PERSSCHOUW

Hoe ds W. W. Meynen — synodocr. —; -die het Praeadvies ongeveer menschelijk-volmaakt achtte, denkt over „de samenspreking", blijke uit de volgende uitlating van den man, die meende, dat in Gods Huis een candidaat als H. J. Schilder niet preeken mocht:

Aan de Synode onzer Geref. Kerken is, tot groote 'blijdschap van meerdere harer leden, een eind gekomen. Het komt ons voor, dat zij goed, nuttig en principieel werk heeft verricht. Br is, begrijpelijkerwijs alles gedaan, om naar middelen te zoeken, die herstel der gebroken éénheid konden brengen — het is niet gelukt, en zulks niet slechts omdat van den overkant ons duidelijk is geworden, dat wij ons geen illusies behoefden te maken, maar wel vooral omdat de Synode zich niet door gevoelsargumenten uit haar lood liet slaan.

Kantteekeningen: a) alles gedaan? ja, ja; een briefje schrijven; maar meteen: de deur nog eens extra verzegelen; b) „de overzijde" heeft het natuurhjk weer gedaan, hoewel men daar nog steeds kalmpjes zit uit te kijken wat en hoe het einde is van de vergadering, waarvan deze auteur schrijft, dat ze al gesloten is, terwijl het heelemaal niet zoo is (men wacht nog op het resultaat dat de kerk van Assen, synodocratisch, zal verkrijgen op haar aangekondigde poging, om voor ds B. A. Bos een plaats ogen te maken); c) „gevoelsargumenten", dat is zeker een naam voor de bezwaarschriften? Dat is bemoedigend voor wie hooren, dat ze tot hun dood toe mogen argumenteeren desnoods. Mits ze maar meedoen. Verder:

Dat de Synode in de lijn van haar voorgangsters bleef, verblijdt ons natuurlijk van harte, want 't gaat nog altijd om beginselen en wij zagen, metterdaad, deformatie dreigen! Hoe licht met die beginselen wordt omgesprongen, heeft Prof. Schilder ons getoond, Prof. S., die nog nooit verslag heeft gegeven van de motieven van zqn ommezwaai.

Dat is een even zaakkundige bewering als die dat zijn synode al gesloten is. Ommezwaai? En dan heb je jaren lang de algemeene genade bestreden, en gezegd, in 1934, dat onderstelde wedergeboorte lichtzinnig is, en jaren lang betoogd: bind aan die Uchtzinnigheid geen mensch. En, — moet een uitspraak binden omdat ze waar is, of omdat je meent te mogen verwachten, dat een ander wel zijn mond zal houden? Wat een reformatie Wie stuurt dezen auteur de brochures, waarin K. S. verantwoording deed? Maar, heeft deze broeder al eens bewezen, hoe licht b.v. Greijdanus met beginselen omsprong? En al die anderen? Of moesten al die honderden maar mee eruit gezwaaid worden, omdat één mannetje zijn zwaai niet motiveerde? Het zijn me de „rechters" wel. Tusschen den gemoedeUjken aai over het hoofd van een candidaat in 1944 en deze gifspuiterij in 1949 ziet men eindelijk het verband.

Vervolgens de sollicitatie naar het smaldeeltje:

Het Is begrijpelyk, dat menschen van art. 31 erkennen dat dit mis Is en hunkeren naar 't moment, waarop zij naar de „oude paden" lamnen terugkeeren. Want nog eens: 't gaat om de kern.

Welja, ze hunkeren naar het moment, v/aarop zulke rechters weer hen mogen knevelen: één is er niet naar

den jsin? dan allemaal eruit, en den Naam des Heeren onder de kreten van de auto-da-fé. Eindelijk:

Men mag onder de broeders van art. 31 zoo langsamerhand in de wateren der Oud-Gereformeerden gaan varen, en met zwarte schoentjes en zwarte kousjes en •en zwart manteltje en hoedje enz. zich kleeden en met gebod op gebod en regel op regel tegen het „wereldsche" gaan dryven, altijd nog ligt dit aUea aan den buitenkant, en waarschuwt Jezus tegen het reinigen van 't buitenste des drinkbekers, terwijl het binnenste onrein is, Jezus, die in Zijn schoone, waardevolle tunica door Palestina wandelde, dien de vrouwen dienden van haar goederen, die ook ter bruiloft ging, waar hy niet zei: „ze hebben nu genoeg gehad", maar den wtjn mild deed vloeien, den goeden wijn! en die daar verkeerde onder menschen, die wel iets anders zullen hebben gedaan dan hun duimen draaien. En Paulus, de gentleman evangeliedienaar heeft in Gods Naam heel de wereld aan de Kerk gegeven: „alles is uwe".

Nog eens, dit zoeken van de dingen aan den buitenkant, heeft met den wortel der zaak niets te maken en draagt alleen de signatuur van voosheid.

De Synode heeft met vriendeiykheid en met beslistheid en waardig het standpunt gehandhaafd, iets wat tè meer beteekent, omdat nü haar saamstelllng heel anders was dan in vorige jaren. Zij heeft over zaken gesproken en de personen gelaten, die ze zijn en zelfs niet haar afkeuring geuit over de wijze van polemiseeren van Ds J. A. Schep, die wel heeft bewezen, dat het hem aan den juisteu kijk op de verhoudingen (b.v. tegenover Dr Grosheide en Ridderbos) ontbreekt.

Wat er nu voorts zal geschieden?

Wij weten het niet. God geve inkeer, want b\j ons itaat dit vast, dat wie z'n eigen woorden opeet zeker ni^t kan zijn een voorwerp van navolging. En dan zouden wij het liefst willen, dat 1905 in z'n volle beteekenlg bleef gehandhaafd. Een vervangingsformule hebben we nooit noodig geoordeeld, een verbetering was die zeker niet en 't is ook duidelijk gezegd, dat 't feitelijk lood is om oud ijzer. Niemand neme het ons kwalijk, dat wij nog steeds de mannen van 1905 —• toen alle stroomingen, als 't ware saajnkw^men — meer bevoegd achten om 'n uitspraak te doen, zooals gedaan Is, met alle stemmen aangenomen, dan die van heden.

Wij willen het hierbij laten met de bede, dat God onze Kerken, en die daarin leidende • figuren zijn, zegene, beginselvastheid schenke en een trouw getuigen van Zyn Waarheid,

Daar zou Paulus, die „gentleman"-tot-zijn-eigenverbazing, vreemd van opkijken: zorg dat je wordt nagevolgd, en eet daarom je woorden niet op, ook a! zijn ze mis, en prijsgegeven of vervangen, of naar de kachel verwezen als ze hun dienst deden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen