GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

UIT DE SCHRIFT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

UIT DE SCHRIFT

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

I en zij waren voortdurend in den tempel. Luc. 24 : 53.

NAAR DE „STARTPLAATS".

Daar is zoo niets revolutionairs in de discipelen van Christus. Hun «Meester is door de tempelautoriteiten ten doode verwezen. Giod zelf heeft het tempelgordijn gescheurd. Hun geest brandt van protest tegen wat in den tempel het commando voert.

En toch leidt hun gang van den Olijfberg, waar de Meester hen verlaten had, voor wat het lichaam betreft, naar ^— dien tempel, die reeds door God zelf is prijsgegeven op den Goeden Vrijdag.

Hebben zij het niet verstaan? En zijn ze daarom zoo onnoozel, dat ze nóg weer naar den tempel gaan, die hun, gehjk hun Meester, zijn decreten van verbanning reeds in principe heeft voorgelezen? Of, willen zij „op hun eigen manier" geschorst worden? Of willen zij het proces van den Eéne nog eens voor zich gerepeteerd zien? Zijn ze zóó bang voor de reëele vrijmaking? Gaan ze nu heusch terug naar de plaats waar God het Oude Verbond heeft achtergelaten met ruïnes als teeken bij den weg?

Houd op met vragen; ze weten, dat die tempel meer is dan de grenspaal van'het terrein van een verouderd testament. Als hij de plaats is, waar het oude doodliep, dan moet hij ook de plek zijn, vanwaar het nieuwe zijn opmarsch neemt. Die tempel is een eindpunt, zekerj rqa, ar hij kan dat zijn juist, omdat God iets groots, over hem beschikt heeft; hij is beginpunt. In de Vereénigde Staten vpn het Oude en het Nieuwe Koninkrijk is de grens van het Oude tevens de aaiivangsüjn van het Nieuwe. Stopplaats is startplaats; een andere wet kent het Rijk der hemelen niet, want anders zou het leven van de revolutie. Doch het leeft in reformatie.

Dus zeggen de jongeren niet: God heeft het tempelgordijn gescheurd, derhalve ontbreekt hier een geordende overheid, dus gaan we doen wat ons behaagt. Neen, ze wachten op wat God de Heere doen zal. Hij heeft het in zijn eigen hand, de tijden te vervullen, bedeelingen voor eeuwig af te èluiten, en andere open te zetten. Hij alleen kan het oude „vervuld", en zóó verouderd verklaren, en tot het nieuwe zeggen: nu is aan u de beurt, de klok hierboven heeft het sein gegeven. Zoo als de plaats, waar het oude blad dat van den boom valt, is bepaald door dat het nieuwe reeds bezig is een weg voor zich te banen, en dus de stopplaats startplaats is, zoo is het ook bij dien tempel. '

Daar gaan die jongeren; ze maken zich wel wis en zeker vrij.' Ze werpen van zich af alle valsche besluiten van het Sanhedrin; ze bedienen onvervaard het Woord, ook in betrekking tot „de binding".

En als zij nu naar den tempel gaan, dan kunnen de menschen zeggen, mogehjk smalen: ze conformeeren zich dan toch maar gansch gezeggelijk.

Maar God zei hun: 'gaat naar de grenslijn en betrekt de grenswacht. Daar waar de hjn van het oude verbond daaraan zijn termen stelt, daar zal Ik het nieuwe een aanloop doen nemen. Begint bij het begin, en weet wel wat gij doet: ge hebt van hier uit den wedloop om de wereld te beginnen. Conformeeren ?

Neen, reformeeren, en dus: beginnen daar waar God de startlijn trok, en daar'juist zóó lang bhjven staan, tot Zijne hand het startschot geeft. Dat zal zeer duidehjk zijn; een geluid als van een geweldigen gedreven wind. En ieder zal juist daar kunnen zien, dat God dat heele gedoente aan dézen kant der grenslijn heeft verlaten, als Hij visschers stelt ter plaatse van de tot dien tijd toe wélgeboren dragers van de ambteUjke waardigheden, en h é n voor aller oog toerust met de onderscheidingsteekenen van de ambtelijke bevoegdheid. En vandaag begint hun stormloop dan, ter verovering der wereld, aan de andere zijde van die grenslijn.

De tempel scheen den storm van Goeden Vrijdag goed te hebben doorstaan: zelfs de visschers van den Galileeër kropen naar hem weder.

Maar hij begreep niet, dat dat juist de groote dreiging was.

Geen wonder, dat hij 't niet begreep: die tempel was vergeten, dat hij in, de situatie van het grensverkeer gekomen was. Hij had vergeten, heilshistorisch te denken. Hij had immers de openbaringshistorie niet verstaan. Hij was nog altijd zat van wege zijn nog steeds bevredigende getallen. Doch hij was niet geschrokken van zijn weggeteerd

gewicht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 15 juni 1946

De Reformatie | 8 Pagina's

UIT DE SCHRIFT

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 15 juni 1946

De Reformatie | 8 Pagina's