Het congres van gereformeerden

op 30 Maart—1 April 1948 te Amersfoort bijeen, tot bezinning op hun politieke roeping, spreekt uit:

1e. Gods rechtvaardig oordeel brengt ook ons volk heden in een veelomvattende crisis, vanwege den voortgaanden afval van den levenden God en het loslaten van zijn Woord, als norm voor het geheele mensehenleven.

a. In het internationale leven 'heeft het humanisme van allerlei schakeering de leiding, zoodat wel met de zoogenaamde rechten en vrijheden van den mensch, maar niet met het recht van den eenigen Wetgever op het gansehe leven wordt gerekend.

b. In het nationale leven voeA het humanisme in de samenwerking van Roomsch-Katholicisme en Partij van den Arbeid dermate den boventoon, dat antichristelijke trekken in een steeds meer tyranniek en ook voorts inconstitutioneel regeeringsbeleid aan den dag treden.

2e. Terugkeer tot het Woord des Heeren brengt voor ons mee onder meer een critische bezinning op het beginselprogram en het optreden van de Antirevolutionaire Partij, welke ons, gezien ihaar verleden, steeds het naast stond.

3e. Het A.R. beginselprogram berust goeddeels op bepaalde theologisch-wetenschappeiijke gedachtenconstructies (zooals die omtrent „algemeene openbaring", „natuurüjke godskennis", „gemeene gratie", de verhouding van de overheid tot de wet Gods, de „souviereiniteit in eigen kring", de „eeuwige beginselen", de taak der overheid enz.), welke gedachtenreeksen zich wezenlijk van Schrift en Behjdenis verwijderen.

4e. Het optreden der A.R. Partij naar buiten zoowel als naqj-binnen grondt zich dientengevolge ook practisch meer op die gedachten-constructies dan op Schrift en Belijdenis, hetgeen onder meer zich hierin openbaart, dat niet-SchriftuurUjke meeningen omtrent de plaats der Kerk in de samenleving, de functie der Belijdenis in het leven der geloovigen, de zoogenaamde pluriformiteit der Kerk en de beteekenis van de be­ diening van de sleutelen des hemelrijks daarin overheerschen.

5e. De A.R. Partij bestaat voor het meerendeel uit leden der Kerken, welke belijders, die de binding aan de leeruitspraken en de tuchtbesluiten van 1942 en volgende jaren weigerden, gevonnist hebben als menschen, die de kerk van Christus wilden scheuren en valsche leer invoerden, welke vonnissen, nasprekend hetgeen in het AvondmaalsformuUer gezegd wordt en zicih grondend op wat in de K.O. (artt. 79 en 80) daaromtrent staat geschreven, volgens den letterlijken tekst inhouden, dat de gevonnisten, , zoolang zij in zulke zonden blijven, geen deel in het rijk Gods hebben, waaruit voortvloeit, dat zij in allen arbeid van het koninkrijk Gods als medearbeiders zijn uitgesloten.

6e. Nu is er een ernstige ethische crisis ontstaan, doordat de synodocratische Gereformeerden, teneinde de samenwerking in het niet-institutair-kerkelijke te bewaren, eenerzijds in woord en geschrift betoogen, dat de bedoeling van de vonnissen niet is de genoemde uitsluiting uit 'het rijk Gods, maar aan den anderen kant tegelijkertijd weigeren, hun vonnissen, die in strijd zijn met hun beweerde bedoelingen, terug te nemen.

7e. Daarbij komt, dat de A.R. Partij-instanties, met name vele plaatsehjke kiesvereenigingen, tot op heden weigeren de critiek van vrijgemaakte Gereformeerden op het beginselprogram ernstig onder oogen te zien, ja, die critiek veelal voor kennisgeving .aannemen, terwijl bovendien door den heer Schouten als „leider" van de partij in „Ned. Gedachten"-van Sept. '47 het bespreken van de gevolgen der kerkelijke breuk als buiten de orde en bevoegdheid der politieke partij is afgewezen.

8e. De onder 5—7 genoemde feiten maken het den vrijgemaakten Gereformeerden uiterst moeilijk binnen het partijverband mede te werken aan een bezinning, als onder 2 is bedoeld. Op meerdere plaatsen noopten deze moeilijkheden sommigen hunner reeds tot zelfstandige politieke formatie over te gaan.

9e. Indien de A.R. Partij niet bereid is. de onder 5—7 bedoelde belemmeringen voor een samenwerking weg tiet nemen en de onder 3-en 4 aangeduide fundamenteele critiek in overweging te nemen en te geven, zal het tot een verder gaand zelfstandig optreden in de politiek dienen te komen.

10e. Om ten principale op Korten termijn officieele opheldering in de situatie te verkrijgen, verzoekt het Congres de uit zijn kring aan te wijzen personen zich over het vorenstaande tot het Centraal Comité der A.R. Partij te wenden en van het resultaat daarvan publicatie te doen.

11e. Dit optreden van congres en werkcomitê op de wijze als boven werd omschreven ontheft de leden van de Gereformeerde Kerken, die nog in de A.R. Partij georganiseerd zijn, niet van hun roeping in de plaatseüjke kiesvereeniging, als zijnde de primaire organisatie der partij, de bovengenoemde zaken onmiddellijk aan de orde te stellen.

12e. Tenslotte roept het Congres allen op, om zich in kerk en politiek van boven-Schriftuurlijke bindingen en van on-SchriftuurUjke ideologieën vrij te maken, opdat temidden van den afval onder ons volk het Woord des Heeren uitga: Tot de Wet en tot de Getuigenis, zoo zij niet spreken naar dit Woord, het zal zijn, dat zij geen dageraad zullen hebben" (Jes. 8 : 20).

[We geven hier de uitspraken van het drukbezochte congres weer. We waren voor ons blad een ooggetuigenverslag begonnen te schrijven, doch, omdat ik zelf enkele malen spreken mo^t, en dus niet kon bUjven schrijven, en bovendien een perscommuniqué in uitzicht gesteld werd, besloten we, hier maar op te wachten. K. S.]

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen