PERS-SCHOUW

Ds G. Janssen over antwoord Bidderbos-Bos.

Ds G. Janssen, schrijver van het boek „De FeiteUjke Toedracht", merkt in Geref. Kb. v. h. Noorden op (inzake het hoogmoedig-feitennegeerend bescheid van dr H. N. Ridderbos, gegeven aan ds Bos):

Hier wordt de zaak wel geheel op zijn kop gezet. Wie heeft zich eenzijdig willen losmaken van besluiten? Heeft juist prof. Schilder niet in Dec. 1943 de Synode geschreven: Laat toch gelegenheid bestaan tot broederlijk overleg, daar anders de ellende niet is te overzien? Heeft de Synode toen niet gezegd: En wij zetten door, spreek' me niet van broederlijk overleg, maar onderwerp U?

Even verder, nog steeds aan hetzelfde adres:

Wie heeft het overleg geweigerd, toen prof.' Schilder dat Dec. 1943 vroeg in een brief, waarvan de latere synode-praeses, ds Duursema, verklaarde „veel te gevoelen voor het rustige advies van prof. Schilder, wiens mooi betoog spr. met genoegen las" ? Het was de Synode, die van geen overleg wilde weten!

Hoe durft dr Ridderbos zo te schrflven!

Maar men proeft uit dit schrijven de geest van de leidende synodooraten. Ons blijft geen andere weg, dan de principiële kerkstrijd voort te zetten, opdat zovelen als mogelijk is, onder deze verkeerde leiding vandaan komen en de weg der gehoorzaamheid bewandelen.

In dit opzicht kan het geschrijf van dr Ridderbos Jr. verhelderend werken.

Wat een zegen, dat de beide H.H. Ridderbos ge­noopt geworden zijn, te spreken.

De ellendige suggesties.

In „Kamper Kerkbode" schrijft ds G. Visée:

Onze synode wilde zekerheid hebben, of er in de synodocratische kentering was t.a.v. hetgeen was geschied. Was dat laatste niet het geval, dan heeft samenspreking geen zin. Met kerken, die nog steeds aem haar leerbesluiten, schorsingen, afzettingen etc. onbekeerd vasthouden, gaat men niet spreken, tegen haar kan men alleen maar — we gebruiken een in dien kring geliefd woord — getuigen.

Deputaten van de overzijdsche synode hebben constant elk schriftelijk een samenspreking voorbereidend contact geweigerd.

Dat het nog niet tot samenspreldng kwam is' hun schuld.

Dan citeert ds Visée de laatste missive van onze deputaten, en besluit:

Ondanks dit alles suggereert de synodocratische pers voortdurend: Deputaten der Geref. Kerken (onderh. art. 31) weigeren samenspreking.

„Trouw" doet aan het wekken van deze suggestie, die we als leugenachtig kwaliflceeren, natuurlijk mee. In het nummer van 20 September verscheen een bericht(je) onder het kopje: Geen samenspreking Geref. Kerken en Geref. Kerken (Art. 31 K.O.), waarin wordt verhaald, dat Deputaten dezer laatste kerken een voorstel der anderen tot mondelinge samenspreking zouden hebben afgewezen! Dat blijkens het antwoord onzer Deputaten de „Geref. Kerken" morgen praten kunnen als ze enkele regels schrift geven, wordt verzwegen. Van heel het antwoord onzer Deputaten neemt het blad alleen op wat staat onder punt 7. Voor het geheele antwoord heeft „Trouw" geen plaats. De Crematie van Baron Krayenhoff was belangrijker, alsmede de verslagen van het Zaterdagvoetbal, waarvoor vier maal zooveel ruimte werd gereserveerd! Als men „Trouw" nagaat is de draverij van Fanny Blankers heel wat belangrijker dan de zaak van Gods Kerk. En toch eischt de trouw dan maar, dat je mee den Hoofdredacteur Bruins Slot afvaardigt naar de Tweede Kamer!

Ook ds Vellenga, die heel breed praat over wat niet met deze zaak verlsand heeft, neemt tot nu toe alleen dat stukje over dat „Trouw" doorgaf. Met gelijke suggestie.

Wie van suggesties leven moet, die v e r l i e s t het op den duur alt ij d. Hij is zoo zwak: hij heeft geen geloof. Geloof heeft men pas ten over­staan van feiten.

K. S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen