechtstreeksch verband tusschen hem die naar kennis staat en het voor hem kenbare. Daarentegen is het verband tusschen de kennis en het gekende — dit tegenover het „realisme" — een nzef-rechtstreeksch verband.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen