een nieuw christelick liedt

gemaect ter eeren des Doorl-uchtichsten Heeren, Heere Wilhelm Prince van Oraengien, Grave van Nassou, Patris Patriae, mijnen G. Forsten ende Heeren. Waer van • deerste Capitael letteren van elck veers, sijner F. G. name metbrengen.

Wilhelmus van Nassouwe Ben ick van Duytschen bloet, Den Vaderlant ghetrouwe Blijf ick tot inden doet: Een Prince van Oraengien Ben ick vrij onverveert, Den Coninck van Hispaengien Heb ick altijt gheeert.

In Godes vrees te leven Heb ick altijt betracht, Daerom ben ick verdjreven Om Landt om Luyd ghebracht: Maer God sal my regeren Als een goet Instrument, Dat ick sal wederkeeren In mijnen Regiment.

Lijdt u mijn Ondersaten Die oprecht zijn van aert, Godt sal u niet verlaten. Al zijt ghy nu beswaert: Die vroom begheert te leven Bidt Godt nacht ende dach. Dat hy my cracht wil gheven Dat ick u helpen mach.

Lijf en goet al te samen Heb ick u niet verschoont. Mijn Broeders hooch van Namen Hebbent u oock vertoont: Graef Adolff is ghebleven, In Vrieslandt in den Slach Zijn Siel int eewich Leven Verwacht den Jongsten dach.

Edel en Hooch gheboren Van Keyserlicken Stam: Een Vorst des Rijcks vercoren Als een vroom Christen Man, Voor Godes Woort ghepreesen. Heb ick vrij onversaecht. Als een Helt sonder vreesen Mijn Edel bloet ghewaecht.

Mijn Schilt ende betrouwen Sijt ghy, o Godt mijn Heer, Op u soo wil ick bouwen, Verlaet my nemmermeer: Dat ick doch vroom mach blijven U dienaer talier stondt. Die Tyranny verdrijven. Die my mijn hert doorwondt.

Van al die my beswaren End. mijn' Vervolghers zijn. Mijn Godt, wilt doch bewaren Den trouwen dienaer dijn: / Dat sy my niet verrasschen In haren boosen moet, Haer handen niet en wasschen In mijn onschuldich bloet.

Als David moeste vluchten Voor Saul den Tyran: Soo heb ick moeten suchten Met menich Edelman; Maer Godt heeft hem verheven, Verlost uut aider noot. Een Coninckrijck ghegheven In Israël seer groot.

Nae tsuer sal ick ontfangen Van Godt mijn Heer dat soet, Daer na so doet verlanghen Mijn Vorstelick ghemoet. Dat is dat ick mach sterven Met eeren in dat Velt, Een eewich Rijck verwerven Als een ghetrouwe Helt.

Niet doet my meer erbarmen In mijnen wederspoet. Dan datmen siet verarmen Des Conincks Landen goet. Dat u de Spangiaerts crencken O Edel Neerlandt soet. Als ick daer aen ghedencke Mijn Edel hert dat bloet.

Als een Prins op gheseten Met mijner Heyres cracht. Vanden Tyran vermeten Heb ick den Slach verwacht, ~ Die bij Maestricht begraven Bevreesde mijn ghewelt. Mijn Ruyters sachmen draven Seer moedich door dat Velt.

Soo het den wil des Heeren Op die tijt had gheweest, Had ick gheern willen keercn Van u dit'swaer tempeest: Maer de Heer van hier boven Die alle dinck regeert, Diemen altijt moet loven - En heeftet niet begheert.

Seer Christlick was ghedreven Mijn Princelick ghemoet, Stantvastich is ghebleven Mijn hert in teghenspoet; Den Heer heb ick ghebeden Van mijnes herten gront. Dat hy mijn saeck wil reden. Mijn onschult doen bekondt.

Oorlof, mijn arme Schapen Die zijt in grooten noot, U Herder sal niet slapen Al zijt ghy nu verstroyt: Tot Godt wilt u begheven, Sijn heylsaem Woort neemt aen. Als vrome Christen leven, Tsal hier haest zijn ghedaen.

Voor Godt wil ick belijden End zijner grooten Macht, Dat ick tot gheenen tijden Den Coninck heb veracht: Dan dat ick Godt den Heere Der Hoochster Majesteyt, Heb moeten obedieren, Inder gherechticheyt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen