Kerstfeest ~ bet einde van de afzondering.

Om de heerlijkheid van het Kerstfeest te mogen zien, moeten wij er eens acht op geven, hoe op den dag van Christus' geboorte het einde van de afzondering bereikt wordt. Er is voor hel volk Israël op allerlei wijze sprake van afzondering. Abraham, de stamvader van het volk Israël, ontvangt het bevel: Ga uit uw land, en uw maagschap en uws vaders huis, naar het land, dat Ik u wijzen zal en Ik zal u tot een groot volk maken. (Gen. 12:1, 2a). En Abraliam gaat heen; hij scheidt zich af van de zijnen; hij leeft als ©en vreemdeling in een vreemd land. Die afzondering is later op vele manieren bekrachtigd. Israël mag zich niet vermengen in onheilige vermenging met de andere heidensche volken. Het moet zijn eigen karakter bewaren als volk des verbonds en zijn eigen roeping vervullen. Het moet verder dragen de schat en de belofte des heils van geslacht tol geslacht. Dat heeft Jozua b.v. bij zijn afscheid bet volk Israël diep ingeprent: Ingeval gij verbreekt het verbond van den Hoere, uw God, dal Hij u heeft opgelegd, , ^n, gij ., u .begeeft, , tot dep, dienst van andere goden, voor hen nedcrbuigende, •— dan zal des Heeren toorn tegen u ontbranden en gij zult welhaast verdwijnen uit hel schoone land', helwelk Hij u gegeven heeft. (Joz. 23:16 K. Verkl.)

Onder Israël is er weer de afzondering. Er is een aparte stam aangewezen voor de priesterlijke bediening in tabemalcel en tempel: de stam van Levi, l)e eerstgeborenen van elk gezin die den Heere heUig zijn, moeten gelost worden en de stam vaia Levi moet staan bij de bediening van hel altaar in den voorhof, de priesters in het heilige, ' de hoogepriester in het heilige der heiligen om verzoening teweeg te brengen voor de zonden van het volk. En God toornt schrikkelijk als personen uit andere stammen de heilige bediening willen waarnemen. De stam van Levi krijgt geen deel bij de verdeeling van Kanaan zooals de andere stammen, want hun deel is de Heere. Slechts acht en veertig steden, uil elk stamgebied vier, met de noodige weideplaatsen voor het vee worden tot hun beschikking gesteld (verg. Joz, 21:3). God wil dus de splitsing ook na de verovering van Kanaan handhaven. Hij wil de afzonderingsposilie van den prieslerstam onverzwakl bewaren. Dat is de consequentie van hel gebod dal in de woestijn aan Israël reeds is gegeven: „En zie aan de kinderen van Levi heb Ik alle tienden in Israël ter erfenis gegeven, voor hun dienst dien zij bedienen, den dienst van de tent der samenkomst. En dé kinderen Israels zullen niet meer naderen tot de tent der samenkomst, om zonde te dragen en te sterven. Maar de Levieten die zullen bedienen den dienst van de tent der samenkomst, en die zullen hun ongerechtigheden dragen; hel zal een eeuwige inzelling zijn voor uw geslachten en in het midden van de kinderen Israels zullen zij geen erfenis erven. (Num. 18:21 —23.)

Maar Maria is ook afgezonderd als zij den Christus dragen en voortbrengen moet zooveel het vleesch aangaat. Maria, die de moeder van den Heere Jezus zal zijn, heeft den tijd die aan hel moederschap voorafging, alleen gestaan. Zij heeft haar Kind, den van God beloofden Messias, immers ontvangen uit den Heiligen Geest?

Als de Heilige Geest over Maria gekomen is, moet zij een lijdlang Jozef, haar ondertrouwden man, loslaten! Maria kan bij Jozef aanvankelijk niet de bulp en sleun vinden die zij als jonge vrouw behoeft. Jozef is zelfs van zins haar in het geheim te verlaten (Matlh. 1:19b). En had God het niet verhoed, hij zou zijn voornemen ongetwijfeld' ten uitvoer gebracht hebben. Zooj heeft Maria, iu onderscheiding van alle andere •vrouwen, die moeder hopen te worden, haar man Jozef moeien loslaten tot op den dag, waarop zij haar eerstgeboren zoon gebaard heeft en nedergelegd in de kribbe. En Jozef van zijn kant, heeft die uitzonderingspositie van Maria ten voUe geëerbiedigd, (Malth, 1:25a),

Eerst na de geboorte van Jezus in Belhleheni kan de verhouding tusschen dezen man en deze vrouw volkomen normaal worden. Dan staat het wondere geheim van de ontvangenis uit den Heihgen Geest niet langer als een soort dreiging tusschen hen beiden. Dan kan het huwelijksleven van Jozef en Maria zijn als dat van andere menschen die God heeft tezamen gevoegd lot den heiligen huwelijken staal,

Maiia heeft dus een tijdlang alleen, geïsoleerd, gestaan. Zij heeft die afzonderiugspositie bereidwillig aanvaard om moeder van den Heere Jezus te mogen worden: „Zie de dienstmaagd des Heeren, mij geschiede naar uw woord, " (Luc, 1:38a, )

Wij vinden dus naarmate de geschiedenis verder voorlsphrijdl en de volheid des tijds dichterbij komt een steeds meer zich toespitsende afzonder ring: eerst de afzondering van een •volk, dan die van een stam en tenslotte die van een jonge vrouw. Het volk Israël moet eejuwenlang afgezonderd zijn om de belofte van het heil in Christus voor zondaren, ongerept en zuiver te mogen bewaren; de stam van Levi moet van de andere stammen afgescheiden zijn om den dienst der verzoening onder het volk niet verloren te doen gaan; en Maria moet juist afgezonderd slaan en eenzaam zijn in de menschwording van Jezus Christus, opdal haar grooten Zoon zal zijn zonder schuld en zonder smet.

Maar in Maria bereikt nu ook de • afzondering onder Israël haar afsluiting en haar voltooiing. Wanneer Maria de moeder geworden is van Jezus, en hetgeen de Heilige Geest in haar moederschoot gewerkt heeft, geboren is, dan is Maria verd» weer een vrouw als alle andere •vrouwen van haar lijd. Haar afzonderingspositie is dan voorbij. Maar alle afzondering is dan voorbij. Het onderscheid tusschen Levi en de andere stammen heeft dan geen beteekenis meer: het offer dat God behagen kan, is reeds geboren; Jezus is het Lam Gods dat de zonde der wereld wegneemt. Op den Goeden Vrijdag kan dan ook het voorhangsel van den tempel scheuren en de scheiding tusschen priesterschap en volk worden opgeheven.

Ook de scheiding van Israël en de andere volken behoeft niet meer gehandhaafd' te worden. Op het Pinksterfeest kunnen de groole werken Gods gesproken worden in andere talen en is de scheiding van Israël en de overige volken voorbij — voorgoed.

Zoo moet het einde van de scheiding van man en •vrouw. Jozef en Maria, op den Kerstdag, gevolgd worden door het einde van de scheiding van volk en priesterschap op den Paaschdag, en eveneens door hel einde van de scheiding van volk en volk op den Pinksterdag, omdat God Zijn Zoon heeft gegeven.

Want in dien eerstgeboren Zoon van Maria gaal de Priester schuil, van Wien hel gezegd kan worden: Want door één offer heeft Hij voorgoed degenen, die geheiligd worden, volmaakt (Hebn 10:14 Korte Verkl, ); maar ook de Koning, Die heers'chen moet van de „zee tol aan de zee, en van de rivier tot aan de einden der aarde." (Ps. 72:8),

Nu zullen op den Kerstdag mannen en vrouwen, volken van Noord en Zuid en Oost en West, zonder onderscheid, die gehoord hebben in hun eigen taal van de groole werken Gods samen zingen van hel heil dat in Christus is. En zij zullen hel allen doen met Maria, die vervuld van den Heiligen Geest, gezongen heeft:

Hoe heilig is Zijn Naam! Laat volk bij volk tezaam Barmhartigheid verwachten; Nu Hij de zaligheid. Voor die Hem vreest bereidt Door al de nageslachten.

H, M.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen