Sanhedrin èn Gabbatha : Enige noodzakelijke aanvullingen op de rechtshistorische literatuur - pagina 13

regelingen van het Romeins bestuur over het Palestijnse territoir, de betekenis, welke men te Rome aan het gebeurde heeft gehecht. Dit volledig stilzwijgen van alle auteiurs, enkele weinig zeggende passages ^*) daargelaten, moge in overeenstemming zijn met de fascinerende beschrijving van Anatole France, dat Pilatus veel later naar het gebeurde gevraagd, zich dat niet meer kon herinneren^®) — maar er is iets in dat zwijgen dat verdenking oproept. Flavius Josephus, die de Joodse geschiedenis beschreef, de ondergang van Jeruzalem meemaakte, in Rome was bij het uitbreken der christenvervolgingen onder Nero, vermeldt geen kindermoord van Bethlehem en zwijgt over het leven en sterven van Jezus Christus '"^). Een rapport van Pilatus aan Rome, — er zijn veel apocriefe uitgaven van in omloop, meest daterend uit de 3e en 4e eeuw ^^) —, moet wel tot Pilatus' pHcht hebben behoord; Rome was te goed op de hoogte met zelfs kleine detaüs van het bestuur over gepacificeerde provincies ^^) om niet te sterker geïnteresseerd te zijn in een zo moeilijk en roerig gebied als Judea was. Een enkele maal schijnt een tip van de sluier te worden gelicht. Het verhaal van Tertullianus, dat Tiberius nog aan de romeinse senaat zou hebben voorgesteld om Christus onder de Goden in het Pantheon op te nemen, hetgeen beroep op de mondelinge traditie, waarop zij berust, is niet zonder meer te verwerpen. In genen dele staat echter vast op welke delen deze overlevering kan worden toegepast. Wanneer hetzij een Mozaische wet, hetzij enige andere tekst een aanknopingspunt biedt, kan aan Taknud-gegevens ook voor eerdere tijden een zekere waarde niet worden ontzegd. Voor de hier in het geding zijnde teksten is zulk een aanknopingspunt echter niet aanwezig. Dat naar het geval licht anders kan worden beslist, komt aan de orde in noot 61. ^*) Vgl. W. den Boer, Scriptorum paganorum I—IV saec. de christianis testimonia, Leiden 1948. ^^) Anatole France, L'étui de nacre, Le procurateur de Judée. Vgl. blz. 28: Pontius Pilatus fronga les sourcüs et porta la main a son front comme quelqu'un qui cherche dans sa mémoire. Puis, après quelques instants de silence: — Jesus? murmura-t-il, Jesus, de Nazareth? Je ne me rappelle pas. ^'') Een korte passage in Flavius Josephus, Joodse Oudheden 18. 3. 3 wordt algemeen gedeeltelijk of geheel als een later invoegsel beschouwd. Over het zgn. testimonium Flavianum zie vooral Eisler, titel in noot 4. *^) De zgn. acta Pilati zijn o.m. opgenomen in A. de Santos Otero, Los Evangelies Apocrifos, Madrid 1956, blz. 418 e.v. Vgl. Wenger, Quellen, blz. 456 nt. 328. Over Flavius Josephus en de kindermoord van Bethlehem zie Eisler I, blz. 155. ^^) Blijkens de Edicten van Cyrene, waarover hieronder breder, was Rome nauwkeurig op de hoogte van bepaalde misstanden in Cyrenaica, maar ook van het nauwkeurig inkomen van welgestelde en minder gefortuneerde romeinse bewoners van dat gebied. 11

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen