Nochtans.

Hahakuk is een geloofsheld.

Wanneer de Hleere voorspelt, dat de Chaldeër komen zal om het land te verwoesten en het volk te verderven, dan gelooft niemand het.

jMaar Hahakuk ziet het komen en waarschuwt.

Als dan daarna het gericht nog uitblijft, stelt de profeet zich op' zijn wachttoren om geloovig het Woord des Heeren te ontvangen en tot stil verbeiden van Hem, die gewisselijk komen zal, op te wekken.'-

En wanneer hij' ten slofte in een psalm zijn ziel uitstort dan tintelt dat lied van geloofsoptimisme.

De smart over de komende verwoesting doorvlijmt zijn ziel.

Maar hij staat zoO' sterk in zijn geloofsvertrouwen, dat al zou de ellende en de verderving volstrekt worden, hij nochtans roemen-zal in den Heere en zich verheugen zal in.^den God Zijns heus. "Sé^-ss^-

Dit nochtans is geloof staal.

Deze godsman was allerminst gevoelloos.

Hij droeg de smart van zijn volk, - dat vertreden en beroofd werd in zijn binnenst ingewand.

Hij boog zich er onder neder en kromp er onder ineen.

Maar zijn geloof ontzonk hem niet.

Zoolang hij zag wat zich hier op aarde ontwikkelde, was hij droevig en bekommerd - om al den jammer van zijn volk.

Maar als zijn oog door lucht en wolken' boorde en den Onzienlijke greep, dan riep hij het uit: nochtans zal ik vertrouwen.

Dit nochtans is vrucht van genade.

Een wondere verborgen werking ...des Heiligen

Wie zal ontleden hoe zulk' èên'verandering in de zielsgesteldheid wordt verwekt?

Hier is slechts i, e-atanbidden wat dg' ervaring bevestigt. " ''^^l^' '^^^M: ,

De omstandigheden' bleven dezelfde.

In de dingen die ons omringen kwam geen verandering ten goiede.

De-gevaren zijn nog altijd even dreigend en de zwakheden nog immer even menigvuldig.

]\Iaar er viel .ande-i! licht op.

Eeuwigheidslicht. Licht van den troon.

Alle dingen niet bij geVal maaï. vaa. Zijn-Vaderhand ons toekomend: --SllfaSlilPi^Sp

En dan leeft Gods 'VooTZiehigheid voó-f'hèt hart, dat Hem kent.

Dit nochtans is een hoogtepmit.

We zijn dan op den berg.

Gods Geest voerde er ons heen.

Altijd kunnen we daar niet zijn.

Op de |)ergtoppen is niet de woonplaats voor den mensch.

God geeft ons daartoe het vruchtbare dal.

Maar we hebben toch ook de bergtoppen van nooide om er van het vergezicht te genieten en er ons te sterken door het inademen van de hooge, reine berglucht.

Zoo ook mogen we begeeren naar het hoogtepunt van dit nocJitans. .

Wanneer de veer van ons leven sterk naar beneden wordt' gedrukt ontwikkelt zich juist de spanning, die haar naar boven doet springen.

Zoo' bracht God ook ovier Habakuk's leven het vooruit voelen van Ju-da's grooten nood. om dit nochtans uit zijn ziel te persen.

En nog telkens wil de Heere daartoe gebruiken de verdrukking van den tegenwoordigen tijd.

Dat is het nut der tegenspoeden.

Er is thans veel in ons kerkelijlce leven dat ons ontroert en drukt.

We zouden kunnen gaan twijfelen!

Zon het werk der vladeren worden afgebroken?

Zou de vijand slagen in zijn pogingen om te verstoren wat tot hiertoe werd gewrocht?

Zou God Zijn gena viergeten?

Komen, deze overleggingen in ons op, laat ons dan bij Habakuk-ter schole gaan.

Van hem is ook het woord: de rechtraardige zal door zijn.geloof leven.

Of neen, zoeken we kracht bij Hem, die onder de Ipenauwing der hel in de drie-urige duisternis nochtans uitriep: Mijn God, Mijn God,

Laten dan alle dingen ons tegen zijn, nochtans zegt ons hart: ik zal vertrouwen en niet vreezen.

J. G. KUNST.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen