GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

PLURIFORMITEIT DER KERK: Een Remonstrantsche belijdenis

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

PLURIFORMITEIT DER KERK: Een Remonstrantsche belijdenis

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

We waren onlangs voor het eerst van ons leven in een Remonstrantsche kerk. En — i'oo dachten we — precies terechtgekomen, waar we volgens Prof. Dr J. Ridderbos gevaar liepen te belanden. Hij heeft weliswaar nooit gezegd, dat we remonstrantsch waren, maar toch wel wegens gevaar van remonstrantisme tegen ons gepraeadviseerd. Sindsdien is dat praeadvies wel van de baan, maar de feitelijke opvolging ervan is gebleven: we blijven wèg-gepraeadviseerd. En zoo zaten we dan toch op een Zondag maar in de Remonstrantsche kerk. Alleen: we bedoelen daarmee niet de Remonstrantsche Broederschap, maar haar kerkgebouw, waar de vrijgemaakte Gereformeerde Kerk gastvrijheid ontvangt om te vergaderen. En zoo geviel het, dat ons ook een Remonstrantsch Kerkboek in handen viel, en we daarin — nieuwsgierig •—• eens aan 't bladeren gingen. Niet, dat de preek ons dien avond niet pakte, want we hebben van het begin tot het #ind er zooveel aandacht voor gehad, dat we er nog heel wat van zouden kunnen navertellen. Maar er zijn altijd nog wel oogenbllkken in een Kerkdienst, waarop je wat doen kunt. En zoo lazen we, terwijl de organist forto praeludeerde, fortissimo een Remonstrantsche geloofsbelijdenis en kwamen daar een en ander tegen, dat we in de contreien van de synodocratie ook al eens hadden ontmoet. Die geloofsbelijdenis, in 1940 opgesteld door het Convent van Remonstrantsche predikanten, zegt o.m.: „Wij gelooven in de GB" meenschap der Heiligen, waarin de Kerk van Christus gegrond is, die één is in alle verscheidenhei d".

Die één is in alle verscheidenheid.

Daar vonden we de pluriformiteit der kerk dogmatisch en confessioneel gefixeerd.

De pluriformiteit der kerk, hier bedoeld in den zin van: in een veelheid van kerkelijke instituten, en een verscheidenheid van kerken, is de kerk van Christus één.

Kerk-eenheid in Kerk-verdeeldheid.

Dat het zoo bedoeld is, blijkt uit een hoofdstukje in hetzelfde kerkboek, waar omtrent de Broederschap staat: „Als kerk weet de Remonstrantsche Broederschap zich met andere kerken verbonden, maar onder deze heeft zij haar eigen karakter".

We dachten zoo, dat er hedendaags ook wel synodalisten zijn, al of niet voorstander van de oecumenische beweging, die het óók zoo zouden willen zeggen.

Niet allemaal.

Nog niet.

Maar dat is een kwestie van tijd.

Gelijk de van tijd tot tijd in het Zendingscentrum vergaderende heeren van Amsterdam en Kampen ook wel weten.

De conservatieven komen op den duur wel achter de progressieven aan.

Maar zouden ze bezwaar hebben tegen de belijdenis: „Wij gelooven de Kerk van Christus, die één ia in alle verscheidenheid"? Deze belijdenis dan interpreteerende vanuit de stelling: , , Als kerken weten de Gereformeerde kerken in Nederland zich verbonden met andere kerken, maar onder deze hebben zij haar eigen karakter"?

We dachten zoo, dat zélfs Prof. Dr J. Ridderbos zou kunnen vinden dat daar wel wat in zit.

En in dat gevoelen werden we gesterkt, toen we in. het Gereformeerd Weekblad een stukske lazen van de hand van Prof. Dr G. Brillenburg Wurth, een stukske, dat dus het critisch oog van den hoofdredacteur Prof. Dr J. Ridderbos was gepasseerd en met een redactioneel imprimatur naar de drukkerij was doorgezonden, waarin G. B. W. schreef : „Maar do Ridderbossen zijn niet minder menschen met een vurige hartstochtelijke liefde voor de Kerk. Ze zijn (gelijk wij, vrijgemaakten, trouwens ondervonden hebben, D. E. C.) geen kerkisten. Maar voor de Kerk van Christus, óók (let op dit „óók", D. E. C.) voor onze (let op dit „onze", dat zijn dus de kerken met dat eigen karakter, D. E. C.) Gereformeerde Kerken hebben zij een aanhankelijkheid en geestdrift, die ze al hun. krachten in de strijd voor die Kerken doet verteren".

Aldus G. B. W.

Hij kan het weten.

Misschien, dat hij met de Ridderbossen eens over die Remonstrantsche belijdenis praten wil.

Wellicht breekt dan het inzicht nog eens door, dat er ook bij de leer van de pluriformiteit „gevaar van remonstrantisme" is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 25 maart 1950

De Reformatie | 8 Pagina's

PLURIFORMITEIT DER KERK: Een Remonstrantsche belijdenis

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 25 maart 1950

De Reformatie | 8 Pagina's