GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

POPULAR-WETENSCHAPPELIJKE SCHETSEN

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

POPULAR-WETENSCHAPPELIJKE SCHETSEN

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

„Om de oude Wereldzee".

IL

Vrede in dit gebied.

Hebben wij in het vorige artikel gezien dat het Middellandsche Zee-gebied een gesloten eenheid vormt, uit het boek van Margret Boveri kan ons ook nog op een ander punt een verrassend licht opgaan over Gods voorzienigheid met betrek- Idng tot de snelle verbreiding van 't evangelie in de eerste eeuw na Christus komst in het vleesch.

Men weet dat keizer Augustus er in geslaagd is de verschillende staten en volken, waaruit het groote wereldrijk der Romeinen was opgebouwd, met elkander te doen samenleven. Nadat hij' met list en geweld de burgeroorlogen, die er tot op dat oogenblik waren, in de verschillende gebiedsdeelen van zijn rijk bedwongen had, en allen tegenstand met goed gevolg overmeesterd, schonk hij aan de wereld, door een lange regeering, een tijdperk van rust en vrede, waardoor ook de uitbreiding van het evangelie bevorderd werd.

Maar wie nu, zooals Margret Boveri dit gedaan heeft, de geschiedenis van de volken rondom de Middellandsche Zee nagaat, die zal tot de ontdekking komen, dat dit gansche gebied slechts één keer zulk een periode van vrede gehad heeft, en dat het slechts één keer zoo absoluut onder een centrale heerschappij verkeerd heeft. Voor de geboorte van Jezus Christus en voor de uitstorting van den Heiligen Geest zijn er, om deze zee of om de landen die haar begrenzen, eindelooze oorlogen gevoerd, en na de eerste eeuwen van de-ebristelijke jaartelling is de strijd terstond weer ingezet, tot op heden toe.

Het is leerzaam een blik te werpen op den strijd die gevoerd werd in de verschillende gebieden en in de verschillende eeuwen.

In Dan, 7 hebben we het droomgezicht van de vier dieren, die uit de volkerenzee opkomen. Die vier dieren zijn symbolen van vier wereldrijken, die elkaar in den loop der historie zullen opvolgen. De vier wondere gestalten, die Daniël te aanschouwen krijgt, symboUseeren het Babylonische rijk, het Medisch-Perzische rijk, het Macedonische rijk en het Romeinsche rijk. Het Baby- Ionische rijk, voorgesteld onder een leeuw met gierenvleugels, heeft met het gebied van de Middellandsche Zee, althans met de heerschappij' er over, weinig of niets te maken gehad. De Babyloniërs hadden voor de zee geen belangstelling. Ze waren er zelfs min of meer bang voor, omdat niemand wist wat er achter den verren gezichtseinder nog te ontdekken .viel. Het middelpunt van dit rijk was niet de zee, maar de rivier de Eufraat, zooals ook Egypte zijn grootheid te danken had aan een rivier, de Nijl. Het tweede rijk, het Medisch-Perzische rijk, voorkomende onder de gestalte van een beer, heeft met de volken van de Middellandsche Zee wel te maken gehad. De Perzen drongen op uit het Oosten en zochten ook bet westen aan zich te onderwerpen. De Carthagers hebben zich echter niet uit het midden van het Middellandsche Zee-gebied laten verdrijven door deze veroveraars. Een eeuwenlange strijd, voornamelijk in het oostelijke deel van de zee, is gevolgd, een strijd met wisselende kansen.

Dan volgde het derde rijk, het Macedonische, in Daniels visioen voorgesteld onder het beeld van een panter met vier koppen en met vier vogelvleugels op zijn rug. Koning Alexander heeft voor de Grieken de heerschappij over de geheele wereldwillen veroveren. Alexander, die doorgedrongen is tot den Indus hi het Oosten en tot de Libysche woestijn, is echter gestorven voordat hij al zijn fantastische plannen heeft kunnen verwerkelijken en zijn rijk is in vier groote stukken uiteen gevallen.

Het Middellandsche Zee-gebied is door dit alles in twee deelen verdeeld: de Grieksche staten in het Oosten, de Carthaagsche randgebieden in het Westen.

En dan komt het vierde dier, waardoor het Romeinsche rijk verzinnebeeld wordt. Stuk voor stuk is het Romeinsche rijk vanuit het midden van het Middellandsche Zee-bekken opgebouwd en uitgebreid. De burgeroorlogen, met succes geivoerd, hebben tot de vergrooting bijgedragen, en tenslotte is het geheele zeebekken in de hand van de Romeinen gekomen. Dan is het Middellandsche Zee-gebied eenvormig tot in alle onderdeel en georganiseerd.

Wat de zeevarende Phoeniciërs gepoogd hebben door middel van hun handel, wat de Grieken later getraclit hebben door het stichten van kolonies, om n.l. van de volken van de Middellandsche Zee een eenheid te maken, dat is tenslotte weggelegd voor het vierde van de wereldrijken, die Daniël in zijn visioenen gezien heeft: het Romeinsche zwaard en het Romeinsche reelat hebben van dit groote gebied, dat geografisch reeds een eenheid was, een groot geheel geschapen. En dan is het ook de tijd, waarin de engelenzang gehoord zal worden in Efrata's velden, omdat geboren is Cliristus te Heere, in de stad Davids.

Vierhonderdtwintig jaar nadat keizer Constantijn het Christendom lot staatsgodsdienst geproclameerd heeft, is het Middellandsche Zee-gebied reeds onder verschillende heerschers gekomen. „In Rome wordt dan een Germaansche koning töt keizer gekroond, in Constantinopel heersdit

de wettige nakomeling van den Romeinschen keizer, in Noord-Afrika en Zuid-Spanje staat alles onder invloed van het Mohammedanisme." (M. Bo- ^eri, a.w. pag. 29.)

En als de versnippering eenmaal begonnen is dan wordt ze voortgezet. Nu eens zegeviert in den strijd, die er ontbrandt, het oostelijk deel van deze zee, dan weer de westelijke helft. Soms dringen veroveraars uit Europa door in Afrika, dan Weer komen bewoners van dit werelddeel zich vestigen in Europa.

In de late middeleeuwen is het Middellandsche zeegebied uiteengevallen in honderden kleine staatjes en het zwaartepunt van de wereldpolitiek ligt dan niet meer in een van de steden die rondom deze zee gelegen zijn, maar in het hooge Noorden. Margret Boveri, die vooral de geschiedenis van de verschillende volken sinds de verbrokkeling van het Romeinsche rijk tamelijk breedvoerig weergeeft, komt tenslotte tot deze conclusie:

i, Wat verder aan de Middellandsche Zee voorvalt, beeft de beteekenis van provinciale gebeurtenissen; verzwakt dringt de golfslag der groote beroeringen ta de wereld ook tot hier door en brengt kleine veranderingen te weeg. Maar de kracht van. de Middellandsche Zee is uitgeput. De volken, die baar gebied binnendrongen en zich een plaats in de groote arena veroverden, vergenoegen er zich jtans mee, hun plaats te handhaven. Totdat voor ben de tijd komt, deel te nemen aan de nieuwe opkomende mediterrane ontwikkeling van de 19e ^ 20e eeuw. De Italianen, politiek verbrokkeld, ™aar één in taal en cultuur; de Franschen, de Panjaarden, de Mohammedaansche wereld onder ** T'irksche heerschappij, maar zich reeds splitend in naar landschap en volk gekarakteriseerde ^eelen; de Oost-Europeesche wereld, met vele ^^}^^.. verbonden geledingen, zoodat het moeilijk ^ijn, Grieksch en Maeedonisch, Albaansch en Servisch, Bulgaarsch en Roemeensch volksbestaan uit elkaar te houden." (a.w., pag. 50.)

Met dat al vormt de Middellandsche Zee- ook thans geen vredige eenheid: Haarden van onrust overal, bomaanslagen in Palestina door verbitterde Arabieren en wanhopige Joden; verdeeldheid in Griekenland; MinisteriewisseUngen in Egypte; burgeroorlog in Spanje — maar geen vi'ede.

Landen die naijverig op elkander zijn, landen die elkanders concurrenten zijn in bewapening, landen die elkander heimelijk of openlijk bestrijden op punten waar een wankel evenwicht heerscht — maar geen vaste, centrale leiding.

Zoo vinden wij dus alleen onder de heersohappij van de Romeinen het heele Middellandsche Zeegebied vervuld van één vorm van leven; dan alleen is er een periode van rust vooraf gegaan en gevolgd door eeuwen van verwoestingen en veroveringen.

Ieder zal toestemmen dat dit tijdperk van vrede van ontzaglijke beteekenis moet zijn voor de verbreiding van het evangelie. Vooral in den tegenwoordigen tijd zullen wij van het groot belang van een dergelijke periode zonder meer ons willen laten overtuigen.

Wij moeten toch dagelijks lezen, hoe het zendingswerk bemoeilijkt wordt door de oorlogen en het oorlogsgevaar. Er zijn zendelingen, die in verband met de verwikkelingen in het wereldgebeuren niet geregeld voldoende geld toegezonden krijgen. Er zijn anderen, die in een bepaald land niet worden toegelaten qf als ongewenschte vreemdelingen moeten heengaan. We vernemen nu en dan iets van de vreeselijke gevaren waaraan de missionarissen in China en Spanje blootstaan.

Maar de apostelen hebben ongestoord kunnen reizen en trekken. De burgeroorlogen waren teneinde gebracht, de opstandige volksstammen hadden zich eindelijk aan Rome's gezag onderworpen.

Nooit konden de predikers van het evangelie veiliger van land tot land gaan dan in deze dagen, toen Augustus, de vredevorst, regeerde, en toen de Romeinsche keizers na hem het gansche Middellandsche Zee-gebied aan zicïh wisten onderworpen te liouden.

Dus heeft de Almachtige, Die het lot van vorsten en volken bepaalt, juist voor dit woelige Middellandsche Zee-gebied, dat zonder ophouden door oorlogen verscheurd is, een tijdperk van rust gegeven in de eerste eeuwen van de christelijke jaartelling, opdat zijn gezanten ongestoord hun arbeid zouden kunnen doen en zouden kunnen heengaan, om naar het gebod des Konings, alle volken te onderwijzen".

Dus vinden we hier een nieuw geheim van Gods voorzienigheid ontsluierd.

Het evangelie heeft vasten voet gekregen in vele landen als de vervolgingen losbreken om de geloovigen tegen te staan en de verdere verbreiding van het evangelie der zaligheid te keeren. Wat in elke andere periode van de geschiedenis van deze volken practisch onmogelijk geweest zou zijn, dat is nu werkelijkheid geworden: de bewoners van elk land hebben de apostelen reeds hooren spreken van de groote werken Gods, van Jezus Christus en dien Gekruist. Diezelfde God Die de Schepper is van hemel en aarde en Die als zoodanig de geografische eenheid van het Middellandsche Zee-gebied heeft bepaald. Hij is niet alleen de machtige Gebieder over de wereld, maar ook over hen, „die daarin wonen" (Ps. 24:1) en Ili| heeft ook het leven en de lotswisselingen van de bewoners zoo geleid dat Zijn dienstknechten door oorlogen aanvankelijk niet werden opgehouden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 3 maart 1939

De Reformatie | 8 Pagina's

POPULAR-WETENSCHAPPELIJKE SCHETSEN

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 3 maart 1939

De Reformatie | 8 Pagina's