GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

UIT DE SCHRIFT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

UIT DE SCHRIFT

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

En alle kastijding, als die tegenwoordig is, schijnt geen zaak van vreugde, maar van droefheid te zijn. Doch daarna geeft zij een vreedzame vrucht der gerechtigheid dengene, die door dezelve geoefend zijn. Hebr. 12:10.

Lijdens-vrucht.

Er is niet alleen lijdens-p ij n.

Er is óók lij dens-z é g e n, lijdens-v r ü c h t.

I)aarvan spreekt óók Hebreen 12.

'tTeekent eerst het wezen van dien zegen: „de vreedzame vrucht der gerechtigh e i d".

Gerechtigheid is: overeenstemming met Gods wil, het eenswillend en blijmoedig aanvaarden van Zijn wil. Zij kan vrucht van lijden zijn. 't Lijden besnoeit de zelf-wil van ons hart. Het doodt ons zelfzuchtig, stofgebonden, ij del-eigenzinnig begeeren; het buigt en breekt den aangeboren onwil tegen God; het leert zeggen, dat Zijn wil aUeen is heilig en goed. Het maakt u, wat ge door wederbarende genade alleen zijn kunt: kind.

Die vrucht is vreedzaam. Zij bergt in zich: vrede. Wie eenswillend met z'n God het lijden uit Zijn Vaderhand aanvaardt, smaakt Zijn gemeenschap; hij krijgt vrede met z'n lot en leert wel psalmen zingen in den nacht.

Hoe menig ziek- en sterfbed heeft ervan getuigd! Hoe menig beangstigend Luz Is in 't smaken van dien vrede geworden tot Biethel.

Hoe menige lijdens-diepte werd zóó tot poort des hemels.

De schrijver van den Hebreërbrief teekent ook het karakter dezer lijdensvrucht.

Ze is niet onnatuurlijk. „De kastijding, als zij tegenwoordig is, is geen zaak van vreugde, maar van droefheid".

Wij kennen geen lijdens-verheerlijking om het lijden zélf. En nog minder willen wij ons „vermannen" tot het onnatuurlijke Stoïcisme, dat geen pijn wil laten blijken.

De kastijding is zaak van droefheid en we mogen weenen, klagen, snikken als God breekt, waar wij hadden willen bouwen, 't Geloof kweekt nooit onnatuur, 't Negeert de droefheid niet en het is nimmer vlucht uit de werkelijlcheid...

Voorts: deze lijdens-zegen groeit. Ze is echt vrucht. Er is tijd voor noodig. 't Is geen wonderboom, zoo maar voltooid. Hij rijpt uit dagen, misschien wel tijden van gebed.

Hij komt „d a a r n a".

Soms ongezien en ongeweten; soms als de pijn reeds was verstild.

Wat terstond jubelt, als de slagen vallen, verstomt veelal even schielijk.

Job's momenteele aanbidding: „De Heere gaf, de Heere nam, de naam des Heeren zij geloofd!" werd spoedig achterhaald door den vloek, waarmee hij zijn geboortedag verwenschte en eerst „daarna", daarna heeft hij het gestameld: „Met het oor des gehoors heb ik U gehoord, maar nu ziet U mijn oog!"

Er is gevaar in te haastig klagen.

Er is óók gevaar in te haastig roemen.

Ook hierin heeft alles zijn bestemden tijd. Gods tijd. Hij laat de lijdensvrucht groeien. Hij gééft psalmen in den nacht. Hij leert roemen in verdrukkingen en doet ons in Zijn uur Zijh beeld aanschouwen in het graveersel des lijdens.

Dan zegt Hij: o mijn kind!

En gij zegt: o mijn God!

Waar rijpt deze vreedzame vrucht?

Ze wordt gevonden bij d e g e n e n, d i e e r d o o r geoefend worden.

Letterlijk staat er: die er door gegymnastiseerd worden. Zooals in het gymnastieklokaal de ^ware, onhandelbare toestellen staan en gij, zoo ge uw krachten wilt trainen, toch stellig niet kunt volstaan met enkel toeschouwer te zijn, maar moet aanpakken en oefenen, zoo óók in de lijdensschool van uw God.

Menig Christen beredeneert alleen deze dingen ; hij vat het lijden niet aan, en houdt zich enkel toeschouwer. Sommigen zijn vol critiek over Gods lijdeias-materiaal en laten het in onwilligheid des harten onaangeroerd staan.

Is het dan wonder, dat van lijdens-vrücht weinig wordt bespeurd?

Dat de wereld dien zegen niet kent, isi te verstaan.

Maar dat hij zoek is in zoo menig Christenleven, bewijst, dat men het zich laten oefenen naliet.

lijdens-aanvaar- Oefen u toch in geloovige d ing.

Oefen u tot lijdens-w aard eer ing in Gods licht.

Oefen u door gebed; neem uw kruis ópi, verloochen uzelf en ga achter Jezus!

Theoretiseer niet over het lijden. Maar draag het, verdraag het, om 's Vaders wil.

Dan rijpt de vrucht, vol van gerechtigheid en vrede!

„In dalen van kwalen en bittere nachten. Bedroeft Gij, beproeft Gij', O' God uw lam Opdat 'teens kan verdragen Uw prachten Van sterrebloesem en van zonnevlam.

„Zoo gij gelooft, gij zult de heerlijkheid Gods zien".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 november 1939

De Reformatie | 8 Pagina's

UIT DE SCHRIFT

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 november 1939

De Reformatie | 8 Pagina's