Betrekkelijk of volstrekt - pagina 13

Mayer ^^) — en derden gemakkelijk in bepaalde opzichten geheel nationaalsociaHstisch konden schrijven — men neme als enige uit velen: Mezger*^). Hier schuilt een zeer gewichtig probleem. Wanneer de tegenstellingen van bijkomstige aard zijn, kan gevoegelijk tot eenheid en vastheid van het strafrecht worden besloten en is het geding niet ernstig. Wanneer ze daarentegen echt zijn, dan begint werkelijk de twijfel het hoofd op te steken: is er nog wel van een wezenlijk ongedeeld strafrecht sprake, dat aan volstrekte maatstaven te meten zij? Want men moet besluiten óf tot de mening dat het op verschillende manieren behoorlijk gaat — varus modis bene fit — óf tot de mening recht staat tegenover onrecht, maar naar welke norm moet dit worden uitgemaakt? Het strafrecht betrekkelijk of volstrekt, wordt voor hen die over het strafrecht zekerheid willen, al ware het de zekerheid van het scepticisme, de grote kwestie. Voor de meeste burgers wordt het recht het felst werkelijkheid in de rechtszaal *''), als er ten aanzien van een verdachte over schuldig of onschuldig wordt beslist. Bij ons berust dit oordeel bij één of meer rechters, niet bij een jury; het is een belangrijk, geen essentieel verschil. Er wordt Nederlands recht, of voor zover de Nederlandse wet dat veroorloofd, vreemd recht toegepast. Als het Nederlands recht betreft, wordt dat in de eerste plaats geput uit de wet. Dat het recht wetten-recht is, betekent een bepaalde rechtsontwikkeling en het afwijzen van andere oplossingen, die ook denkbaar zijn of werden aanvaard. Er vindt geen optreden tegen rechtskrenking of ordeverstoring plaats uitgaande van de onmiddellijk getroffene of van zijn verwanten en evenmin is, in de regel, het verschaffen van een persoonlijke genoegdoening voldoende zodat de strafvervolging geen voortgang heeft, ook al zou de betrokkene daarmee instemmen. Wij kennen het verbod van eigenrichting, verwerpen de bloedwraak en de private „zoen" is al evenzeer verboden, zoals in het algemeen de afkoop in haar oude vorm verdween; wij houden de middeleeuwse regel: „He who cannot pay with his goods, may pay with his blood" voor onrechtvaardig. De gehele rechtshandel tegen de verdachte te volgen, vraagt naar onze overtuiging een hechte wettelijke grondslag zowel naar de procedure als naar de toepassing van het materiële recht. Voor privilegiëring, of, haar tegendeel, voor achteruitzetting in het recht van bepaalde personen en groepen, gevoelen wij niet. Rechtszekerheid wordt op hoge prijs gesteld. Wel gaat het velen 32) Das Strafrecht des deutschen Volkes, Stuttgart 1936. 33) Edmund Mezger, Zeitschrift für die gesamte Strafrechtswissenschaft LV, Berlin 1935, 69; Deutsches Strafrecht, Berlin 1936, 25. 34) Vergelijk Th. W. van Veen, Tijdschrift voor Strafrecht LXI, Leiden 1953, 128.

11

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen